Hartige broodtaart met spek en ui

broodtaart spek ui 

Spekblokjes worden vaak in een soort duo-verpakking verkocht. Vaak heb je maar 1 van de bakjes nodig voor een recept. Het overgebleven bakje lijkt zich vervolgens langzaam richting de achterzijde van de koelkastplank te bewegen. Af en toe laat hij zich even zien, om vervolgens weer achter allerlei potjes te schuilen. Op het moment dat je hem weer eens beetpakt, moet je gelijk actie ondernemen. Zoals bijvoorbeeld het maken van deze hartige broodtaart. Deze spek-ui-taartvariant is dieettechnisch verantwoord want laag in calorieën (360 kca per portie). Ook de portemonnee gaat van deze taart een beetje glimmen.

De korst van de broodtaart bestaat uit sneetjes brood. Taartdeeg zelf maken, daar had ik vandaag geen zin in. Bladerdeeg heb ik bijna nooit in huis. Ik had nog wel een heel brood liggen. Bij het googlen naar broodtaart kwam ik Amerikaanse en Australische sites tegen. Dit amerikaanse recept leek mij het lekkerst. De recensies waren enthousiast. De enige gemaakte opmerking was dat de taart nog wel wat pit kon gebruiken. Dus ging er bij mij nog een kneep peperpasta in de vulling.

Mijn taartvorm was een tikje te groot maar het resultaat is toch een mooie rustieke taart geworden. De korst is knapperig. Dit had ik wel gehoopt maar niet echt verwacht. De duimen gingen omhoog bij het proeven. Deze broodtaart is een blijver.

Hartige spek-uibroodtaart

Voor 4 personen.

voor het bakken

6 a 7 sneetjes brood
100 gram magere of gerookte spekjes
1/2 paprika
1 knoflookteentje
1 ui
1 dl melk
4 eieren
60 gram geraspte Parmezaanse kaas
1 tl gedroogde oregano of 1 eetlepel verse oregano
1/2 tl zout
1/2 tl peper
1 klein Spaans pepertje of een 1/2 tl chilipasta

Verhit de oven voor op 180 C, heteluchtstand. Pak een quichevorm, ca 22 cm doorsnede en vet deze in met wat olie. Ontdoe de sneetjes brood van hun korstjes. Rol de boterhammen plat met een deegroller. Leg de eerste boterham in het midden en ga daarna de randen beleggen. De boterhammen moeten elkaar iets overlappen. Het is even puzzelen. Zet dan de belegde vorm 10 minuten in de oven en rooster het brood lichtbruin.

Bak ondertussen de spekjes even in een droge pan. Doe daarna gesnipperde ui in de pan en fruit deze even aan. Hierna de gesnipperde knoflook en de in kleine stukjes gesneden paprika erbij en even laten garen. Daarna kan dit mengsel op de broodbodem worden verdeeld.

Klop 4 eieren los met de melk. Voeg hier de kruiden en de Parmezaanse kaas aan toe en roer goed door. Schenk dit over het spek-ui-paprikamengsel. Zet de taart ongeveer 40 minuten in de oven. Als de taart te bruin dreigt te worden, afdekken met aluminiumfolie.

Tip

Snij kerstomaatjes in plakjes en leg dit voor het bakken nog op het eimengsel.

Pasta pesto met pittige kip van Jamie Oliver

pasta pesto jamie oliver

Veel van mijn favorieten zitten in dit gerecht. Pasta, pesto, pittige Spaanse pepers, rozemarijn, knoflook en ga zo maar door. Ik heb dit recept van de website van Jamie Oliver. Het is de eerste keer dat ik een heel gerecht van hem kook. Terwijl hij toch de afgelopen jaren regelmatig voorbij is gekomen op tv.

Het is duidelijk dat hij zijn inspiratie uit de Italiaanse keuken haalt. Ook weer met deze pasta pesto-knoflook rozemarijnkip. Een heel gewone pasta met pesto is overigens al erg lekker, vooral als lunch. Door de toevoeging van de pittige kipfilet en de groenten is dit gerecht een topper geworden.

