Citroenmelissesiroop

citroenmelissesiroop
Citroenmelisselimonade van siroop

Nederland zucht onder een hittegolf. Het is dorstig weer. Fijn om dan een fles citroenmelissesiroop in de koelkast te hebben staan. Het recept voor deze siroop komt van het blog  Ona Pona’s keukenavonturen. Ik had er al eerder een keer naar gekeken en op het punt gestaan te maken.

Bij de foodblogswap kreeg ik haar blog toegewezen. Dat was het duwtje om echt aan de gang te gaan met het recept. Het maken van de siroop was heel eenvoudig en het resultaat is en ruikt ook heerlijk. Iedereen hier in huis was prettig verrast. Ik heb er nu limonade van gemaakt met bruiswater. Ik ga er denk ik ook een keer ijsjes van maken.

Citroenmelissesiroop

750 gr suiker
2 biologische citroenen
twee cups (maatbeker tot 500ml vullen) vol verse citroenmelisseblaadjes

Rasp de schil van de citroenen en pers ze vervolgens uit. Doe het citroensap in een maatbeker en vul verder aan met water tot je een liter vloeistof hebt. Doe dit in een pannetje met de suiker, de geraspte citroenschil en de citroenmelisseblaadjes. Breng aan de kook, roer goed door tot alle suiker is opgelost, en laat vervolgens nog zo’n vijf minuten door pruttelen. Haal van het vuur af en laat een nachtje staan. Filter je siroop met een theedoek, koffiefilter of theezeefje en vul hiermee je gesteriliseerde flessen. Als je de siroop onmiddellijk gebruikt, kan je hem nu in de koelkast zetten, en anders moet je de flessen gedurende 10 minuten wecken, zodat ze langer houdbaar zijn.

ChristienLeave a comment

snijbiettaart met garnalen, feta en rozemarijn

snijbiettaart garnalen feta
Vorig jaar heb ik voor het eerst snijbiet gezaaid. Ik was nieuwsgierig naar de smaak en de snijbietplant zag er ook decoratief uit. Toen ik de snijbiet proefde was ik verbaasd. Hoe kan het zo zijn dat snijbiet niet in de winkel ligt. Het heeft een kruidige, op spinazie lijkende smaak. Je kunt het rauw in een salade verwerken of net als spinazie laten slinken op het vuur.
Vorige week had de achterbuurman antwoord op de vraag waarom snijbiet niet in de winkel is te kopen. Snijbiet overleeft de reis naar de winkel niet. Het verlept binnen een dag. Zo eenvoudig is het. 

Hartige snijbiettaart met garnalen, feta en rozemarijn

100 gram snijbietbladeren
100 gram Noorse of Hollandse garnalen
100 gram feta
2 eieren
50 ml melk of room
1 tak rozemarijn
1 teen knoflook (klein gesneden)
2 velletjes diepvries-bladerdeeg (ontdooid)
(beetje koffiemelk)
zout, peper
olie

Verwarm de oven voor op 175 C. Was en droog de snijbietbladeren. Zet een pan op het vuur met een beetje olie. Laat de snijbietbladeren op een zacht vuur slinken. Voeg een takje rozemarijn toe en een teentje knoflook. Laat even meebakken. Vet een ovenschaal in met een beetje olie. Doe de snijbiet in de ingevette ovenschaal. Verdeel over de bodem. Verwijder het takje van de rozemarijn. Verdeel de garnalen over het laagje snijbiet. Verkruimel de feta en strooi over de garnalen. Klop twee eieren los met een scheut melk (ca. 50 ml) en maak op smaak met zout en peper. Verdeel dit over de laagjes in de ovenschaal. Leg de twee ontdooide plakjes bladerdeeg op elkaar en rol met een deegroller uit tot een lap, net zo groot als de ovenschaal. Bedek de inhoud van de ovenschaal met de lap en snij overtollige randjes weg zodat er een mooie deksel ontstaat. Gebruik de snijdsels eventueel nog als versiering op de bladerdeegdeksel. Bestrijk de bladerdeegdeksel met een beetje koffiemelk zodat het deeg gaat glanzen. Prik met een mesje enkele gaatjes in de bladerdeegdeksel. Zet de taart in de oven, zo’n 40 minuten totdat de taart mooi is gerezen en bruin.

