Romige knolraapsoep met mosterd

raapjes mosterd soep

De mosterd in deze soep komt van een Zeeuwse mosterdmakerij, de Vospit. Deze maakt zeekraal-mosterd, mosterd met Peelander dubbel abdijbier en nog veel meer andere soorten mosterd. Ik heb nu de mosterd met Peelanderbier gebruikt. Peelander (vertaald: wortel-lander) verwijst naar Noord-Beveland. Waar de brouwer vandaan komt. Het is een lichtzoete mosterd. Heel apart.

Het smaakt heel goed samen met de rapen en de rozemarijn in dit soepje. Een lekker hollands lunch-soepje. De soep is overigens romig zonder iets van room te hebben gebruikt.

Hollandse raapsoep met mosterd

Voor 4 personen:

3 geschilde en in blokjes gesneden rapen (klein)
2 theelepels mosterd (met peelander bier)
2 theelepels gedroogde rozemarijn
1 liter kippenbouillon
1 eetlepel boter
peper
verse bieslook

Schil en snij de hollandse raapjes (meiraapjes) in blokjes en bak deze 5 minuutjes in de boter. Bestrooi de blokjes met peper en rozemarijn. Voeg een liter kippenbouillon toe en laat nog 10 minuten doorkoken. Voeg de mosterd toe en pureer de soep. Serveer eventueel met wat gesnipperde sprietjes bieslook.

Pasta met gegrilde aubergine en verse schapenkaas

pasta gegrilde aubergine
Gegrild is aubergine het lekkerst, vind ik. In plakken snijden, instrijken met olie en kruiden en dan op de grill. Het liefst natuurlijk op de BBQ, maar ja hartje winter. In de oven gegrilde aubergine, dat was mij te tijdrovend. 10 minuten met de grillpan in de weer en je bent al bijna klaar met deze pasta. Dit is echt binnen 15 minuten op tafel te zetten. Wel even de ketel met water van te voren aanzetten…..

De pasta is met brokjes verse schapenkaas bestrooid. Deze verse schapenkaas lijkt een beetje op feta, maar is nog iets zachter van structuur en van smaak. Schapenkaas schijnt heel erg gezond te zijn. Veel vitaminen en mineralen. Het is gelukkig steeds makkelijker te verkrijgen. Op de markt en in Zeeland bij diverse verkooppunten aan de boerderij.

Een lekker en gezond bord met pasta:

Pasta met gegrilde aubergine en verse schapenkaas 

Voor 4 personen:

half pak penne-pasta
1 aubergine
1 teentje knoflook
1 kleine ui
1 rood chili-pepertje
1 blik gepelde tomaten
1 theelepel gedroogde oregano of eetlepel verse oregano
olijfolie
zout, peper
1 ons verse Hollandse schapenkaas of feta

Snij de aubergine in de lengte door in 5 plakken. Besmeer beide kanten met olie en bestrooi met peper. Rooster de aubergine op de grillpan, een paar minuten per kant, af en toe even verplaatsen. Of in z’n geheel in de oven: zo’n 30 minuten. Doe ondertussen de pasta in kokend water en laat zo’n 10-12 minuten koken.

Snipper daarna de ui en knoflook. Ontdoe chilipeper van zaadjes en snij in kleine stukjes. Bak eerst de ui in wat olie, doe er daarna de knoflook en chili bij. Na een minuutje kan de inhoud van het blik gepelde tomaten erbij en de gedroogde oregano. Snij de geroosterde aubergine in blokjes en doe deze bij de saus. Giet de pasta af en roer deze door de saus. Schep de pasta op een bord en brokkel daar wat stukjes van de schapenkaas over heen.

Gerookte paprikasoep met knoflook en sherry

spaanse paprikasoep gerookt sherry

Na mislukte pogingen om zelf gerookte paprikapoeder te maken met de rookoven, liep ik prompt (natuurlijk) bij Dille en Kamille tegen blikjes Spaanse gerookte paprikapoeder aan. En vervolgens bij Oil en Vinegar. Toen toch maar gekocht. Want ik had al een recept gezien dat ik wilde maken toen ik nog aan het experimenteren was met de rookoven.

