Flammkuchen met asperge, courgette en paprika

Het is ondertussen al bijna een traditie geworden: op het einde van het jaar met z’n vieren (4 foodies/bloggers) inkopen doen bij de Auchan bij Lille in de buurt en dan eerst bij aankomst een flammkuchen (tarte flambee) eten. De klassieke is met spekblokjes en ui maar je hebt natuurlijk veel versies waaronder een vega-variant. De klassieke is lekker maar ik vind een flammkuchen met veel groente het allerlekkerst (er mogen een paar blokjes spek op :-)).

Deze flammkuchen is zomer op je bord maar dan nog wel met asperges. De laatste asperges zijn nu nog net te koop. De groene variant is langer te verkrijgen en lijkt mij ook erg smakelijk op de flammkuchen. Daarnaast zijn witte asperges natuurlijk ook nog te koop in potjes. Ik vries vaak nog een halve kilo in, voor soep of voor risotto (of dus hiervoor :-)) De bodem maak ik niet zelf: zo lekker dun uitgerold lukt mij niet.

Flammkuchen met asperges, courgette en paprika

  • Tante Fanny flammkuchen-deeg 4 x 85 gram
  • 4 eetlepels (met kop) crème fraîche
  • halve courgette
  • halve paprika
  • 6 asperges
  • 1 rode ui
  • 2 bollen mozzarella
  • evt spekreepjes/-blokjes
  • peper, zout, oregano

Leg de flammkuchen-deegbodems naast elkaar. Verdeel over elke bodem een flinke eetlepel creme fraiche. Bestrooi met peper en wat oregano. Snij de courgette in flinterdunne plakjes. Bestrooi met zout indien je geen spekblokjes op de flammkuchen doet. Schil de asperges en snij deze in de lengte in stroken van 1 a 2 mm dik. Snij de ui in dunnen ringen en de paprika in plakjes. Verdeel dit over de bodem. Bestrooi eventueel nog met enkele blokjes spek. Scheur de mozzarella in stukken en verdeel over de flammkuchen. Bak ze in 10 minuten op 220-230 C.

Lasagne van courgette en aubergine met pesto

Het is begin augustus en de planten in de moestuin leveren veel groente. Vers het lekkerst dus eten we veel groentegerechten. Daarna is het tijd om de rest in te maken, in te vriezen of weg te geven. Er staat een halve shopper met bonen (sperzie plus snijbonen) en 2 courgettes om te snijden en te blancheren voor de vriezer en straks ga ik de palmkoolplantjes in het vrijgekomen stuk moestuin zetten en alles water geven. Augustus is de drukste maand en zeker de leukste omdat je nu het resultaat van de inspanning ziet.

Courgette en aubergine zijn nu ook goedkoop in de winkel en ideaal om in plakken als lasagnebladeren te gebruiken. Eet je vega dan is dit een heerlijk recept maar ook als je koolhydraatarm eet (dan kan je er ook nog eventueel vlees aan toevoegen). Ondanks dat het bijna alleen maar groente en zuivel is, vult deze lasagne erg goed. Ik had in ieder geval de hele avond geen snackbehoefte meer.

Lasagne van courgette en aubergine met pesto

  • 2 courgette’s
  • 1 aubergine
  • 1 blik tomaten op sap
  • 1 el tomatenpuree (=optioneel)
  • 1 ui (evt. ook 1 teen knoflook)
  • 1 tl gedroogde oregano
  • 1 bol mozzarella
  • 2 a 3 eetlepels pesto
  • ca. 2 el bloem (zie recept)
  • 20 gram boter
  • 2 dl melk
  • zout, peper
  • olijfolie
  • geraspte kaas