De pasta bestaat uit in stukken gesneden verse lasagnavellen. Volgens het recept moest je de vellen “in willekeurige zakdoekvormen snijden”. Ik heb vervolgens van het recept naar het plaatje gekeken en van het plaatje naar het recept maar ik kwam er niet uit. Wat zijn zakdoekvormen?. En dan willekeurig?!. Het plaatje liet een soort brede lapjes zien. Ik heb er maar een soort van ijspegels van gemaakt. Het resultaat was in ieder geval erg smakelijk.

Pasta pesto-knoflook rozemarijnkip

Voor 4 personen

 2 kipfilets van 200 g elk
1 theelepel venkelzaad
2 takjes verse rozemarijn
2 eetlepels koudgeperste koolzaadolie of olijfolie
4-5 tenen knoflook
1-2 verse rode Spaanse pepers
8 rijpe kerstomaatjes

Pasta & pesto
250 g sperziebonen
1 grote bos verse basilicum
50 g geblancheerde amandelen
50 g Parmezaanse kaas, plus extra voor erbij
2 eetlepels extra vierge-olijfolie
1 citroen
1 teen knoflook
300 g verse lasagnevellen
200 g jonge bladspinazie

Leg de kipfilets op een groot stuk bakpapier en hussel ze met peper, zout, venkelzaad en naaldjes rozemarijn door elkaar. Vouw het papier over de filets heen en sla ze met een deegroller tot een dikte van ongeveer 1,5 cm. Leg ze met de olie, de ongepelde, geplette tenen knoflook en de gehalveerde Spaanse pepers in de koekenpan, keer ze na 3 tot 4 minuten om en bak ze goudbruin en gaar.Leg de boontjes op een rij, snijd er de steeltjes af, doe ze in de braadpan, giet er voldoende kokend water bij om ze onder te zetten en laat ze 6 minuten met deksel koken

Pluk een paar blaadjes basilicum als garnering, breek de steeltjes van de bos af en doe de rest met de amandelen, parmezaan, extra vierge-olijfolie en het citroensap in de keukenmachine. Knijp er met een knoflookpers de ongepelde tenen knoflook boven uit. Pureer alles glad, schep er een of twee soeplepels kookvocht van de sperziebonen bij om de pesto een beetje vloeibaar te maken en breng hem op smaak. Snijd de lasagnevellen in ijspegelvorm (of willekeurige zakdoekvormen, wat je maar wilt) en kook ze een paar minuten met de boontjes mee. Snijd de tomaten doormidden of in kwarten, doe er de kip bij en schud de boel even flink door elkaar

Roer de spinazie door de pasta, giet af en houd een kopje van het kookvocht apart. Doe de pasta, bonen en spinazie terug in de pan, giet er de pesto uit de keukenmachine bij, roer alles goed door elkaar en voeg als het nodig is een scheutje van het kookvocht toe, tot het een mooi, zacht geheel is. Snijd de kipfilets doormidden en serveer ze met de tomaten en Spaanse peper. Rasp er nog een beetje extra Parmezaanse kaas bij en strooi er de apart gehouden blaadjes basilicum over.

Bron: Jamie Oliver

Creole burger

Onlangs vond ik het boekje Hamburgers van Hans Belterman terug. Ooit gekregen bij het op kamers gaan. Er staan meer dan 60 recepten in, van “Le” Hamburger met bearnaisesaus uit Parijs tot de favourite hamburger van Marilyn Monroe. Volgens het boekje moeten echte hamburgers uit 100 % rundvlees bestaan. De uitzonderingen, zoals de Alsatian burger, worden niet als echte hamburgers gezien want daar zit wat varkensvlees doorheen.

De hamburgers maak je van mager rundergehakt, een vetgehalte van 8 tot 12 procent is ideaal. Het rundvlees wordt gekruid met zout en peper. Kruiden voor of na bereiding, is een discussiepunt onder de liefhebbers. Roosteren, bakken of grillen ?. Het boekje geeft hier geen antwoord op. Het is iets waarbij je maar van je eigen voorkeur uit moet gaan. Persoonlijk vind ik grillen het lekkerst. En bij deze kou, gaat de grillpan aan in plaats van de bbq.