De combinatie van de knoflook, sherry en gerookte paprikapoeder in deze soep sprak mij aan. Het recept was een poging om een soepje uit een lokaal restaurantje na te maken. Het recept schreef 10 !! tenen knoflook voor op 1 1/2 liter soep. Dat ging mij wel een beetje te ver. Ik heb het verminderd en de knoflooksmaak zit er goed aan. Ook de hoeveelheid sherry ging mij wat ver: een ruime deciliter. Een lekkere scheut en de hele keuken rook al naar sherry!. De soep is overigens fantastisch. Te omschrijven als een pittige mediterraanse soep.

Gerookte paprikasoep met knoflook en sherry

Voor 4 personen

2 flinke tenen of 4 kleine teentjes knoflook
1 ruime scheut droge sherry
2 flinke theelepels gerookte paprikapoeder
1 liter kippenbouillon
Optioneel: geroosterde amandelen
2 eetlepels olijfolie

Snipper de knoflook. Bak de knoflook op een laag vuur zacht. Voeg de paprikapoeder toe en bak nog even mee tot er een rode pasta op de bodem ontstaat. Voeg de sherry toe en daarna de bouillon. Even goed doorroeren en een kwartier zachtjes laten koken. Eventueel nog even de staafmixer er door heen halen. Rooster de amandelen even in een droge pan en doe ze in een bakje. Stamp ze tot grove stukjes en serveer met de soep met wat van de geroosterde amandelen.

Tip: Voor een meer gebonden soep, bak je eerst nog 250 gram in dobbelstenen gesneden witbrood bruin en volg daarna het recept.

Als variatie kun je er ook nog voor het serveren een eitje per soepkom in de soep breken en 10 minuten in een 200 C voorverwarmde oven zetten.

Witte bonen-pestodip

witte bonen pesto

Hierbij de beloofde ‘witte bonen met boerenkoolpestodip”.  In plaats van de boerenkoolpesto kun je elke andere pesto gebruiken. Het rare is dat deze dip mij doet denken aan de korianderlimoen-hoemoes uit de winkel. Het lijkt door het gebruik van de witte bonen ook erg op hoemoes.

Ik heb het recept iets aangepast. Voorgeschreven was het gebruik van 75 ml olijfolie. Omdat er al best veel olijfolie in de pesto zit, heb ik maar 2 eetlepels olie gebruikt. De balsamico-azijn en de citroen zorgen voor een goede balans tussen de verschillende smaken. Ik had het niet zo verwacht, maar het is wat mij betreft een blijvertje.

Witte bonen-pesto dip

2 kopjes gekookte witte bonen, uitgelekt
2 volle eetlepels (boerenkool-)pesto
2 theelepeltjes citroensap
2 theelepeltjes balsamico-azijn
2 eetlepels olijfolie
peper, zout.

Doe de ingredienten, behalve het citroensap en de balsamico-azijn in een keukenmachine en draai hier een pasta van. Voeg lepeltje voor lepeltje citroen en balsamico-azijn toe, totdat het voor je gevoel zuur genoeg is. Breng het geheel verder op smaak met een snufje zout en peper.

pesto van boerenkool

boerenkoolpesto

Ik val op aparte recepten met rare kleuren. Op een Amerikaanse blogsite kwam ik het recept tegen van een “witte bonen met boerenkoolpesto-dip”, een dip met een heftig groene kleur. Ik heb het recept gelijk opgeslagen. 

Ik moet bekennen, ik heb wel getwijfeld of het een goed idee was om de boerenkoolpesto-dip te gaan maken. Zou het niet zonde zijn van de walnoten en de kaas om hier aan te beginnen. Maar het betoog van de blogster, dat ze echt, echt, echt niet zo heel veel van boerenkool houdt, maar dat pesto van boerenkool wel erg, erg lekker is, vond ik toch wel overtuigend.

Het begint dus met het maken van een boerenkoolpesto. Deze pesto is volgens de blogster erg lekker met pasta en kerstomaatjes en nog een beetje kaas er over. Ik had van de Ierse stamppot nog boerenkool over en de overige ingrediënten ook in de kast, dus aan het einde van de middag ben ik de pesto gaan maken. Met een stalen gezicht heb ik de pesto een familielid voorgezet en gevraagd even te proeven of de pesto zo lekker is. Zonder er bij te zeggen wat er in zat. Mmm, ja lekker, was het antwoord. Deze pesto is inderdaad lekker. Ietsje bitterder dan andere pesto-varianten.