Verwarm oven voor op 180C. Snijd de courgette’s en aubergine in de lengte in plakken van ca 1/2 cm doorsnede. Bak de aubergine in delen in de olie kort aan en leg ze op een bord. Bewaar de pan voor de tomatensaus. Maak de tomatensaus door de gesnipperde ui en knoflook aan te bakken, voeg de tomaten op sap en eventueel nog een 1 eetlepel tomatenpuree toe voor een intensere tomatensmaak. Maak verder op smaak met zout, peper en oregano. Maak vervolgens nog een bechamelsaus door de boter te smelten en daar de bloem doorheen te roeren totdat er deegstrepen in de pan te zien zijn. Voeg dan de melk toe en laat even doorborrelen om te binden onder voortdurend doorroeren (met een garde). Zet de pan uit. Pak een ovenschotel. Doe hier enkele lepels tomatensaus in. Leg de plakken courgette als lasagne-vellen over de tomatensaus. Smeer de courgette in met pesto. Verdeel de helft van de mozzarella in brokjes hierover. Leg dan een laag aubergine hier op en kruid met zout en peper. Herhaal vervolgens de eerste stappen tot de aubergine en courgette op is. Schenk dan de bechamelsaus er over en rasp hier nog wat kaas overheen. Zet een half uur in het midden van de oven. Giet eventueel wat vocht af.

Sous vide asperges met olijfolie en citroenrasp

asperges sous vide 3

Het voor mij dichtstbijzijnde gebied waar asperges worden geteeld, is de Brabantse wal. Dit gebied grenst aan Zeeland en is opvallend door de steilrand: een overgang van de Zeeuwse laag gelegen zeekleipolder naar de Brabantse hoger gelegen zandgronden. Vanuit Zeeland komend kijk je opeens naar een hoge wal met woningen e.d. terwijl je omgekeerd rijdend richting Zeeland het gevoel krijgt een weidse diepte in te duiken. De Brabantse walasperge is een erkend streekprodukt en onderscheidt zich door een licht zoute en niet bittere smaak.

Het aspergeseizoen is inmiddels begonnen en het werd tijd om de eerste kilo ongeschilde Brabantse walasperges te gaan halen. Deze eerste asperges van het seizoen eten wij altijd traditioneel, met gekookte aardappelen, botersaus, ei en ham. Toch was het deze keer anders want het sous vide apparaat stond klaar om eens een keer groente daarmee te bereiden. Je krijgt dan asperges die hun smaak niet aan het water hebben afgegeven maar in een vacuumzak smaak en structuur behouden. Het enige probleem was nog even om de zak onder water te houden maar met twee strategisch geplaatste tangen is het gelukt. Het zijn inderdaad smaakbommetjes geworden en de citroenrasp bleek een heerlijke toevoeging.

Sous vide asperges met olijfolie en citroenrasp

1 kilo ongeschilde asperges, middel dikte
olijfolie, ca 50 ml
geraspte citroenschil van halve citroen
zout
halve theelepel fijne suiker
fijn gesneden verse peterselie

De asperges schillen en het kontje afsnijden ( en bewaren om soep van te maken). De geschilde asperges met zout bestrooien, in een plastic zak doen, flinke scheut olijfolie erbij, suiker en de rasp. De asperges voorzichtig husselen en dan de zak vacumeren. In een waterbad van 85 Celcius, 35 minuten garen.

Lekker met 2 rolletjes goede kwaliteit gekookte ham per persoon, en 1 eitje per persoon gekookt en fijn gesneden: serveer de asperges met rolletjes ham en strooi een serveerlepel fijngesneden ei over de asperges. Bestrooi het geheel met nog wat fijngesneden peterselie.

Bewaren

Hartige taart met prei en courgette en een bodem van boekweitmeel

hartige taart boekweitmeel

Een hartige taart is ideaal om restjes in te verwerken. In dit geval waren het wat restjes uit de moestuin: de een-na-laatste courgette, wat jonge snijbietbladeren die ik al voor een ander gerecht had geplukt en nog een prei. Deze groentes smaken verrassend lekker bij elkaar. Je hebt dan het pittige van de prei, de courgette is lichtjes zoet en de snijbiet is net zoals spinazie iets bitter. Gerookt spek vind ik overal lekker bij smaken maar kon ook nog kiezen voor rauwe ham. Het spek moest eerder op, dus voila.

