Heldere venkelsoep

heldere venkelsoep

Dit zeer eenvoudige heldere venkelsoepje is een wondertje. Verbaasde blikken als je verklapt hoe simpel het soepje is. Serveer het in een mooi wit kopje en het ziet er uit als een plaatje. Vooral als je er nog een toefje van de venkelpluis op het laatst toevoegt. Het smaakt verrassend genoeg naar een soort heldere aspergesoep. De anijsachtige smaak van de venkel is na een half uurtje stoven verdwenen. In plaats daarvan lijkt het een complexe bouillon met malse roomwitte groentestaafjes.

Een tip om dit soepje als tussengang bij de kerst op tafel te zetten. Eenvoudig te bereiden, maximaal resultaat.

Heldere venkelsoep

1 venkelknol
1 liter kippenbouillon
peper, zout

evt.
4 sneetje volkorenbrood
2 el koudgeperste olijfolie
1 tl anijszaadjes

Maak de venkel schoon. Hou het groen apart. Snij de venkel in dunne reepjes. Breng de bouillon aan de kook, voeg de venkelreepjes toe en laat 30 minuten stoven. Kruid met peper en zout. Snij ondertussen de sneetjes brood in dobbelsteentjes. Verhit de olijfolie met anijszaadjes en bak de dobbelsteentjes brood aan alle kanten goudbruin. Serveer de soep en garneer met venkelgroen en geeft de croutons er apart bij.

Amuse van forelmousse met sinaasappelzeste en komkommergelei

amuse forelmousse
Mijn bijdrage aan de kerstpret: een luchtige forelmousse met sinaasappel- en citroenzeste en blokjes van komkommergelei. Zonder gelatine. De mousse is luchtig door de opgeklopte slagroom. De komkommergelei is met agar agar gemaakt.
Het begon met het idee voor een vismousse. De eerste versie was een mousse met zelf gerookte zalm. Een recept uit het boekje “Gerookte lekkernijen”, met rookoven-recepten. Natuurlijk moet je altijd even proefdraaien van te voren. Twee weken geleden besloot ik dus het recept uit te proberen. Oneetbaar was het. Niet te redden met kunstgrepen. De zalm uit de rookoven  was veel te sterk van smaak voor een lekkere mousse.
Dus maar gaan surfen op internet. De forelmousse zag ik staan op een amuserecepten-site. De reacties op het recept waren lovend. De mousse was inderdaad erg lekker maar ik miste nog wel iets fris en iets pittigs. Verder was het iets te sinaasappelig naar mijn smaak. Ik heb daarom wat sinaasappelzeste vervangen door citroenzeste en snufje cayenne toegevoegd. De komkommergelei maakt deze amuse net iets verrassender. De komkommergelei kun je zo snijden als je wilt, ook heel klein. Zoals bijvoorbeeld dunne reepjes en dan draperen over een toefje mousse op een amuselepel of toastje. Mogelijkheden genoeg.

Forelmousse met sinaasappelzeste en komkommergelei

Forelmousse

100 gram gerookte forelfilet
125 ml slagroom
1 theelepel mierikswortel uit een potje

3/4 eetlepel dun geraspte sinaasappelschil
1/4 theelepel dun geraspte citroenschil
snufje cayennepeper
evt. zout

komkommergelei

1 komkommer (2 dl komkommersap)
zout
2 gram agar agar
1/2 theelepel dille

Leg de sinaasappel en citroen even in kokend heet water om het waslaagje los te weken. Als je een glinsterend laagje op het water ziet komen, haal ze er dan uit en droog ze af met een schone doek. Rasp de sinaasappelschil heel fijn totdat je 3/4 eetlepel aan schil heb. Rasp de citroenschil heel fijn tot 1/4 eetlepel. Breek de forelfilet in brokjes en voeg daar 2 eetlepels van de room bij. Pureer de forelfilet met een keukenmachine. Klop hierna de slagroom stijf en roer hier de forelpuree, sinaasappel- en citroenrasp, mierikswortel en snufje cayennepeper door. Proef even of er nog zout nodig is.

Rasp dan de komkommer boven een zeef met een kom daaronder. Druk het vocht uit de komkommer door de zeef. Als het goed is heb je dan van 1 komkommer ongeveer 2 dl vocht. Doe dit in een pannetje en voeg hier 2 gram agar agar toe. (1 gram = 3/4 van een kleine theelepel), een beetje zout en wat dille. Laat al roerend aan de kook komen. Laat het even doorkoken en stort het mengsel dan in een platte bak. Laat afkoelen en snij er blokjes van of sliertjes of wat je maar wilt.

Doe de forelmousse in een amuseglaasje/borrelglaasje en garneer met blokjes komkommergelei.