Morgen in ieder geval het vervolg: de witte bonen met boerenkoolpesto-dip.

Boerenkoolpesto

3 kopjes grof gesneden of 2 kopjes fijn gesneden rauwe boerenkool
1/2 kopje gepelde walnoten
l /4 kopje geraspte oude kaas (of Parmezaanse kaas)
1 teentje knoflook
3/4 kopje olijfolie
scheut citroensap
zout en peper

Mix alles met de keukenmachine tot een glanzende pesto.

Bron: www.kitchentreaty.com

Tip: de boerenkoolpesto is goed in te vriezen. Makkelijk is dan om de pesto in een plastic bekertje, afgedekt met huishoudfolie in te vriezen.

De echte pizza Margherita

pizza margherita

Al enige tijd ben ik bezig om een echte, authentiek smakende, italiaanse pizza uit mijn oven te toveren. Ik heb getwijfeld over de aanschaf van een pizza-steen maar dit uiteindelijk (nog) niet gedaan. Ik heb thuis ook al een hint laten vallen dat het mij leuk lijkt om een echte pizza-oven achter in de tuin te hebben. De hint is nog niet opgepakt. Dus doe ik het met wat ik in huis heb, een electrische oven en twee pizza-bakplaten.

Het recept voor het deeg komt van de website van www.italie.nl. Met dit recept lukt het mij om een lekkere dunne pizza te maken met opbollende zijrandjes, dus daar heb ik tot nu toe niets aan veranderd. Waar ik wel telkens iets aan probeer te verbeteren, is de basissaus en de hoeveelheid van deze saus op de pizza. Daar heb ik al behoorlijk wat recepten voor gelezen en gebruikt.

Vandaag zat ik in de “Culinaria Italia” te bladeren voor wat pizza-inspiratie. Ik had nog 2 bollen buffelmozzarella in de koelkast met een houdbaarheidsdatum tot vandaag. Toen viel het kwartje eindelijk: geen tomatensaus maar blokjes verse, rijpe (ontvelde en ontpitte) tomaat zorgen voor de authentieke smaak. Door het eenvoudige recept denk je al gauw het een flauwe pizza gaat opleveren. Maar dit was de eerste echte italiaanse pizza uit mijn oven.

Pizza Margherita

Pizzadeeg:

25 gram verse of 10 gram gedroogde gist
400 gram bloem (type 00)
2 1/2 dl lauw water
1 theelepel zout

Voor 4 pizza’s. Los de gist op in 1/4 dl lauw water, schep er 2 eetlepels bloem bij en maak er een glad papje van. Laat 30 minuten rusten onder een theedoek. Maak een hoopje van 350 gram bloem en maak een diepe kuil in het midden. Giet het gistmengsel, de rest van het water en het zout in het kuiltje en kneed het geheel met bebloemde handen goed door. Blijf 10 minuten kneden,  verdeel het deeg in vier delen en maak hier ballen van . Laat het deeg 2 uur rijzen en gebruik per pizza een bal. Rol de bal zo dun mogelijk uit. Met beleg in ongeveer 12 minuten op 250 C bakken.

Pizza Margherita

De ongebakken pizza Margherita

Per pizza:

150 gram buffelmozzarella
100 gram tomaat
12 blaadjes basilicum
3 el olijfolie
peper en zout

Snij de mozzarella in blokjes. Ontvel en haal het vocht en pitjes uit de tomaat. Snij de tomaat ook in blokjes. Verdeel de tomaat, mozzarella en basilicum over de pizza en besprenkel met olijfolie. Maak op smaak met peper en zout.

rösti van aardappel en pompoen

pompoen rosti

Zwitserse pompoen-knoflook-rösti met bieslooksaus. Oftewel: Kurbis-Knoblauch-Rösti mit Knoblauchquark. Alleen zit er in de “knoblauchquark” geen knoflook maar bieslook (schnittlaug), dus waarom ze het op de Zwitserse site knoflookkwark noemen?.

Deze rösti is een mengsel van geraspte aardappel en geraspte pompoen. En flink wat knoflook. Iets te veel naar mijn smaak dus ik pak de volgende keer een knoflookteentje minder. De kwark heb ik zelf vervangen door een mengsel van mayonaise en yoghurt. De saus smaakte misschien daardoor wat minder romig maar het was er wel lekker bij.