De bodem heb ik gemaakt van boekweitmeel. Ik kwam een aanbieding tegen in de plaatselijk super en kwam er thuis pas achter dat dit een glutenvrij meel is. Glutenvrij meel rijst lastig en is dus wat minder geschikt voor brood. Ook voor de taartbodem bleek het deeg wat losser in elkaar te zitten dan meel met gluten maar het is goed gelukt. Er zit heel veel smaak aan en het is knapperiger dan gewoon taartdeeg. Alleen de volgende dag vond ik de bodem minder lekker, dus mijn advies: alles in 1 keer opeten. Dat is geen moeilijke opgave.

Hartige taart met een bodem van boekweitmeel

125 gram boekweitmeel
(maismeel/polenta om te bestuiven)
60 gram boter
40 ml koud water
snufje zout

1 prei*
1 kleine courgette
3 bladeren snijbiet of wat spinazie
3 eieren
4 repen gerookt spek**
50-100 gram emmentaler of andere geraspte kaas
scheut melk of room
Italiaanse kruiden: tijm en/of oregano en/of salie en/of rozemarijn
(gedroogd ca. 1 tl of vers 1 el)
zout, peper

Verwarm voor op 180 C. Maak een deeg van het boekweitmeel, boter in blokjes, koud water en snufje zout. Rol dit uit tot de gewenste grootte van het bakblik. Vet het bakblik goed in. Probeer het deeg in een keer in de vorm te krijgen maar het geeft niet als het scheurt, dan plak je het in de vorm weer aan elkaar aan. Prik een aantal gaatjes met een vork in de bodem. Verspreid hier gedroogde bonen over en bak de taartbodem een kwartier voor.

Bak eerst het spek even aan. Haal deze uit de pan en bak dan de prei, courgette en snijbiet kort totdat het meeste vocht is verdwenen. Drapeer het spek in de vorm, verspreid de groente en klop de eieren los met melk, Italiaanse kruiden en zout en peper. Giet dit over de groente en spek. Bestrooi met kaas. Bak de taart in 20 a 25 minuten gaar.

* of andere groente uit de groentela
** of restjes ham ed. of noten

Boerenkooltaart met feta en gerookte spekreepjes

boerenkooltaart feta gerookt spek
Oh kale yeah! De boerenkool-hype is nog steeds niet over in Amerika. Daar wordt het als superfood gezien. Inmiddels zijn er ook boerenkool-haters opgestaan. Op social-media zijn er “I hate kale” groepen. Er circuleren ook lijstjes met redenen om boerenkool te vermijden. Om één reden moest ik wel lachen: waarom stop je lekker fruit in een boerenkoolsmoothie als de hele smoothie toch gewoon naar boerenkool smaakt. Ook salades met boerenkool worden wel eens verguisd want rauwe boerenkool kan taai zijn. 

Boerenkool uit eigen tuin lijkt minder taai dan uit de supermarkt en ook minder bitter. Van deze boerenkooltaart hebben we twee dagen gesmuld.Veel boerenkooltaarten zijn gewoon een boerenkoolstamppot (BE: stoemp) in een deegkorstje, inclusief de rookworst in plakjes erdoor. Ik had zin in een wat lichtere versie. Deze taart lijkt uit verschillende laagjes te bestaan: bros deeg aan de onderkant en zijkant, smeuïge boerenkool met feta en spekjes binnenin en een “crispy” laagje boerenkool met krokant spek en fetablokjes bovenop. 

Boerenkooltaart met spek en feta

300 gram boerenkool, fijn gesneden
4 eieren
100 ml melk of room
1 ons gerookt spek, in reepjes
1 ui
2 knoflook
1 tl gemalen Italiaanse kruiden
zout, peper
100 gram feta, in brokjes
paneermeel
Hartige taart/quichedeeg *

Verwarm oven voor op 180 C. Bak in een pan de spek, ui en knoflook. Kook de boerenkool 8 minuten in kokend water en laat dan goed uitlekken. Meng in de gebruikte kookpan de uitgelekte boerenkool met spek, ui en knoflook en maak op smaak met zout en peper. Bekleed een ingevette bakvorm met het deeg en strooi hier een laagje paneermeel in. Doe de helft van de boerenkool in de vorm en kruimel hier de helft van de feta overheen.  Klop in een kommetje de eieren los met melk. Kruid dit met Italiaanse kruiden, zout en peper.  Giet de helft van het eimengsel over de boerenkool en feta. Voeg dan de andere helft boerenkool toe en giet hier nog de rest van het eimengsel over. Bedek de bakvorm met aluminiumfolie en bak het zo de eerste 20 minuten in het midden van de oven. Haal dan de folie weg en bak het geheel nog 20 minuten verder. Lekker met verse worst.