Voor een bijzondere variant van de gewone hamburger, hierbij het recept voor The ‘real’ Creole burger. Deze wordt als een ‘open face hamburger’ opgediend . Dat wil zeggen, dat de bovenste helften van de broodjes er niet op, maar ernaast worden geplaatst. De burger is lekker pittig !!!! De laatste toch nog rijp geworden spaanse pepers van mijn peperplanten hebben een mooie bestemming gekregen.

The ‘real’ Creole-burger

burger creolesausVoor 2 personen:

2 hamburgers, elk 125 gram
1 kleine spaanse peper
2 bosuitjes
2 witte bollen
1 1/2 eellepel olie
zout, peper
1 1/2- 2 dl Creolesaus (zie hieronder)
krulpeterselie

Was de spaanse peper. Verwijder de uiteinden en snijd hem overlangs door. Neem het zaad en de zaadlijsten weg. Snijd de peper in uiterst smalle reepjes. Maak de bosuitjes schoon. Was en snijd ze in kleine ringetjes. Halveer de bollen en rooster de snijhelften goudbruin. Bestrijk de hamburgers en grillpan met wat olie. Rooster ze in 4 minuten elke kant bruin. Bestrooi de hamburgers met zout en peper. Breng intussen de Creolesaus aan de kook. Leg de hamburger op de onderste helft van de bollen. Schenk de kokende saus over de hamburgers. Leg de bovenste helft van de bollen naast de hamburger. Garneer met peterselie.

Creolesaus:

0,5 liter:

2 rode spaanse pepers
1 rode paprika
1 ui
3 teentjes knoflook
0,5 kg verse tomaten
1 eetl olijfolie
o,5 laurierblad
1 eetl azijn
1,5 eetl bruine basterdsuiker
1 tl pimentpoeder
1 tl tabasco
1 tl chilisaus
1 tl worcestershire saus
zout en peper

Was de pepers en de paprika. Verwijder de uiteinden van de pepers en halveer ze, neem de zaden en zaadlijsten weg. Snij de pepers in kleine stukjes. Neem van de paprika de steelaanzetten weg, halveer ze en verwijder het zaad en zaadlijsten. Snij in kleine stukjes. Snipper de ui en knoflook fijn. Was de tomaten en snij in vieren. Verhit de olie en fruit de ui. Voeg pepers en paprika toe. Schep alles om en laat nog enkele minuten fruiten. Schep daarna de knoflook erdoor. Voeg het verkruimelde laurierblad toe en tomaten. Schep alles om en schenk azijn en 1 dl water erbij. Breng het geheel aan de kook en laat met deksel op de pan 30 minuten smoren. Doe de inhoud van de pan over op een fijne zeef. Wrijf zoveel mogelijk vaste bestanddelen door de zeef. Breng de nu verkregen saus aan de kook. en laat indampen tot gewenste dikte. Doe basterdsuiker, pimentpoeder, tabasco, worcestershiresaus en chilisaus erbij . Proef de saus en zout en peper naar behoefte.

Tip:

de saus kan na afkoelen enkele dagen in de koelkast en enkele weken in de diepvries worden bewaard.

Ossobuco alla milanese

ossobuco alla milanese

Ik had tot gisteren nog nooit een runderschenkel gestoofd. En in het biologische rundvleespakket dat wij in oktober hadden besteld, zaten twee grote schenkels. Ik ken eigenlijk maar 1 recept met schenkel waar iedereen lyrisch over is: Ossobuco alle milanese. Dus aan de slag met die schenkels.

Eerst op zoek gegaan naar een duidelijk recept. Liefst origineel. Het recept dat mij wel wat leek, komt uit het kookboek: De heerlijke italiaanse keuken. Met veel foto’s van het hoe en wat van de bereiding. En achttien ingredienten. Toch nog maar even de Larousse er bij gepakt. Iets minder ingredienten, maar dat komt omdat de Larousse een onderscheid maakt tussen Ossobuco alla milanese en Ossobuco alla gremolata. De eerste is zonder gremolata en de laatste met gremolata maar zonder tomaat. Gremolata is overigens een mix van peterselie, citroenrasp en knoflook.