ChristienLeave a comment

Tartaartje met een gepocheerd ei, verse erwten, jonge courgette, nieuwe aardappelen en citroentijmjus

tartaar gepocheerd ei verse erwten

Goede tijden voor een moestuinierder: de groente uit eigen tuin kan weer op tafel worden gezet. Lekker vers, maar ook soms in een kwaliteit die niet in de winkel is te vinden. Courgettes bijvoorbeeld zijn voor de tuinder het meest rendabel indien ze minstens 15 centimeter lang zijn. Best wel logisch want binnen 2 dagen kan een courgette van 10 centimeter naar 15 centimeter groeien. Dat scheelt veel in gewicht. Courgette is echter het lekkerst bij een lengte van 10 centimeter.

De verse erwtjes waren voor mij een uitprobeersel. Ik had wat erwtenscheuten over en besloot ze buiten in een plantenbak te zetten. Ik heb er enkele wilgentakken tussen gestoken zodat de erwtenplantjes daar tussendoor konden kronkelen. Tot mijn verbazing kwamen er inderdaad peultjes aan en konden we deze week oogsten. Het was wel een beetje magere oogst want er zaten maar 2 a 3 erwtjes in de peulen. En ook eigen schuld want rauw bleken ze ook erg lekker en de bak met erwten stond aan het begin van het looppad in de tuin.

Tartaartje met een gepocheerd ei, verse erwten, jonge courgette, nieuwe aardappelen en citroentijmjus

Voor 4 personen:

300 gram tartaar
4 eieren
2 jonge courgettes (10 cm)
1 handje verse erwten of diepvrieserwten (niet uit potje)
1 kilo nieuwe aardappelen
1/2 citroen
2 takjes verse tijm
zout, peper
roomboter
olijfolie

Kruid de tartaar met zout en peper en verdeel in 4-en. Vorm er schijfjes van met een hoogte van 2 centimeter. Snij de jonge courgette in schijfjes. Haal de erwtjes uit de peulen.
Schil (of laat gewassen in de schil) de nieuwe aardappelen. Zet de aardappelen op. Ze zijn in ca 16 minuten gaar.
Zet ondertussen ook voor de tartaartjes een koekenpan op het vuur en verhit wat olie. Voeg de takjes tijm toe. Bak de tartaartjes rosé in ca. 6 minuten op middelhoog vuur.
Voor het pocheren van de eitjes gebruik ik de truc met de plastic boterhamzakjes: keer een boterhamzakje binnenstebuiten en vet het zakje aan de dichte kant in. Vouw dan weer terug en hang het zakje in een kopje. Breek een eitje in een schaaltje. Laat het ei in het ingevette zakje glijden. Knoop het zakje zo dicht mogelijk bij het ei dicht. Breng water aan de kook en laat de zakjes in het water glijden. Kook dan 4 minuten voor zeer vloeibaar of 5 minuten voor beetje vloeibaar eigeel. Haal dan de zakjes uit het water en hou ze even onder stromend water.
Kook ondertussen ook de erwten kort, zo’n drie minuten. Zet een pannetje op het vuur en smelt de roomboter op laag vuur. Stoof dan de courgetteplakjes en erwtjes nog even in de boter totdat ze zacht zijn. Bestrooi met een beetje zout en peper.
Voor de jus, neem de tartaartjes uit de pan en doe ze op een bordje. Bedek met aluminiumfolie om ze warm te houden. Zet het vuur hoog en voeg het citroensap toe en een scheutje water en laat alle baksels even los bruisen.
Giet de aardappelen af. Knip de zakjes van de eitjes open, en serveer een bordje met enkele aardappeltjes, een tartaartje, een schepje in boter gestoofde courgette met erwtjes, wat citroentijmjus en het gepocheerde eitje.