* Ik gebruikte dit keer deeg van Tante Fanny, gekregen om uit te proberen. Het is ook goed en snel zelf te maken, zie deze link.

Witte kool in kerriesaus met kalkoen

witte kool kerriesaus kalkoen

Van het met een rood hoofd met een schep proberen de witte kool uit de Zeeuwse klei te hakken tot een exotisch gerecht op tafel, een wereld van verschil. Het kweken van een witte kool is niet direct een romantische aangelegenheid.  De kool wordt tijdens zijn groeidagen aangevallen door allerlei ongedierte.Volgens een medemoestuinder was het elke ochtend feest voor de duiven op ons perceel want jawel, duiven vinden witte kool lekker. Na de aanschaf van “Hawk-eye”, een duivels uitziend draaiend gevaarte, durft inmiddels geen duif de moestuin meer in.

Na wat aangevreten buitenbladeren te hebben verwijderd, blijft een mooi gaaf wit kooltje over waarvan de helft al genoeg is voor dit recept. Het is een iets aangepast Surinaams recept. Ik heb dit zo’n acht jaar geleden een keer klaar gemaakt en het zegt genoeg dat dit opeens weer te binnen schoot. Het is een lekker pittig en snel gerecht. Nu eens een keer niet de kool ragfijn snijden: vlokken witte kool geven dit gerecht een lekkere bite. Natuurlijk hoor je hier veel Surinaamse sambal of erg pittige pepers in te verwerken en het te eten met zuurgoed.

 Witte kool in kerriesaus met kalkoen

400 gram kalkoenfilet*
1 ui
2 teentjes knoflook
1/2 witte kool, in stukjes
1 el kerrie masala
2 maggi-blokjes (toko) of 1 groentebouillonblokje**
1 blikje tomatenpuree
1 tl gemalen komijn
1 a 2 tl (Surinaamse) sambal of 1 rode peper
zout, peper
verse selderijblad
bakolie, bv kokosolie

Snij de kalkoenfilet in blokjes en bestrooi met zout en peper. Bak in een ruime pan de blokjes bruin. Voeg de ui en knoflook toe en bak deze nog even mee. Voeg dan de in stukjes gesneden kool toe: het hoeft niet raffijn gesneden, en de kerrie, tomatenpuree, maggi-blokjes, komijn en sambal. Bak alles even mee en voeg dan een kopje water toe. Maak eventueel nog verder op smaak met zout. Als de kool beetgaar is, kan het gerecht nog verder af worden gemaakt met wat verse selderijblad.  Lekker met rijst en zuurgoed (augurk of uitjes).

* te vervangen door kip of varkensfilet
** maggiblokjes zijn kleine kubusvormige blokjes uit de toko

de witte kool in september

Er is veel te doen met pompoen: pompoenrecepten

pompoenrecepten
Het  pompoen- en courgettegedeelte van de moestuin ligt nu vol met gekleurde bollen. Er staan drie soorten pompoen en daarnaast nog eens bolcourgette. Samen met de mooie gele bloemen die de planten aanmaken is het een kleurrijk geheel. De stengels van de pompoenen beginnen nu langzamerhand te verhouten. Zo af en toe kan ik al een pompoen mee naar huis nemen.
De hoikkaido is de bekendste pompoen en ook het makkelijkst in de keuken. Deze oranje pompoen hoef je voor gebruik niet te schillen. De butternut-pompoen wordt ook veel verkocht: dat is de pompoen met de bekende flesvorm. Deze moet je wel weer schillen. Ik heb ook nog groene pompoenen geteeld, niet omdat deze zo mooi zijn maar vanwege de lekkere nootachtige smaak.