Met toch maar De heerlijke italiaanse keuken opengeslagen op het aanrecht, gaan hakken en snijden. In het recept stond aangegeven dat de schenkel met keukengaren rond afgebonden moest worden. Afijn, ik had geen keukengaren, dus ik deed het zonder. Ik kan dus nu vertellen waarom keukengaren nodig is. Anders valt namelijk het vlees op een gegeven moment van het bot. Daarnaast stond aangegeven dat de pan met deksel in de oven moest worden geschoven. Heb ik niet gedaan en dan duurt het dus twee keer zo lang voordat de schenkels gaar zijn. Een andere aanpassing kwam op tijdens de bereiding: de aangegeven hoeveelheid bouillon bleek te weinig. Halverwege heb ik er dus toch maar even de Larousse bijgepakt en daar werd 4 keer zo veel bouillon gebruikt. De waarheid bleek in het midden te liggen: 1 liter bouillon.

Ossobuco alla milanese

voor 4 personen:

4 kalfsschenkels
2 middelgrote wortels
2 stengels bleekselderij
500 gram tomaten
1 bosje peterselie
2 eetlepels boter
bloem
3 eetlepels olijfolie
1 glas witte wijn
1 liter vleesbouillon
1 ui
1 teentje knoflook
2 takjes tijm
2 takjes oregano
1 laurierblaadje

Gremolata
1 citroen
1 bosje peterselie
2 teentjes knoflook

Wortels, bleekselderij, uien en knoflookteen in dobbelsteentjes snijden. Op middelmatig vuur boter smelten en de groente roerend in een braadpan bakken totdat ze bruin zijn. De kalfschenkel met keukengaren rond binden (dus langs de zijkant een touwtje rond spannen). Bestrooien met zout en peper en door de bloem halen. Overtollige bloem er af schudden en bruin bakken in een koekepan in olijfolie. Het vlees uit de pan halen en op de groente leggen. In de koekepan de wijn doen en de aanbraksels los roeren. In laten koken tot 6 eetlepels. Dan de tomaten ontvellen en van pitjes ontdoen. In stukjes snijden en bij de jus doen. Dan bouillon toevoegen en de gehakte kruiden en het laurierblaadje. Deze saus bij de groenten en vlees doen. Dan de braadpan met de deksel erop in de oven 2 uur op 200C laten stoven. Af en toe even bedruipen.

Voor de gremolata: de schil van de citroen raspen (om de waslaag te verwijderen van een citroen, de citroen even in kokend water laten liggen), de peterselie fijn hakken en de knoflook snipperen. Alles door elkaar mengen. De gremolata over het gerecht strooien.

Larousse’s vlaamse stoverij (carbonade a la flamande)

larousse vlaamse stoverij

Vanuit hier, zit je met een half uurtje autorijden in Belgie aan de friet met stoof. De beste Vlaamse stoverij tot nu toe hebben we in Zeeuws-Vlaanderen gegeten. Aan de kok in Nieuwvliet-Bad gelijk naar het geheim van zijn recept gevraagd. Het antwoord: de Larousse. Het recept kwam dus uit de kookbijbel voor koks: de Larousse gastronomique.  Ja, en dat was toen een goede reden om deze kookbijbel zelf aan te schaffen. Ondertussen heb ik deze kookbijbel regelmatig opengeslagen. Voor technieken of om eens te kijken wat er staat over een bepaald klassiek gerecht.

Er zijn honderden recepten voor Vlaamse stoverij. Op belgische sites heb ik recepten van de stoverij gezien met o.a. stroop en met mosterd, bessengelei en wijnazijn. Het is net als met onze erwtensoep en hachee. Iedereen heeft zijn eigen unieke receptuur voor hetzelfde gerecht. De klassieke Carbonade a la flamande komt wat mij betreft uit de Larousse:

Carbonade a la flamande uit de Larousse 

250 gram ui
750 gram rundvlees van de borst of schouder
40 gram reuzel (of boter)
6 dl bier
1 dl runderbouillon
25 gram boter
25 gram bloem
1 tl bruine rietsuiker
2 takjes peterselie
1 takje tijm
2 gedroogde laurierblaadjes

