Citroensorbet met verse ananas

citroen sorbetijs
Eerste kerstdag mag ik het toetje van het kerstdiner verzorgen. Ik heb al gehoord wat het hoofdgerecht gaat worden: een wildstoofpot. Dat eet ik niet vaak maar wel heel graag. Het voorgerecht is nog onbekend, maar de kok hiervan kennende zal het ongetwijfeld erg lekker worden. Dus of er nog veel ruimte zal zijn voor het toetje…
Mijn lievelingstoetje bestaat uit sorbetijs met vers fruit. Daarna gewoon een koffie met een likeurtje en/of een bonbon. Ik denk dat ik hier ook mijn familieleden blij mee maak. Deze kerst zelfgemaakt sorbetijs, zonder ijsmachine. Gisteren heb ik even geoefend. Het was verrassend eenvoudig en veel lekkerder dan uit de super. Daarnaast nog de combinatie citroensorbetijs en geroosterde ananas uitgeprobeerd. Niet echt bijzonder. Gewone, goed rijpe, sappige verse ananas is er nog het lekkerste  bij. Misschien giet ik bij de volwassenen nog een scheutje Blue Curaçao over het sorbetijs, voor de lekker en het leuke effect. Maar we hebben nog een krappe drie weken te gaan en plannen kunnen veranderen.  

Citroensorbetijs

150 ml citroensap (ca. 3 citroenen)
rasp van 1 citroen
400 ml water
200 gram suiker

Dompel eerst de citroenen even in kokend heet water: voor het afweken van het waslaagje. Ook biologische citroenen hebben overigens vaak een waslaagje. Als het goed is zie je een olie-achtig laagje op het water komen. Veeg dan nog even met een schone doek de citroenen droog. Rasp van 1 citroen de schil ragfijn. Pers de citroenen uit.  Doe water en suiker in een pan en laat de suiker langzaam smelten. Voeg als de suiker gesmolten is de citroensap en rasp toe. Laat even afkoelen en giet dan in een diepvrieskom. Laat het mengsel eerst een uur in de vriezer opstijven. Ga er dan met een lepel en daarna met de staafmixer even door. Laat weer een uur staan en dan weer even mixen. Herhaal dit nog een keer. In totaal 3 maal mixen. Laat dan tot 5 minuten voor gebruik staan in de vriezer.

met een scheutje blue curaçao

Tip:

Rasp van de overige citroenen ook de schil en laat de rasp drogen op een bordje in de vensterbank. Bewaar de gedroogde schilletjes in een leeg kruidenpotje.

salade van wittebonen en bleekselderij

salade witte bonen bleekselderij

Deze wittebonen-bleekselderijsalade heeft enkele recepten als inspiratie. Het begon met het plan voor een Italiaanse wittebonensalade. Met bleekselderij want dat leek mij lekker en die had ik nog in de koelkast. Eerst een Italiaans kookboek maar eens opengeslagen voor wat inspiratie. Daar zag ik een Toscaans bijgerecht van witte bonen met salie “fagioli all’uccelletto” . Een soort witte bonen in tomatensaus met verse salie. Nu heb ik iets tegen witte bonen in tomatensaus, dus dan toch nog maar even verder op het net zoeken. Maar de gedachte aan witte bonen met Italiaanse kruiden bleef.

Duidelijk werd dat er meer recepten met de combinatie witte bonen en bleekselderij waren. Toen zag ik een wittebonen-bleekselderijsalade, bijna zoals ik hem wilde. Van een ander recept heb ik nog de toevoeging van citroensap meegenomen. Het bleek een goede toevoeging. Voor het zuurtje dat de salade doet opleven. Lekker bij een herfstige Italiaanse stoverij.

Wittebonen-bleekselderijsalade

1 pot witte bonen
1 stengel bleekselderij
4 el olijfolie
1 el citroensap
gemengde Italiaanse kruiden: salie, rozemarijn, tijm,
marjoraan of oregano en basilicum: 1 tl gedroogd of
1 el gesnipperde verse kruiden
peper, zout

Snij de bleekselderij in dunne plakjes. Fruit de bleekselderij 5 minuten zachtjes in 2 el olijfolie. Doe dan de uitgelekte witten bonen erbij. Kruid vervolgens naar smaak met diverse Italiaanse kruiden. Voeg als alles is opgewarmd nog 2 eetlepels mooie olijfolie en een eetlepel citroensap toe. Zout en peper naar smaak. Dien op. Zowel warm als lauwwarm lekker.

pompoensoep met kerrie masala

pompoensoep kerrie masala

Het zoveelste recept voor pompoensoep? Ja en nee. Voor mij was pompoensoep altijd een beetje een flauwe soep. Af en toe zelfs melig. Totdat deze versie op tafel kwam. Het is een aangepast recept van Boomgaard De Zoete Kers te Serooskerke. In de herfst staan daar de pompoenen en kalebassen in een prachtig stilleven op het erf uitgestald. Het moeten er honderden zijn, in allerlei kleuren.