Pompoenen kweken is heel makkelijk. Je haalt de zaadjes uit een (biologische) pompoen, deze leg je te drogen. Dan doe je de gedroogde zaadjes in een zakje en in het voorjaar plant je ze. Ze komen bijna allemaal op maar toch is het handig om voor te zaaien. De stekjes zijn goed te verplanten en als pompoenplanten groot genoeg zijn dan kan je ze in de volle grond zetten. Pompoenplanten worden wel erg groot: een oppervlakte van twee vierkante meter per plant heb je wel nodig. In de herfst is het oogsttijd en dan is het weer smullen.

De veelzijdige pompoen

Pompoen kan je zowel in zoete als hartige recepten gebruiken. Hieronder een paar voorbeelden. Ik begin bij soep. Vanaf de eerste keer dat ik deze soep maakte, was ik verkocht. Sindsdien heb ik meerdere recepten voor pompoensoep uitgeprobeerd maar vond ze allen te vlak van smaak. Het recept van deze pompoensoep met kerrie massala heeft pit.
Dan zijn er lekkere hartige (bij-)gerechten van pompoen te maken. Het meest bekende bijgerecht van pompoen is wel de in de oven geroosterde pompoen. Geroosterde pompoen is erg lekker bij stoofvlees, zoals sucadelapjes. Er zijn ook minder voor de hand liggende bijgerechten met pompoen  te maken, deze pompoenrosti met knoflook bijvoorbeeld. “Brenda kookt” maakte deze rösti ook maar in de vorm van röstirondjes! Dat snackt daarnaast nog eens lekker weg waardoor je op moet passen dat ze al niet op zijn voor het avondeten op tafel staat.
Een ander lekker hartig gerechtje is gnocchi van pompoen met tijmboter. Dit recept komt uit het allereerste boek van Donna Hay. Het is niet een recept dat je in een handomdraai op tafel zet maar wel erg lekker en alle moeite waard. Belangrijk bij dit recept is dat de pompoenpuree goed indikt.
 Het volgende recept van hartige taart met spaghettipompoen, blauwe kaas, walnoot en appel zal misschien niet gelijk aanspreken maar lekker dat deze taart is! Ik had meerdere kleine taartjes gemaakt en hetgeen overbleef ingevroren. De week erna stond het overgeblevene al weer in de oven. Spaghettipompoen heeft zijn naam te danken aan het draderige vruchtvlees. Het wordt ook wel als spaghetti gebruikt en gegeten met een pastasaus.
Met overgebleven, gegaarde en afgekoelde spaghettipompoensliertjes kan je de volgende dag nog een bijzondere salade van spaghettipompoen maken. Door verschillende soorten kruiden te gebruiken kan je hier telkens een andere draai aan geven, bijvoorbeeld met verse Mediterraanse kruiden of tuinkruiden te nemen zoals peterselie en bieslook.
Ook in Zuidelijke landen is pompoen een geliefd ingrediënt. Deze Spaanse “Pisto Manchego” is daar een goed voorbeeld van. Dit groentepotje kan je aanvullen met eieren, spek of gedroogde ham en er zo een volledige hoofdmaaltijd van maken.
In een tajine-gerecht is pompoen ook heel erg lekker. Ik heb zelf pompoen gebruikt in het gerecht van couscous met vijf groenten en gehaktballetjes uit de tajine . Daarnaast is de vrucht ook lekker in combinatie met linzen, oosterse kruiden en chipolataworstjes.
En dan heb je nog de zoete gerechten, zoals de bekende Amerikaanse Pumpkin pie en pompoenkoekjes. Tijdens een open dag van de Pompoenwinkel op het Zeeuwse eiland Noord-Beveland, proefden wij voor het eerst pompoenjam. Het beviel bij de familie erg goed dus heb ik het vorig jaar ook gemaakt en wel een versie met limoensap. Met deze pompoenjam kan je ook heerlijke muffins maken en dus heb ik het recept daarvoor bij het recept van de pompoenjam gevoegd.
De meeste recepten voor pompoenbrood zijn zoete recepten. Ik heb zelf gekozen voor een hartig pompoenbrood omdat je daar met beleg veel meer mee kan. Door de toevoeging van pompoen is dit een heerlijk luchtig maar toch smeuïg brood geworden. De pompoen proef je overigens nauwelijks. Dit brood was snel op!
 