Snipper de ui. Snijd het rundvlees in kleine stukjes. Bak ze in 40 gram reuzel (of boter) bruin en haal ze uit de pan. Fruit in hetzelfde vet de uien goudbruin. Leg vlees en uien laag om laag in een cocotte of stoofpan, bestrooi elke laag  met zout en peper en voeg tenslotte een bouquet garni (de kruiden) toe. Deglaceer het bakvocht met 6 dl bier en een half glas runderbouillon (is 1dl). Roer een bruine roux van 25 gram boter en 25 gram bloem en maak er met het biermengsel een saus van. Voeg 1 theelepel bruine rietsuiker toe en breng de saus op smaak. Schenk hem in de stoofpan, sluit de pan en laat de inhoud heel zachtjes 2 1/2 uur pruttelen. Zet de pan rechtstreeks op tafel.

Bron: Larousse gastronomique (editie 2006).

Tip:

De hoeveelheid suiker is afhankelijk van het (belgische) bier dat je gebruikt, even proeven dus.

Lekker met in balsamicoazijn gekarameliseerde witlof en gekookte aardappelen of gewoon met friet.

Dien de vlaamse stoverij op in mini-cocottes.

Vis met amandelsaus

Op een avond zat ik naar Topchef te kijken. En hoorde daar meesterkok Kranenborg iets zeggen in de zin van “weinig verrassend, erg klassiek om vis met amandelen te combineren”. Ik had tot dan toe nog nooit gehoord van de klassieke combinatie vis met amandel. Na flink wat speurwerk op de computer ben ik er achter gekomen dat het typisch spaans is. Had ik natuurlijk kunnen weten. Welk ander land doet zoveel met amandelen. Tijdens die zoektocht op internet kwam ik ook terecht bij een kookartikel over bietjes met amandelsaus. Tja, en dan is 1 + 1: 2.

En de combinatie is fantastisch. De saus is werkelijk heel bijzonder, pittig, zoetig en romig tegelijkertijd. Lekker met de wat neutrale smaak van witvis. En bietjes met amandelsaus is een smakelijke combi. Als ik nog wat snijbiet had gehad, was dat er ook erg lekker bij geweest. Een bedje van kort gewokte snijbiet, daar over fijne blokjes gepofte biet, en daar op het mootje vis met amandelsaus. Ik verheug me al op de volgende keer dat we dit gaan eten.

Vis met amandelsaus

4 mootjes vis (kabeljauw of andere witvis)
citroensap
2 sneetjes oud brood (wit of tarwe)
20 gram blanke amandelen
2 tenen knoflook
5 zwarte peperkorrels
2 eetlepels droge sherry
een mespunt gemalen kruidnagels en kaneel
snufje zout
3 dl visbouillon
bloem
peterselie
olijfolie

De mootjes vis besprenkelen met citroensap en bestrooien met peper en zout. De korstjes van de sneetjes brood halen en de sneetjes brood in olijfolie aan 2 kanten bruin bakken. Het brood uit de pan halen en dan de amandelen en knoflook mooi lichtbruin bakken. Beide uit de pan halen.
Maal het brood, amandelen, knoflook, pepers, sherry, specerijen en zout in de keukenmachine/blender tot een puree. Bak de puree in wat olie en voeg geleidelijk de bouillon toe, Goed blijven roeren (met een garde). Laat het geheel 5 minuten pruttelen. Bak ondertussen de vis. Wentel voordat je gaat bakken de vis even door de bloem en bak ze in wat olie snel bruin en net gaar.
 Serveer met de gepofte bietjes. Zie voor recept hiervan een eerdere blog van eind oktober.

Tip

Wok eerst nog wat snijbiet en maak daarvan een bedje voor de vis.

Bak nog wat extra amandelen en strooi deze (in stukjes gehakt) over het gerecht.

Retro-chique Boeuf Stroganoff

Opeens duiken speelgoedjes, lampen en chipsbakjes uit mijn jeugd weer op in tijdschriften. Zie ik de gebaksbordjes zoals die van oma op ebay. En wordt het shabby-chique genoemd, of broquante of gewoon retrolook. Een prentje van een blij herdersjongetje in kort broekje met hertje aan de muur, het mag weer. Wel, als dat kan op het gebied van interieurspulletjes, kan dat dus ook met gerechten. Alles wat chique was in de jaren 70 en 80 qua voedsel, moet ook maar weer eens een keer weer retro en trendy worden. Ik denk bijvoorbeeld aan een garnalencocktail, en mandarijntjespudding, en aan met monchou gevulde dadels, kaasfondue en quiches. Ik nomineer alvast dit gerecht: Boeuf Stroganoff.