Ook belangrijk in het nieuwe jaar als je een paar kilootjes kwijt wil: maar 273 calorieën per portie. Dus een mager stukje vlees erbij en een komkommersalade……..

Pompoen rösti

800 gram vastkokende aardappelen
400 gram pompoenvlees
4 knoflookteentjes (suggestie: 3)
1 tl zout
peper
bakolie

Bieslookkwark

250 gram halfvolle kwark
2 eetlepels fijngesneden bieslook
zout en peper
1 eetlepel raapolie

of ipv kwark met raapolie: 4 eetlepels mayonaise en 2 eetlepels yoghurt.

bron: www.swissmilk.ch

Schil en was de aardappelen. Snij in grove stukken. Maak de pompoen schoon en snij ook in grove stukken. Bij een hoikkaidopompoen, kun je de schil laten zitten. Kook beide 5 minuten en giet af. Spoel ze af met koud water om af te koelen. Pak een grove rasp en rasp de aardappel en pompoen. Laat even uitlekken in een vergiet en doe dan het mengsel in een schaal en meng het met de fijngesneden teentjes knoflook en zout en peper. Laat in een pan op hoog vuur de olie goed heet worden en doe het rösti-mengsel in de pan. Druk goed aan tot het een egaal mengsel is. Na 5 minuten, de pan op middelhoog vuur zetten. Na ongeveer 10 minuten de rösti-pannenkoek omdraaien met behulp van een bord. Nog zo’n 10 minuten laten bakken op middelhoog vuur.

Voor de bieslookkwark alle ingrediënten in een kommetje mengen.

Portobello uit de oven met feta, kerstomaat, tijm en ui

portobello feta tomaat ui
In de supermarkt lagen grote portobello’s naar mij te lonken. Ik heb even getwijfeld. Mijn vorige poging om iets lekkers te maken met deze paddenstoelen was compleet mislukt. Destijds had ik besloten ze te vullen met een ei-room-kaasmengsel en wat groenten en kruiden. Het bleek een slecht plan. Doordat portobello’s tijdens het bakken nog wat vocht afgeven, werd het een drabbig geheel.  
Vijf jaar kookervaring en wijsheid verder, zou het moeten lukken een smakelijke portobello op tafel te zetten. Dus portobello’s in de kar. Bij de kaasafdeling werd het volgende besluit genomen: een vulling met feta zou het worden. Daarna nog even terug gelopen naar groente-afdeling voor de kerstomaatjes. 
En deze twee weer gecombineerd met een uitje en een teentje knoflook, voor de pittig. Als kruid heb ik tijm gebruikt. Dit past super bij paddenstoelen en bij de combinatie feta, tomaat en ui (denk aan een griekse salade). Dit keer was het lekker simpel smullen.  

Portobello met feta, kerstomaat, ui en tijm

Bijgerecht 2 personen:
2 portebello’s

50 gram feta
6 kerstomaatjes
1/2 kleine ui
1 theelepel gedroogde thijm
1 teentje knoflook
peper en zout,
olie

Verwarm de oven voor op 180C.
Snij van de portobello’s het steeltje horizontaal af en smeer de buitenkant in met olijfolie. Snij de kerstomaatjes in vieren. Snipper de ui en knoflook fijn. Snij de feta in kleine blokjes. Meng de feta, kerstomaatjes, ui en knoflook door elkaar en maak het mengsel op smaak met tijm, peper en zout. Leg de portobello’s op hun bolle kant in een ovenschaal. Doe het mengsel in de portobello’s en bespenkel nog een beetje met (peper-)olie. Zet de ovenschaal zo’n 10 minuten in de oven.

Agar agar toetje

agar agar toetje

Altijd een succes geweest bij kinderen: Jello (jelly)-pudding ofwel wiebelpudding. In Jello-pudding zit gelatine oftewel beendermeel. Ik heb dat toch altijd een beetje naar idee gevonden. Ik weet het, het zit ook in veel andere etenswaren en je moet er gewoon niet teveel bij nadenken.  Maar toen ik nog niet zo lang geleden van agar-agar hoorde, een plantaardig middel met dezelfde werking, ben ik gelijk hiernaar op zoek gegaan. In toko’s verkopen ze agar agar in verschillende kleuren. En het is te verkrijgen in natuurvoedingswinkels.