De erwtenscheuten en wilgentakken in mei

ChristienLeave a comment

Pasta met kokkels

pasta kokkels

Venusschelpen of venusmosselen (Italiaans: vongole) en kokkels zijn niet hetzelfde maar verschillen in smaak weinig van elkaar.  Mensen die “spaghetti con le vongole” erg lekker vinden, zullen deze pasta met kokkels ook kunnen waarderen.  Qua uiterlijk verschillen ze wel duidelijk. Venusschelpen zijn net iets groter, gladder en iets platter dan kokkels.

Gisteren hadden we bezoek uit Amsterdam. Met Yerseke in de buurt, ga je daar natuurlijk ook nog even langs voor wat lekkers (avondeten) en voor de sfeer. Ik was het niet van plan maar kwam toch  thuis met een zak kokkels. De kokkels hebben we vanavond gegeten met spaghetti en er erg van genoten*:

Pasta met kokkels

7 ons kokkels
2 teentjes knoflook, gesnipperd
2 tomaten, ontveld en in stukjes
bosje peterselie, fijn gesneden
1 klein rood pepertje
1 scheut witte wijn
zout, gemalen zwarte peper
olijfolie

1 pak spaghetti

Verwijder de kapotte schelpen en de schelpen die na een flinke tik toch open blijven staan. Doe de kokkels in koud gezouten water en laat ze een uur staan. Spoel ze dan goed na om het zand te verwijderen. Laat ze uitlekken in een vergiet. Zet ondertussen een pan water op voor de spaghetti. Zodra het water kookt, zet dan ook een koekenpan op het vuur en verwarm een flinke scheut olijfolie. Gooi de spaghetti in het water en de knoflook, peterselie en rode peper in de hete olie. Bak dit goed maar laat de knoflook niet bruin worden. Voeg een flinke scheut wijn en de blokjes tomaten toe en als dit warm is de kokkels. Breng op smaak met zout en peper. Roer alles goed door. Binnen een paar minuten gaan de schelpen openstaan en zijn de kokkels klaar. Giet de pasta af en serveer de pasta met een schep schelpen en een lepel saus.

* Rauw zijn kokkels ook erg lekker! Om de schelpen open te krijgen, plaats je de bolle achterkanten van 2 kokkels, een slag gedraaid ten opzichte van elkaar tegen elkaar aan. Door ze tegen elkaar aan drukkend, weer een slag te draaien, kraak je (meestal 1 van de 2) open.

Christien1 Comment

Krabbenbisque van strandkrabben (Oosterschelde)

krabbenbisque strandkrabben vangen

In Whitstable (Kent) zie je jong en oud langs de hele kust naar krabbetjes vissen. Whitstable is bekend om de oesters, een buitenplaats voor Londenaars, mondain en tegelijkertijd een oude vissersplaats met veel bedrijvigheid in en om de haven. Hier beweegt men zich in vakantietijd met krabbenemmertjes en visnetjes, even winkelen, pootje baden, krabbetjes vangen, picknicken, oesters eten bij de oesterbar, een pale-ale tussendoor, een visje bij de vele viswinkels. Een ritme waar moeiteloos in mee kon worden gegaan.

De krabbetjes kan men eten. Het zijn strandkrabben. Het boek “Editable seashore”, gekocht in Whitstable, zegt over strandkrabben ” Some Shore Crabs must spend their whole summer being dragged out of the sea, kept in a brightly coloured bucket for a few minutes, then thrown back in again. The holiday pastime of catching crabs is often the only chance children ever get to express their instinctive desire to hunt and the joy to be seen on their faces is primal. However it never seems to cross their minds to consider eating what they catch – perhaps the lure of ice cream is too distracting.”

Strandkrabben komen ook in Nederland voor. Reis af naar het oostelijk deel van de Oosterschelde en je kunt gaan vissen. Wat je er aan over kan houden is een fantastische krabbenbisque. De geur en smaak gelijkend op kreeftenbisque. Zonder krabbenvlees, want daar zijn de krabbetjes te klein voor maar dat maken ze goed qua smaak aan deze soep.