Het was feest vroeger als de Boeuf Stroganoff opeens totaal onverwachts op zondag op het fornuis stond te pruttelen. We keken als kinderen dan bij het eten met haviksogen naar andermans bord: had een ander niet toevallig net iets meer op het bord gekregen. Het was ondenkbaar dat er nog een restje over zou blijven.

Toen ik uit huis ging heb ik het recept overgeschreven. Het zat in mijn moeders receptenklapper. In die klapper zaten recepten uit kranten en tijdschriften, opgeplakt en met haar notities. Het is nog steeds een groot succes als ik dit gerecht op tafel zet. Dus bij deze, dit retro-chique recept van:

klassieke stroganoff

 

 

 

 

Boeuf Stroganoff

500 gram biefstuk
50 gram boter
1 kleine beker zure room
1 borrelglaasje wodka
bloem
0,5 lt runderbouillon
1 ui
1 teen knoflook
1 el paprikapoeder
1 tl cayennepoeder
zout/peper
1 tl worchestershiresaus
paar druppels citroensap
1 blikje tomatenpuree

1 stokbrood

 

Snij het vlees in dobbelsteentjes. Peper en zout erover. Snipper de ui en teentje knoflook en open blikje tomatenpuree. Zorg dat de runderbouillon gereed staat. De boter in een pannetje laten smelten, bloem erdoor roeren totdat het geheel niet meer te roeren is en dan langzaam bouillon erbij tot een gebonden saus. Tomatenpuree erbij, knoflook, ui, paprikapoeder, cayennepoeder, worchestershiresaus. Daarna de zure room, wodka en citroensap door heen roeren. Biefstuk

aanbakken en door de saus heen roeren. Evt nog flamberen.

Serveren met stokbrood en salade.

Couscous met pesto, paprika en tomaat

Vandaag had ik niet zo’n zin om boodschappen te doen en rommelde wat door mijn diepvriesladen en koelkast. We hebben nog een deel van het Herefordrunderpakket in de diepvries, waaronder runderworsten. Aangezien we die nog niet hadden geproefd, een goed uitgangspunt voor de avondmaaltijd.

De aardappelen waren zo goed als op. De aanblik van de pasta bezorgde mij vandaag geen inspiratie. Ik vond verder nog een pak rijst en een pak couscous. En bij de couscous ging er bij mij iets borrelen. Ik dacht aan wat lekker is met couscous, aan Tabouleh en aan lamsvlees met amandelen en daarna opeens aan mijn peterseliepesto…. (zie vorig blog). Want daar zit natuurlijk veel peterselie in, zoals in de Tabouleh, en verder nog amandelen, knoflook en olijfolie. Kortom veel van de goede smaakmakers voor een lekker couscousgerecht.

Met de verder nog gevonden rode paprika, een waspeentje en tomaten heb ik een lekkere jus gemaakt bij de rundersaucijzen en de couscous gekruid met de peterseliepesto. Helaas heb ik gerechtje niet mooi op de foto gekregen. De couscous is zachtgroen geworden en heeft een mooi contrast met de kleuren van de tomatenpaprikajus. De geraspte citroenschil lag er als een wolkje bovenop. Geloof me, in het echt was het gerecht een plaatje. Het is in ieder geval een bijzonder gerecht geworden. Mijn vierjarige heeft twee borden met alleen couscous naar binnen gewerkt. Heel apart, want meestal wilt hij alleen brood of worst. Maar goed, in de serie ” wat te doen met peterseliepesto “, presenteer ik:

Couscous met pesto, paprika en tomaat

1 pak couscous
2 el peterseliepesto
zout
peper

Voor de jus:

1 gesnipperde ui
2 ontvelde tomaten
1 rode paprika
2 kleine of 1 grote waspeen
1 tl geraspte citroenschil
half kopje tuinkruidenbouillon
1 tl gemalen korianderzaad
1 tl gedroogde korianderblad
peper
zout