Ik ben begonnen met de zakjes uit de toko. Vandaag mijn eerste probeertoetje. Gelijk maar alvast getest of dit een leuk toetje voor de feestdagen kan worden. Onder aan de kerstboom heb ik een aantal yoghurtsnoepjes “gelegd”. De agar agar kun je voor een toetje in water met suiker oplossen. Maar ook bijvoorbeeld in vruchtensap of kokosmelk. Hierbij is het wel oppassen: zure sappen tasten de bindkracht aan. Dus sappen met papaja, ananas en kiwi kun je beter vermijden.

Ik vind het toetje zeer geslaagd. De pudding komt makkelijk uit de vorm omdat de agar agar iets steviger wordt dan de gelatinetoetjes. En de binding komt sneller dan bij gelatine. Het volgende experiment wordt een mousse met agar agar. Wordt vervolgd……

Agar agar toetje

1 zakje Agar-agar groen (10 gram)
een paar yoghurtsnoepjes
1 liter water
250 gram suiker

Los het zakje agar agar op in een liter water. Zet het op een laag vuur en voeg al roerend hierbij 250 gram suiker. Laat het even doorkoken en haal dan de pan van het vuur. Mocht je met de snoepjes aan de slag gaan, dan moet het mengsel wel iets afkoelen voordat je het in de vorm giet. Na een uurtje kun je het uit de vorm halen.

gekruide en geroosterde amandelen snack

gekruide geroosterde amandelen
De gekruide amandelen voordat ze de oven ingaan.

Via Bloglovin volg ik de blogs van The Kitchen, een Amerikaanse kooksite. De laatste tijd komen er veel recepten met granaatappelpitjes voorbij. Het zal wel iets te maken hebben met de naderende kerst en hun verschijning: mooie glanzende dieprode pitjes. Mijn interesse gaat op dit moment uit naar originele hartige hapjes en smeerseltjes.Voor kerstavond.

Mijn oog viel mede daarom op dit recept. Gelukkig had ik in een loos uurtje wat van onze amandelen gekraakt en kon ik gelijk met het recept aan de slag. Het blogrecept komt volgens de Amerikaanse schrijfster voort uit een bezoekje aan Chez Panisse, een Amerikaans sterrenrestaurant.  Zij serveren deze gekruide en geroosterde amandelen aan het begin van de maaltijd. Het recept is verschenen in het kookboek van mede-eigenaresse Alice Waters “the art of simple food”.

Over de amandelen gaan twee soorten kruiden: tijm en bonenkruid. Bonenkruid kun je volgens mij als “vergeten kruid” aanmerken. Ik had het kruid tot vorig jaar in ieder geval nog niet in de kast staan. Onze achterbuurvrouw heeft het ons laten proeven en gelijk een potje gedroogd bonenkruid cadeau gedaan. Het is licht peperig en heerlijk door bonen, maar ook bijvoorbeeld door de erwtensoep.

Het is vrij snel en makkelijk te maken, dit recept. En geweldig lekker. De duimen gingen hier hoog de lucht in. Hier ga je goede sier mee maken bij de kerstdagen.

Gekruide en geroosterde amandelen

1 1/2 cup (160 gram) amandelen met vlies
1 1/2 tl heet water
1/2 tl zout
3 takjes tijm
1 tak bonenkruid (kwart tl gedroogd)
2 tl olijfolie
olie om bakplaat in te vetten

Verwarm de oven voor en zet op 200 C. Roer het water en zout in een bakje door elkaar totdat het zout is opgelost. Doe dan de amandelen, de blaadjes van de tijm en de blaadjes van het bonenkruid/gedroogde bonenkruid erbij en schep alles goed door elkaar. Leg de amandelen in 1 laag op een ingevette bakplaat. Zet een kwartier tot twintig minuten in de oven en schep ze elke 5 minuten even om. Bij mij waren de amandelen binnen een kwartier goed bruin en knapperig maar dat komt omdat ze iets kleiner zijn dan de buitenlandse amandelen. Let op het laatst goed op, want de omslag van mooi bruin naar zwart gaat erg snel. Door de nog warme amandelen tot slot nog twee theelepels olijfolie roeren.

Tip:

In plaats van bonenkruid kun je volgens mij ook wel rozemarijn gebruiken.