En hoe een strandkrab te vangen: Strandkrabben zijn erg makkelijk te vangen, het beste bij eb. Gooi een lijntje uit met een paar repen ontbijtspek, en een gewichtje zodat het aas naar de bodem zakt (je vangt ze al in een halve meter water). Na een paar minuten langzaam het lijntje binnenhalen en er hangen al wat krabben aan of zijn er een paar in achtervolging. Schepnetje eronder en voila, de vangst is binnen! Af en toe kan er ook een zwemkrab bij zitten. Gooi deze maar terug (of laat ze terugrennen). Zwemkrabben zijn te herkennen aan de platte, peddelachtige achterpoten.

Krabbenbisque van strandkrabben

1 kg strandkrabben
1 klontje boter
1 el olijfolie
1 fijn gesneden ui
1 fijn gesneden venkelknol
3 fijn gesneden bleekselderijstengels
2 teentjes knoflook, geperst
1 laurierblaadje
1 tl paprikapoeder
1 mespuntje cayennepeper
1/2 glas witte wijn (50ml)
250 gram gepelde tomaten of 2 blikjes tomatenpuree
optioneel: klein glas cognac
1,75 liter krabkookwater
50 ml koksroom
1 el citroensap
zeezout en peper

Doe de gevangen krabben in een plastic zak in de vriezer en haal ze er na een uur uit. Breng een grote pan met gezouten water aan de kook en doe daar de krabben in. Wacht tot het weer aan de kook komt en kook ze 2 minuten. Verwijder dan de krabben. Bewaar het kookwater. Laat de krabben even afkoelen en hak ze dan in grove stukken.

Doe de boter en olie in een grote pan en zet de pan op een half vuur. Voeg de ui, venkel, bleekselderij, knoflook en laurierblaadje toe. Bak ze zachtjes zonder te bruinen vijf minuten. Voeg dan de paprikapoeder en cayennepoeder toe en bak alles nog een minuut.

Voeg wijn toe, tomaten/tomatenpuree en de krabben toe en roer alles even goed door. Kook nog vijf minuten, voeg dan cognac toe en laat alles koken. Voeg het kookwater toe. Breng het geheel aan de kook en laat het nog 25-30 minuten doorkoken.

Doe alles in kleine porties door een zeef in een andere pan. Probeer zoveel mogelijk vocht uit de groenten ed te drukken. Verwijder de achtergebleven resten telkens uit de zeef. Breng het vocht aan de kook en roer er de citroensap en koksroom door. Breng op smaak met grofgemalen peper en zout. Serveer in verwarmde borden met een goed stuk brood.

Bron: Edible seashore, John Wright

Zie ook: Duin, strand en wad, Janke Kremer, om de strandkrab te herkennen (of via internet).

ChristienLeave a comment

Rozengelei met rode peper

rozengelei

Een rozengelei van de rozenstruiken uit de eigen achtertuin vind ik erg bijzonder. Toen we ons huis hier in Zeeland kochten, stond het al vol met verschillende soorten rozen: op stam, struiken, klimrozen, pioenrozen: het was er allemaal. Ook zijn bijna alle kleuren vertegenwoordigd. We hebben ondertussen veel van de bestaande beplanting vervangen, maar van de rozen blijven we af.

Door eventjes een rode peper mee te koken is de rozengelei net iets pittiger van smaak. De smaak lijkt erg op rozenbotteljam, de kleur ook *. De gelei is erg lekker op brood maar ook lekker bij een kaasplankje als nagerecht. 

Het rode pepertje is nog van de peperoogst van vorig jaar. De verse pepers die je niet gelijk kunt gebruiken doe je gewoon in een schaal, het liefst een schaal waar nog wat lucht door heen kan komen. De pepers drogen dan bij kamertemperatuur zonder te bederven.