Agar agar toetje

agar agar toetje

Altijd een succes geweest bij kinderen: Jello (jelly)-pudding ofwel wiebelpudding. In Jello-pudding zit gelatine oftewel beendermeel. Ik heb dat toch altijd een beetje naar idee gevonden. Ik weet het, het zit ook in veel andere etenswaren en je moet er gewoon niet teveel bij nadenken.  Maar toen ik nog niet zo lang geleden van agar-agar hoorde, een plantaardig middel met dezelfde werking, ben ik gelijk hiernaar op zoek gegaan. In toko’s verkopen ze agar agar in verschillende kleuren. En het is te verkrijgen in natuurvoedingswinkels.

Ik ben begonnen met de zakjes uit de toko. Vandaag mijn eerste probeertoetje. Gelijk maar alvast getest of dit een leuk toetje voor de feestdagen kan worden. Onder aan de kerstboom heb ik een aantal yoghurtsnoepjes “gelegd”. De agar agar kun je voor een toetje in water met suiker oplossen. Maar ook bijvoorbeeld in vruchtensap of kokosmelk. Hierbij is het wel oppassen: zure sappen tasten de bindkracht aan. Dus sappen met papaja, ananas en kiwi kun je beter vermijden.

Ik vind het toetje zeer geslaagd. De pudding komt makkelijk uit de vorm omdat de agar agar iets steviger wordt dan de gelatinetoetjes. En de binding komt sneller dan bij gelatine. Het volgende experiment wordt een mousse met agar agar. Wordt vervolgd……

Agar agar toetje

1 zakje Agar-agar groen (10 gram)
een paar yoghurtsnoepjes
1 liter water
250 gram suiker

Los het zakje agar agar op in een liter water. Zet het op een laag vuur en voeg al roerend hierbij 250 gram suiker. Laat het even doorkoken en haal dan de pan van het vuur. Mocht je met de snoepjes aan de slag gaan, dan moet het mengsel wel iets afkoelen voordat je het in de vorm giet. Na een uurtje kun je het uit de vorm halen.

gekruide en geroosterde amandelen snack

gekruide geroosterde amandelen
De gekruide amandelen voordat ze de oven ingaan.

Via Bloglovin volg ik de blogs van The Kitchen, een Amerikaanse kooksite. De laatste tijd komen er veel recepten met granaatappelpitjes voorbij. Het zal wel iets te maken hebben met de naderende kerst en hun verschijning: mooie glanzende dieprode pitjes. Mijn interesse gaat op dit moment uit naar originele hartige hapjes en smeerseltjes.Voor kerstavond.

Mijn oog viel mede daarom op dit recept. Gelukkig had ik in een loos uurtje wat van onze amandelen gekraakt en kon ik gelijk met het recept aan de slag. Het blogrecept komt volgens de Amerikaanse schrijfster voort uit een bezoekje aan Chez Panisse, een Amerikaans sterrenrestaurant.  Zij serveren deze gekruide en geroosterde amandelen aan het begin van de maaltijd. Het recept is verschenen in het kookboek van mede-eigenaresse Alice Waters “the art of simple food”.

Over de amandelen gaan twee soorten kruiden: tijm en bonenkruid. Bonenkruid kun je volgens mij als “vergeten kruid” aanmerken. Ik had het kruid tot vorig jaar in ieder geval nog niet in de kast staan. Onze achterbuurvrouw heeft het ons laten proeven en gelijk een potje gedroogd bonenkruid cadeau gedaan. Het is licht peperig en heerlijk door bonen, maar ook bijvoorbeeld door de erwtensoep.

Het is vrij snel en makkelijk te maken, dit recept. En geweldig lekker. De duimen gingen hier hoog de lucht in. Hier ga je goede sier mee maken bij de kerstdagen.

Gekruide en geroosterde amandelen

1 1/2 cup (160 gram) amandelen met vlies
1 1/2 tl heet water
1/2 tl zout
3 takjes tijm
1 tak bonenkruid (kwart tl gedroogd)
2 tl olijfolie
olie om bakplaat in te vetten

Verwarm de oven voor en zet op 200 C. Roer het water en zout in een bakje door elkaar totdat het zout is opgelost. Doe dan de amandelen, de blaadjes van de tijm en de blaadjes van het bonenkruid/gedroogde bonenkruid erbij en schep alles goed door elkaar. Leg de amandelen in 1 laag op een ingevette bakplaat. Zet een kwartier tot twintig minuten in de oven en schep ze elke 5 minuten even om. Bij mij waren de amandelen binnen een kwartier goed bruin en knapperig maar dat komt omdat ze iets kleiner zijn dan de buitenlandse amandelen. Let op het laatst goed op, want de omslag van mooi bruin naar zwart gaat erg snel. Door de nog warme amandelen tot slot nog twee theelepels olijfolie roeren.

Tip:

In plaats van bonenkruid kun je volgens mij ook wel rozemarijn gebruiken.

