Grootmoeders honingmuffins

honing muffins

Ik heb drie potten en twee knijpflessen honing in de kast staan: 1 pot echte Zeeuwse bloemenhoning (voor gasten gekocht), 1 pot van de imker van mijn moestuincomplex (waar de bijtjes dus ook van mijn courgettebloemen hebben gesnoept), 1 pot van schoonfamilie die een stukje bos hebben waar een imker bijen op mag houden, 1 tube culinaire honing met tijm en 1 tube crèmehoning (beide gekregen om uit te proberen). Aangezien ik en de meeste familieleden geen honing op het brood eten, zoek je naar lekkere andere toepassingen. Er gaat wel eens een lepeltje in dressings en marinades, ook gaan er enkele lepels door de zelfgemaakte cruesli.

Deze grootmoeders honingmuffins hebben een fantastische honingssmaak en zijn heel simpel te maken. Het is niet mijn oma’s recept maar het recept van een grootmoeder van een mevrouw uit Wisconsin. Het recept was uitgeschreven met cups als maatvoering. Ik heb dit met behulp van omrekentabellen omgezet naar grammen en milliliters. Omdat ik niet zo’n ervaren bakker ben, hoop ik altijd maar dat het deeg de goede dikte heeft voordat ik het in de vormpjes giet. Dit deeg leek mij een beetje te dun maar heb gewoon maar afgewacht wat het resultaat zou zijn na het bakken. Het zijn lekker luchtige muffins geworden die de volgende dag ook nog smeuïg waren.

Dit recept is heel basic. Je kan nog een snufje kaneel, koekkruiden, vanille of andere toevoegingen overwegen om het nog lekkerder te maken. Het is echter niet nodig:

Honingmuffins

265 gram bloem
90 gram suiker
3 tl bakpoeder
1/2 tl zout
1 ei
240 ml melk
60 ml olie
60 ml honing

Vermeng de droge ingrediënten bloem, suiker, bakpoeder en zout in een kom. Vermeng in een andere kom het ei, melk, olie en honing en spatel dit door de droge ingrediënten. Als het te klonterig is, ga er dan nog even snel met een staafmixer door, niet te lang. Verdeel het mengsel over de vormpjes: vul ze driekwart. Bak in een oven van 180 C, in 20 minuten gaar en bruin. Check met een prikker of het deeg gaar is: de prikker moet schoon uit de muffins komen.

Verse tomatensaus met snelkookpan

verse tomatensaus snelkookpan

Heston Blumenthal liet het zien in zijn tv-programma In search of perfection: tomatensaus maak je met de snelkookpan. Tomaten krijgen namelijk een heel andere smaak als je ze flink verhit. Daarnaast wees hij op het gegeven dat het binnenste van de tomaten, het vocht met zaadjes, veel meer (tot 11 keer meer) umami bevat dan het buitenste vlees van de tomaat. Umami is de hartige smaak van eten en staat in het rijtje traditioneel erkende smaken als bitter, zoet, zout en zuur. Dus in tegenstelling tot wat sommige recepten voorschrijven, verwijder je beter niet het vocht met de zaadjes.

Met mijn groentelade vol tomaten uit eigen tuin besloot ik tomatensaus voor het eerst eens met behulp van de snelkookpan te maken. Mijn snelkookpan gebruik ik eigenlijk alleen voor het koken van aardappels en om af en toe eens wat peertjes in te stoven. Tijd om mij eens over de drempelvrees heen te zetten voor wat betreft het overige gebruik van de snelkookpan. Op internet vond ik alleen recepten op buitenlandse site’s, met daarin weer verschillende stoomtijden opgenomen. Ik ben voorzichtig begonnen met de kortste stoomtijd van 10 minuten maar toen was het nog niet genoeg ingedikt naar mijn smaak. Na nog een keer 10 minuten hoge druk was de saus perfect*. 

Wat mij overigens al een tijdje opvalt, is dat de oude ontvel-truc van inkerven en in kokend water dompelen bij tomaten uit de winkel bijna geen effect heeft. De tomaten uit eigen tuin laten daarentegen de velletjes al na een paar seconden los. Zouden kas-tomaten voordat ze naar de winkel gaan nog een beschermlaagje krijgen, vroeg ik mij af. Iemand die weet hoe het zit, ik ben daar heel nieuwsgierig naar! 

Verse tomatensaus met de snelkookpan / hogedrukpan

Voor ca een liter

2 kilo tomaten
1 ui, gesnipperd
2 teentjes knoflook, in kleine stukjes
1 scheutje balsamico-azijn
zout
verse peper
1 tl gedroogde oregano
1/2 tl gedroogde tijm
evt 1 wortel
olijfolie

Bak in een koekenpan op een laag vuur in olijfolie eerst de ui en daarna de knoflook. Wil je een iets zoete tomatensaus snij dan ook een wortel in kleine stukjes en bak deze mee. Ontvel de tomaten door ze kruiselings op de bolle kant in te snijden en in een pan met kokend water te begieten. Na enkele minuten in het kokend hete water, gaan de velletjes omkrullen. Verwijder de vellen en de kroontjes van de tomaten, snij ze in grove stukken en doe ze in de snelkookpan. Voeg hier de gebakken ui en knoflook aan toe en de kruiden, balsamico (ruime theelepel), zout (snufje, je kunt altijd nog later meer toevoegen) en peper. Doe de deksel op de snelkookpan en zet op de laagste stand (bij mij stand 1, stand 2 is voor bijv. aardappelen). Laat 20 minuten stomen vanaf het moment dat de snelkookpan aangeeft op temperatuur te zijn. Laat dan volgens gebruiksaanwijzing van de pan  de stoom ontsnappen en verwijder de deksel. Het lijkt dan nog een vrij dunne saus met stukjes tomaat. Je kunt het dan pureren met een staafmixer of het geheel door een zeef drukken. De saus door een zeef drukken is echter veel meer werk en door het met een staafmixer te pureren wordt het een mooi gebonden, egale saus. Dit is de basissaus. De saus is nu klaar om verder verwerkt te worden of  in te vriezen**

* En inderdaad de beste tomatensaus van verse tomaten tot nu toe.
** Ik heb porties van 350 gram tomatensaus ingevroren. Pakken tomatensaus oftewel passata di pomodoro zijn bijvoorbeeld vaak 500 gram en dat ik voor mij telkens net iets te veel.