Rozengelei met rode peper

Voor 2 potjes rozengelei:

– de blaadjes van 5 rode rozen
– 250 ml appelsap
– 200 ml water
– 1 (gedroogde) rode peper
– 400 gram geleisuiker
– 2 eetlepels citroensap

Haal de blaadjes van de roosknoppen en was ze met water. Laat goed uitdruppen. Verwarm dan de appelsap en kook hier de blaadjes even in. Laat dan afkoelen. Zet het afgekoelde mengsel in de koelkast en laat het minstens 12 uur staan. Doe het mengsel dan door een zeef in een pannetje, gooi de achtergebleven rozenblaadjes weg en voeg water toe. Voeg dan de geleisuiker toe en laat het een klein uur pruttelen. Check af en toe de dikte door een lepeltje van de warme gelei op een koud bordje te gieten. Krijgt het een gelei-achtige massa, voeg dan de hele rode peper toe en laat nog 10 minuten zachtjes meekoken. Haal dan de peper uit de gelei en giet de hete gelei in goed schoongemaakte potjes.

* En het ruikt ook nog eens heerlijk!!!!

ChristienLeave a comment

Franse uiensoep met tijm en pernod

uiensoep pernod
Om alvast een beetje in de vakantiestemming te komen, een Frans soepje:

“Soupe à l’oignon française authentique, avec tout dedans et dessus. Un soupçon de thym et une goutte de Pernod” (Alles erop en eraan, originele Franse uiensoep. Een snufje tijm en een drupje Pernod).

Aanleiding van deze soep: een flinke voorraad Zeeuwse uien in de schuur en een berichtje op twitter. Het twitterbericht kwam van een Zeeuwse kok. Deze kok twitterde het dagmenu, met als voorafje een (rode) uiensoep met Pernod. Ik heb wel eens uiensoep met rode wijn gehad, en met scheutje cognac of Madeira. Uiensoep met Pernod is nieuw voor mij. Op zoek naar een recept, zag ik uiensoep met Pernod op enkele menukaarten staan, zelfs Duitse, maar er kwam in de google-resultaten geen recept naar boven.

Bovenstaande Franstalige omschrijving kwam ik tegen toen ik “Soupe a l’oignon” en “Pernod” intypte. Ik heb een gewone uiensoep gemaakt door uien te fruiten, en runderbouillon en laurierblaadje toe te voegen. Verder is er dus een tak verse tijm ingegaan en een scheutje anijslikeur*. Natuurlijk hoort er een dakje van brood met kaas op deze soep. Uit pure nostalgie en voor de “alles erop en eraan”.

Franse uiensoep met tijm en Pernod

Voor 1,5 liter soep:

4 uien
1 el bloem
20 gram boter
peper
1 laurierblaadje
1 flinke tak tijm (of 1 tl gedroogde tijm)
1  a 2 el Pernod (anijsdrank)
1 liter runderbouillon

stokbroodje/boerenbruin
geraspte kaas (voorkeur gruyere)

Uien pellen, halveren en in dunne ringen snijden. In (soep)pan boter smelten en uiringen zachtjes bakken, tot ui lichtbruin is. Regelmatig omscheppen. Peper erboven malen en bloem erover strooien. Bloem op laag vuur nog even meebakken, zodat bloem gaart zonder al te bruin te worden. Dan een scheutje bouillon toevoegen en goed doorroeren. Daarna de rest van de bouillon toevoegen. Het laurierblaadje, tak tijm en Pernod in de soep doen en een kwartier zachtjes laten koken. Verwijder laurierblaadje en het takje van de tijm. Soep op smaak brengen met peper, evt beetje zout. Het stokbroodje (of een boerenbruin) in schijven snijden en even onder de grill bruinen. Snij bij boerenbruin het brood in stukken ter grootte van de soepkom. Plaats het brood als een dakje op de soep en bestrooi met geraspte kaas. Plaats de soepkommen nog even onder de grill zodat de kaas kan smelten.
* En het smaakte erg goed met Pernod, een blijver!