4 runder of lamsaucijzen

Bak de saucijzen aan in de olie tot ze aan alle kanten mooi bruin zijn. Haal de saucijzen uit de pan, en doe er de gesnipperde ui in, even bakken, en daarna de in schijfjes gesneden wortel en in reepjes gesneden paprika bij. Bak even lekker door. Dan kunnen de ontvelde en in stukjes gesneden tomaten er bij en daarna de saucijzen. Als het geheel warm is geworden, nog een half kopje bouillon toevoegen en een kwartiertje laten sudderen (afhankelijk van de worsten). Op het laatst nog wat geraspte citroenschil toevoegen.

De couscous klaarmaken volgens gebruiksaanwijzing en in plaats van olie, de peterseliepesto toevoegen.

Tip

Mijn dochter vond de presentatie van het gerecht als een soort taartje helemaal geweldig. Daarvoor heb je een presenteerring nodig: eerst de zachtgroene couscous er in, even aandrukken, en dan de rood-oranjegroentenjus erboven op. Nog wat citroenschil er over en je hebt een prachtig plaatje op je bord. De worst had ik er in schijfjes om heen gedrapeerd.

Sucade (draadjesvlees) met aardappel-knolselderijpuree en geroosterde pompoen

Bestaat er ook een prijs voor de allerkleinste pompoen? Het schattige kleine oranje pompoentje is maar 7 centimeter breed, maar volgens mij wel goed rijp. We hebben hem onze “cup-a-souppompoen” gedoopt. Veel zullen we er niet mee kunnen doen, maar decoratief is hij wel. Onze oogst viel sowieso wat tegen. Er zijn een aantal pompoenen opgegeten toen ze nog klein waren. Ook enkele pompoenplanten zijn ten prooi gevallen aan vraatzucht. Ik geef slakken altijd de schuld. Deze langzaam voortbewegende slijmerige aliens hebben naar mijn ervaring toch erg snel malende bekjes. In 1 nacht kunnen ze een veelbelovende oogst volkomen ruïneren.

Vandaag had ik zin in een herfstgerechtje, met lekkere ouderwetse ingrediënten maar toch net even wat eigentijdser gecombineerd. Het sucadevlees, ofwel draadjesvlees, heb ik de hele middag laten sudderen. Zo traditioneel mogelijk met onder andere azijn, kruidnagelen en laurierbladeren, op zoek naar de smaak van vroeger. Dit heb ik gecombineerd met een aardappel-knolselderijpuree. Door de knolselderij wordt de aardappelpuree net iets pittiger.

Dan de geroosterde pompoen. De pompoen heb ik in plakken gesneden en geroosterd in de oven. Ik had geen salie in huis, dus heb ik een andere tip gevolgd: korianderzaadjes kneuzen, mengen met olie en hiermee de plakken pompoen insmeren.

En toen ik tijdens het eten van dit alles naar buiten keek, was het al donker. Erg herfstig allemaal.

Ouderwets draadjesvlees (sucade) met aardappel-knolselderijpuree en geroosterde pompoen

Voor het vlees:

sucade aardappel knolselderijpuree geroosterde pompoen

4 sucadelappen
1 el bloem
1 ui
2 el tomatenpuree
1 el azijn
2 kruidnagelen
2  laurierbladeren
mosterd
peper en zout

Voor de puree:

1 kilo aardappelen
knolselderij
zout en peper
melk
boter

voor de pompoen:

1 kleine pompoen
1 el korianderzaadjes of salie
2 el olie
zout en peper

Het sucadevlees moet minimaal 3 uur sudderen. Ongeveer vier uur voor etenstijd, de sucadelapjes even door de bloem halen en in een hete pan bruinen. Dan peperen en zouten en uit de pan halen. In de pan de uien bakken en de tomatenpuree toevoegen. Hierna kunnen de sucadelapjes weer in de pan. Water toevoegen tot het vlees net onderstaat. Dan de azijn, kruidnagelen en laurierbladeren toevoegen.