Citroensorbet met verse ananas

citroen sorbetijs
Eerste kerstdag mag ik het toetje van het kerstdiner verzorgen. Ik heb al gehoord wat het hoofdgerecht gaat worden: een wildstoofpot. Dat eet ik niet vaak maar wel heel graag. Het voorgerecht is nog onbekend, maar de kok hiervan kennende zal het ongetwijfeld erg lekker worden. Dus of er nog veel ruimte zal zijn voor het toetje…
Mijn lievelingstoetje bestaat uit sorbetijs met vers fruit. Daarna gewoon een koffie met een likeurtje en/of een bonbon. Ik denk dat ik hier ook mijn familieleden blij mee maak. Deze kerst zelfgemaakt sorbetijs, zonder ijsmachine. Gisteren heb ik even geoefend. Het was verrassend eenvoudig en veel lekkerder dan uit de super. Daarnaast nog de combinatie citroensorbetijs en geroosterde ananas uitgeprobeerd. Niet echt bijzonder. Gewone, goed rijpe, sappige verse ananas is er nog het lekkerste  bij. Misschien giet ik bij de volwassenen nog een scheutje Blue Curaçao over het sorbetijs, voor de lekker en het leuke effect. Maar we hebben nog een krappe drie weken te gaan en plannen kunnen veranderen.  

Citroensorbetijs

150 ml citroensap (ca. 3 citroenen)
rasp van 1 citroen
400 ml water
200 gram suiker

Dompel eerst de citroenen even in kokend heet water: voor het afweken van het waslaagje. Ook biologische citroenen hebben overigens vaak een waslaagje. Als het goed is zie je een olie-achtig laagje op het water komen. Veeg dan nog even met een schone doek de citroenen droog. Rasp van 1 citroen de schil ragfijn. Pers de citroenen uit.  Doe water en suiker in een pan en laat de suiker langzaam smelten. Voeg als de suiker gesmolten is de citroensap en rasp toe. Laat even afkoelen en giet dan in een diepvrieskom. Laat het mengsel eerst een uur in de vriezer opstijven. Ga er dan met een lepel en daarna met de staafmixer even door. Laat weer een uur staan en dan weer even mixen. Herhaal dit nog een keer. In totaal 3 maal mixen. Laat dan tot 5 minuten voor gebruik staan in de vriezer.

met een scheutje blue curaçao

Tip:

Rasp van de overige citroenen ook de schil en laat de rasp drogen op een bordje in de vensterbank. Bewaar de gedroogde schilletjes in een leeg kruidenpotje.

Amuse van gerookte mosselen

amuse gerookte mosselen

Een paar maanden geleden heb ik voor het eerst eens wat mosselen in de rookoven gedaan. En vastgesteld dat gerookte mosselen een krachtige smaak hebben. Conclusie is dan ook dat ze bij uitstek geschikt zijn om aan een gerecht toe te voegen: net even een lekkere pittige zilte rooksmaak als extraatje. Ik heb vandaag besloten de gerookte mosselen te verwerken in een subtiele salade, als amuse. Geinspireerd door een voorgerechtje dat we vorig jaar aten in een Heinkenszands restaurant. Mijn man vond het chefwaardig (we kijken teveel kookwedstrijdprogramma’s). Deze amuse-salade mag mee als kandidaat voor het kerstgerecht.

Gerookte mosselsalade

2 personen:

9 gerookte mosselen
5 zwarte olijven
1 tomaat
1 el (tuin)kers
2 tl gesnipperde verse bieslook
1 tl cognac
scheutje balsamico-azijn
1 tl mierikswortel (kuhne)
1 eetlepel mayonaise
scheutje citroensap
zout & peper

Voor het roken van de mosselen: doe een eetlepel houtsnippers op de bodem van de rookoven, doe aluminiumfolie over de lekbak en plaats de lekbak op de houtsnippers. Plaats de verse en gecontroleerde mosselen met de bolle kant van de schelp naar beneden op het rooster van de rookoven. Zet de rookoven op hoog vuur en sluit de deksel zodra er rook omhoog kringelt. Rook de mosselen zo’n 10 minuten, totdat de schelpen open staan. Haal de mosselen er uit en haal ze uit hun schelp.

Snij ondertussen de olijven zo klein mogelijk in blokjes. Haal het binnenste van de tomaat er uit (zaadjes en vocht) en gooi dit weg. Snij het vruchtvlees van de tomaat ook in hele kleine blokjes. Snij de tuinkers klein en snipper de bieslook. Doe dit alles in een kommetje en voeg hier een scheutje balsamico-azijn aan toe. Goed omroeren. Hierna kan de cognac er bij.

Dan kunnen de fijn gesneden gerookte mosselen in de salade. Maak een sausje van de mayonaise en mierikswortel en voeg dit toe. Goed omroeren. Proef even. Doe er dan naar behoefte nog een scheutje citroensap bij en maak op smaak met peper en zout.  Schep de salade in kleine amuseglaasjes of borrelglaasjes en serveer met een klein lepeltje.