Dat pompoen een veelzijdige vrucht is, bewijst het bovenstaande. Ik ga door met het ontdekken van nog meer mogelijkheden. Ik hoop dat bovenstaande recepten al een goed idee geven en wellicht wat inspiratie!

Borlottibonen met citroen en rozemarijn

borlottibonen citroen rozemarijn

Het in mei uit Italie meegenomen zakje borlottibonen heeft een mooie oogst opgeleverd. Ook in de Zeeuwse klei bleken de borlottibonen zich goed te voelen. Op een zonnige plek in de moestuin klommen de planten binnen enkele maanden tot meters hoogte en kwamen er in juli mooie rode peulen tevoorschijn. Door passerende mede-moestuinierders werd er gevraagd wat er toch voor soort bonen daar groeiden. Het was dan ook een vrolijk gezicht, al die bungelende rood-wit gespikkelde peulen. De Hollandse benaming voor borlottibonen is overigens kievitsbonen.

De peulen moeten bruin gaan worden en verschrompelen voordat je de bonen gaat oogsten. Uit die wat triest uitziende peulen komen weer prachtig rood-wit gespikkelde bonen tevoorschijn. Zo jammer dat ze na het koken een lichtbruine kleur krijgen. Het gespikkelde zie je dan nauwelijks meer terug. De verse bonen heb ik grotendeel ingevroren. Na drie dagen kan ik ze dan weer uit de vriezer halen om ze te drogen.

Een portie verse bonen heb ik natuurlijk achtergehouden om dezelfde avond nog te eten. Aan zulke lekkere verse bonen moet je niet teveel gaan knutselen, dus wij hebben ze met goede kwaliteit olijfolie, citroensap, verse rozemarijn, zout en peper lauwwarm gegeten. Het restje smaakte de volgende dag koud nog erg goed bij de lunch.

kievitsbonen borlottibonen

Borlottibonen met citroen en rozemarijn

Vier handen verse borlottibonen*
3 el olijfolie van goede kwaliteit
halve citroen
1 teentje knoflook
20 rozemarijnnaaldjes
zout, peper

Kook de verse borlottibonen in water in zo’n 30 minuten gaar. Bij geweekte droge bonen kan het langer duren voordat de bonen gaar zijn. Laat de bonen uitlekken en vermeng ze, terwijl ze nog warm zijn, met olijfolie, citroensap, fijn gesneden knoflook, zeer fijn gesneden rozemarijnnaaldjes en zout en peper naar smaak.

* of gebruik gedroogde bonen en laat deze zo’n 12 uur weken of gebruik borlotti-bonen uit blik.

Bronnen: Diana’s mooie moestuin en NRC

Hartverwarmende soep van doorgeschoten snijbonen of witte bonen

doorgeschoten snijbonen soep

Het klinkt apart: soep van doorgeschoten snijbonen. Het is in feite een soep gemaakt van de witte bonen die zich in de peul van de doorgeschoten snijboon bevinden. Deze boontjes smaken een beetje zoals witte bonen maar minder melig, delicater. De boontjes van de snijboon worden in Gelderland ook wel “dikke jennen” genoemd en de soep heet daar “dikke jennensoep”. De snijbonen laat men expres langer aan de plant hangen voor deze soep. De witte boontjes kunnen worden gedroogd om zo de hele herfst en winter van deze soep te kunnen genieten.

Ik kwam bij toeval achter het bestaan van deze delicatesse. De snijbonenmolen weigerde namelijk dienst bij al te dikke bonen en toen ik zag hoe groot en mooi de boontjes binnen de peul waren, kreeg ik het idee om eens te gaan googlen of ze eetbaar zijn. Met als resultaat dat de dunne snijbonen in zout zijn ingemaakt en ik van de dikke de boontjes heb verwijderd.