Bewaren

Bewaren

ChristienLeave a comment

Paksoisoep met omeletreepjes

paksoisoep
Vorige week zaterdag zouden we Oosterse biefreepjes met roergebakken paksoi eten. We gingen echter onverwachts uit eten. De dag erna had niemand ’s avonds zin in een warme maaltijd, en de biefreepjes werden gebruikt voor een broodje warm vlees. De paksoi bleef liggen voor een herkansing. Maandag moesten echt de eveneens zaterdag gekochte asperges op, dus bleef de paksoi weer liggen.
Dinsdag was het zeer warm en had iedereen zin in salades. Dochter had haar zinnen gezet op het maken van een aardappelsalade en culinaire aspiraties moet je aanmoedigen, vind ik. De paksoi paste niet in het plaatje voor die avond. Dan maar de dag erna. En het werden pannenkoeken. De dag daarna, donderdag, was de paksoi uit het geheugen verdwenen en werd er een maaltijdsoep uit de diepvries gehaald.
Vandaag had ik er een hekel aan dat die paksoi zo lang was blijven liggen. Dus heb ik er een soepje van gemaakt. Omdat paksoi veel in de Japanse keuken wordt gebruikt, heb ik er wat Japanse smaakmakers bij gezocht. De sherry is natuurlijk niet Japans, maar zou qua smaak het dichtst bij “mirin”, een Japanse rijstwijn, moeten komen.   

Paksoisoep met omeletreepjes

1 stronk paksoi
1 liter groentebouillon
1/2 ui
1 grote teen knoflook
1 grote “erwt” wasabi-pasta
1 scheutje droge sherry
rode peper
1 ei
zeezout, peper
rijstolie of zonnebloemolie

Haal het kontje van de paksoi en snij het groen van de stelen. Snij vervolgens de witte stelen in schijfjes en was ze. Snipper de ui en de knoflook. Doe een scheutje olie in een pan, verhit op laag vuur en roerbak eerst de ui, dan de knoflook in de olie. Voeg dan de schijfjes van de witte steel toe. Bak tot ze zacht zijn. Voeg dan de groentebouillon toe. Laat even doorkoken. Pureer de soep met een staafmixer. Voeg wasabi-pasta toe ten grootte van een flinke doperwt, een scheut sherry en naar smaak wat rode peper. Kluts het ei met wat zout en peper in een beker en pak een middelgrote steelpan. Doe een scheutje olie in de steelpan en bak een flinterdunne omelet. Snij van het omelet dunne reepjes. Snij vervolgens het groen van de paksoi in flinterdunne reepjes en in stukken van ca. 2 cm lang. Voeg deze toe vlak voor het opdienen. Schenk de soep in een bord en voeg een toefje van de omeletreepjes toe.

Ps. Deze soep is glutenvrij maar check voor de zekerheid of er geen gluten in de bouillonblokjes zitten.

ChristienLeave a comment

Komkommersalade met blauwe kaas en geroosterde amandelen

De amandelvruchten in juni
Onze amandelbomen waren prachtig in het voorjaar. Takken vol met zachtroze bloesem. Met een blauwe lucht op de achtergrond was het net of je keek naar een Oosters schilderij. Ondertussen is de bloesem verdwenen en zijn er lichtgroene donzige vruchten voor in de plaats gekomen. Als je deze vruchten openbreekt zie je de amandelen al in wording.
Vorig jaar was de oogst van amandelen niet zo groot. Ongeveer een kwart van het jaar daarvoor. De amandelen zelf waren wel weer wat groter. Het ziet er voor dit jaar beter uit. Inmiddels heb ik ook een goede notenkraker gevonden voor de amandelen. Het is een soort trechtervormige kraker, ook geschikt voor hazelnoten en dergelijke. Daarvoor zat ik de klunzen met een draadknipper. Ik heb met mijn nieuwe kraker gelijk een voorraadje van de vorige oogst gekraakt en daarmee deze lekkere salade gemaakt.