Voor de puree een kilo aardappelen schillen en in stukken snijden. Een stuk van de knolselderij schillen, ongeveer 1/5 van de aardappelpuree (vind ik zelf het lekkerst), en in stukken bij de aardappel doen.  20 minuten in gezouten water koken. Afgieten en pureren met melk en boter. Peper en zout naar smaak.

De pompoen kan tegelijkertijd met het opzetten van de aardappelen in de oven. Dus eerst de pompoen in stukken van ongeveer 0,5 cm dik snijden. Een eetlepel korianderzaad kneuzen in de vijzel en 2 el olie toevoegen. De stukken pompoen insmeren en (in 1 laag) op de bakplaat leggen. Zout en peper er overheen. De oven op 200 C, ongeveer een half uur.

Als laatste kun je nog een jus maken van het suddervocht en mosterd, zout en peper naar smaak toevoegen.

Eet smakelijk!

Indiase curry met snijbiet, wortel & aardappel.

Op dit moment regent het amandelnoten in onze tuin. Ze komen uit onze twee amandelbomen. Ik ben druk bezig om de noten te rapen en ze te drogen te leggen in de bijkeuken. Het zijn er niet zo veel als vorig jaar. Van die oogst hebben we op dit moment nog een kistje vol. We hebben toch regelmatig tasjes noten weggegeven. Onze achterbuurvrouw maakt heerlijke notenbrood van de amandelnootjes, met een beetje honing door het deeg. Met kerst heeft ze als verrassing ons een mooi ingepakt broodje gegeven. Heerlijk met oude kaas. Het recept van dit broodje heb ik nu en zal hier nog wel een keertje voorbij komen.

De oude voorraad moet dus nu echt eens gaan slinken, dus aan de slag in de keuken. Het meeste werk aan de amandelnootjes is nog wel het kraken. We hebben ontdekt dat het goed gaat met een draadknipper. Je knipt dan het puntje van de amandel er af, daarna knip je hem in zijn zijnaad en splijt de amandelschil. Voor gebruik moet je nog het bruine velletje van de noot halen. Hiervoor gooi je de amandelen even in kokend water en dan kun je het velletje er zo af trekken. 

Vandaag had ik zin om curry te maken, echte hete Indiase groentecurry. In deze groentecurry heb ik enkele hollandse groenten gedaan die ook in de Indiase keuken veel voorbij komen: aardappel, wortel en ui. Uit de tuin heb ik nog een paar bladeren snijbiet gehaald. Mocht je niet aan snijbiet kunnen komen, de snijbiet is te vervangen door verse spinazie. En met de amandelnootjes uit eigen tuin, is dit dus een echt Hollandse indiase groentencurry geworden…

Indiase groentecurry met snijbiet, wortel en aardappel.

3 kleine tot middelgrote aardappelen
3 bospenenindiase groentecurry snijbiet
3 grote bladen snijbiet
1 ui
2 el amandelschilfers

Voor de saus:

1 1/2 tl verse gember
1 1/2 tl geperste knoflook
2 tl garam masala
1 tl chilipoeder
1 tl zout
1 tl komijnzaad
3 gekneusde kardemompeulen
1 tl korianderzaad
1 tl gemalen amandelen
1/2 dl yoghurt
1/2 dl cocosmelk
verse korianderblaadjes
spaanse peper 

 (of koop een pot kant en klare kormasaus danwel een zakje kruidenpasta voor kormasaus bij de toko)

Roer de gember, knoflook, garam masala, chilipoeder, zout, komijnzaad, kardemom, korianderzaad en gemalen amandelen door elkaar. Snipper de ui, snij de aardappel in kleine dobbelstenen, de bospeen in plakjes en het blad van snijbiet in dunne reepjes. Verhit olie en bak hierin de gesnipperde ui. Voeg hierbij de peen en de aardappel en bak even door. Voeg hierna de kruidenmix toe en bak even kort mee. Voeg 1 dl water toe en laat het geheel een kwartier pruttelen, eventueel af en toe water er bij doen. Voeg dan de yoghurt en cocosmelk toe, verse koriander en peper naar smaak. Even goed heet laten worden en de in reepjes gesneden blad van de snijbiet er bij. Nog een minuutje of 3 door laten sudderen en opdienen met geschaafde amandel er over. Lekker met rijst en vis.