In een Gelderse soep hoort natuurlijk Gelderse rookworst. Het onderstaande recept is overigens niet de “dikke jennensoep”. Daar moeten nog ingrediënten in zoals rijst en diverse stukken varkensvlees. Deze soep is lichter dan de meeste bonensoepen of erwtensoep, eerder een echte herfstsoep. Vandaar dat ik met deze soep besloten heb mee te doen met het “foodblogevent” van september, met host Culi Sandra, en thema “herfst”.

Soep van doorgeschoten snijbonen*

450 gram verse witte bonen (350 gram gedroogd) van snijbonen*
1 1/2 liter (groente-)bouillon 
100 gram spekjes
1 rookworst
1 prei
bonenkruid of selderijblad
1 laurierblad
vers gemalen peper
1 aardappel
1 knolraap of kwart knolselderij of peterseliewortel

Evt: roggebrood

Week gedroogde bonen eerst 24 uur in water. Kook eerst een kwartier de bonen in de bouillon met het laurierblad. Voeg dan de spekjes, in stukken gesneden rookworst, fijngesneden prei, in stukjes gesneden aardappel en knolraap toe. Maak op smaak met bonenkruid of fijn gesneden selderijblad en peper. Laat nog 20 tot 30 minuten zachtjes koken. Kijk of de boontjes gaar zijn. Indien je graag een puree-achtige soep wenst, laat dan nog zo’n kwartier doorkoken. Lekker met roggebrood.

* Te vervangen door witte bonen

Met couscous gevulde bolcourgettes

bolcourgette couscous

Gevuld broden, pompoenen of bolcourgettes: het ziet er leuk uit op tafel en je eet de buitenkant gewoon lekker mee op. De vorige keer heb ik de bolcourgettes gevuld met hartige taartvulling van ei, room en allerlei fijn gesneden groentes. Een ander goed idee is een vulling van lamsgehakt, kikkererwten en groente. Ik heb ze dit keer gevuld met couscous, stukjes tartaar, wat tomaat, ui en mozzarella. Ik heb nog even getwijfeld of ik niet beter feta in plaats van mozzarella kon nemen maar ik zag opeens voor mij hoe lekker het zou zijn om stukjes gesmolten mozzarella in de couscous tegen te komen.

Daarbij komt het natuurlijk weer neer op persoonlijke smaak. Vind je tomaat niet lekker, dan vervang je het door paprika. De tartaar kan weggelaten worden of ook weer door iets anders worden vervangen. Het draait bij dit recept meer om de aanpak want je vult de bolcourgette al met gegaarde vulling. Dan is het ook wel handig dat de bolcourgette niet meer al te lang in de oven hoeft. Een rauwe bolcourgette heeft namelijk 45 minuten nodig in de oven maar door alvast voor te koken verkort je de oventijd en eindig je met een warme, iets gegratineerde vulling en gaar courgettevlees.  

Met couscous gevulde bolcourgette

Voor 4 personen:
2 bolcourgettes
150 gram couscous
200 gram tartaar
10 kerstomaatjes
1 rode ui/enkele sjalotjes
1 bol mozzarella
3 el olijfolie*
sap van 1/2 citroen
verse basilicum
zout, peper
bakolie

Verwarm de oven voor op 200 C. Snij het bovenste deel van de bolcourgette, het kapje, af en hol de bolcourgette op een centimeter na uit met een lepel. Kook water met wat zout en kook de bolcourgettes 10 minuten voor. Laat ze uitlekken in een vergiet. Maak de couscous klaar. Bestrooi de tartaar met zout en peper en bak de tartaar in grove stukken aan in de koekenpan. Snij de kerstomaatjes in 2-en, wat grotere kerstomaten in vieren. Snipper ui. Verdeel de mozzarella in kleine stukken. Roer dit alles door de gare couscous en maak verder op smaak met olie, citroen, zout, peper en verse basilicum. Verdeel de couscous over de 2 bolcourgettes en zet ze nog een kwartier in de oven.