Komkommersalade met yoghurtdressing, blauwe kaas en geroosterde amandelen

komkommer blauwe kaas amandel

1 komkommer
50 gram blauwe kaas
1 ons amandelen in schil of walnoten
1 1/2 tl heet water
1/2 tl zout
2 eetlepels mayonaise
2 eetlepels yoghurt
zout, peper
3 takjes verse tijm of 1/2 tl gedroogde tijm
1 takje verse rozemarijn of 1/2 tl gedroogde
olijfolie

Verwarm de oven voor op 200 C. Vet een ovenschaal in met olijfolie. Meng het hete water met het zout in een kommetje. Als het zout is opgelost, meng dan de zoutoplossing door de amandelen. Voeg tijm en rozemarijn toe. Zet in de oven en schep om de vijf minuten de amandelen om. Na ongeveer een kwartier zijn de amandelen knapperig. Vervang eventueel de geroosterde amandelen door ongeroosterde walnoten. Meng mayonaise en yoghurt in een kommetje en maak op smaak met peper en een beetje zout. Schil de komkommer en snij de komkommer in plakjes. Drapeer de plakjes op een bord. Sprenkel hier de dressing over, kruimel de kaas naar smaak over de komkommer en strooi de amandelen hier over.

ChristienLeave a comment

Oesters rockefeller

oesters rockefeller

Zo rijk als de Rockefeller’s, deze met kruidenboter en broodkruim gegratineerde oesters. Het mooie van dit gerecht is dat de smaak van de oesters overeind blijft. Voor de beginnende oestereter, volgens Herman den Blijker in het magazine Vision. Vision is een glossy met liefde voor vis (om te eten dan) en meegekregen na een eetbelevenis bij Inter Scaldes. Ik heb deze magazine uitgebreid doorgebladerd nadat ik bijgekomen was van mijn eerste twee sterren-diner. Wat een ervaring was dat.

Het aparte is, dat dit recept weer is gemaakt met zelf geraapte oesters. Vorige maand heb ik een cursus zeewier en schelpdieren (wild) plukken gevolgd. Voor mij logisch, want ik woon op een steenworp afstand van de Oosterschelde waar er zich een enorme rijkdom bevindt aan vis, schaal- en schelpdieren en diverse zeewieren. Waarvan je ook nog eens voor eigen gebruik mag meenemen naar huis. Het was een enorm leerzame cursus. Lekkere lunch gehad ook, met rauwe kokkels, scheermesjes, gebakken mosselen. Ik ben thuis gekomen met oesters en zeewier. Gewoon bij Yerseke van het wad gehaald.

Vandaag hebben we bij Wemeldinge krabben gevangen (en weer losgelaten), oesters geraapt en wat zeewier gesprokkeld. De oesters zijn klaargemaakt volgens Herman den Blijkers recept, niet als beginnend oestereter maar als nieuwsgierig oestereter. Aanrader!!!!!!

Oesters rockefeller

4 personen:

12 oesters
bosje peterselie
1 ui
1 bosje selderij
1 bosje dragon
1 bosje kervel
broodkruim
100 gram zachte ongezouten boter
tabasco
2 el Pernod
zeezout
zwarte peper

Zet de ovengrill aan. Maak de oesters open (op internet diverse filmpjes over te zien) door het oestermes in de smalle achterkant van de oester te duwen en richting zijkant te bewegen. Snij de bovenkant van de oester.Strooi op een bakplaat of in een ovenschotel zout en leg de oesterhelften met hun eigen vocht op het zout.  Maak met een vijzel of keukenmachine een kruidenpasta van de boter met fijngesneden kruiden, gesnipperde ui en broodkruim. Maak verder op smaak met tabasco en Pernod (anijsdrank). Verdeel de kruidenpasta over de oesters en strooi nog wat peper er over. Schuif de ovenschotel/bakplaat 4 minuten onder de grill en dan zijn de oesters klaar om te serveren.

verse oesters oosterschelde

ChristienLeave a comment