Het recept is vijf jaar geleden meegenomen, op de weg terug van een vakantie aan zee. In het recept stond, naar ik mij kan herinneren, ook nog de suggestie om spekjes toe te voegen en room. Dat heb ik niet gedaan. De hoeveelheid en soort kerrie is ook aangepast. En nu is de soep precies goed: een pittig pompoensoepje, niet te dik. Een lekker lunchsoepje op een koude dag.

Pompoensoep

1 hoikkaido pompoen*
1 ui
1 grote waspeen of 2 kleine
2 a 3 groentebouillonblokjes**
1 eetlepel (chan’s) kerrie masala
1 spaanse peper, ontpit
1 bos bladselderij

Snij de pompoen door het midden en haal de pitjes uit de pompoen. Bewaar de pitjes eventueel om te drogen en te roosteren. Snij de pompoen in blokjes. De hoikkaido hoef je niet te schillen. Gebruik je een andere pompoen, dan eventueel wel. Doe de blokjes eerst in een kom. Doe vervolgens de blokjes in een pan en doe hier evenveel water bij als dat er pompoen was. Voor een iets dunnere soep: 1 deel pompoen: 1 1/2 deel water. Kook de pompoen gedurende ongeveer een kwartier totdat de pompoenblokjes zacht zijn. Pureer de soep. Voeg de bouillonblokjes toe, de in snippers gesneden wortel en ui en de klein gesneden spaanse peper. Het blad van de selderij van de takjes halen en fijn snijden en deze toevoegen. Als laatste de eetlepel kerrie masala er bij. Nog een half uurtje laten trekken.

* 1 hoikkaido pompoen (is de bekende kleine oranje pompoen uit de winkel) vult, gesneden in blokjes, een literbeker. Je krijgt hiermee 2 a 2 1/2 liter soep.
** of kippenbouillonblokjes of kruidenbouillon. Indien je 1 liter water er bij doet voor een dikkere soep 2 blokjes, bij 1 1/2 liter water 3 blokjes en iets meer kerrie masala.

Gnocchi van pompoen met tijmbotersaus

gnocchi van pompoen tijm

Bij het uitruimen van de boekenkasten kwam ik het kookboek ” Het nieuwe koken” van Donna Hay tegen. Jaren geleden gekregen als trouwcadeau, samen met een mooi hakblok en een messenset. Destijds leken de gerechten mij ingewikkeld en tijdrovend. Ik kan nu al vertellen dat de pompoengnocchi uit haar boek niet een gerecht is dat je in een handomdraai op tafel zet. Vooral de eerste keer. Maar de smaak van deze gnocchi is spectaculair.

Belangrijk is dat de pompoenpuree goed indikt. Ik had zelfs na het indikken moeite om een goed gebonden deeg te krijgen, dus stel je voor…. En het bloemen van het bord/aanrecht waar je de gnocchi’s op vormt is ook belangrijk, kwam ik achter. Het deeg is namelijk iets plakkerig. De gnocchi’s vorm je het beste met een vork, lekker laten rollen door de bloem: die bloem verdwijnt toch in het kookwater.

Vandaag gegeten met een gemengde sla en zelf gemaakte kipschnitzeltjes. Buon appetito!

Pompoengnocchi

500 gram pompoen
1 el boter
1 kop bloem
1 eierdooier
grofgemalen zwarte peper

tijmbotersaus

100 gram boter
1 1/2 el tijm
geschaafde parmezaanse kaas
grofgemalen zwarte peper

Halveer de pompoen en haal de zaden er uit. Schil eventueel de pompoen en snij in blokjes. Kook de pompoenblokken in 10 a 15 minuten gaar. Giet af en wrijf de pompoen door een zeef. Doe de pompoen terug in de pan en voeg boter toe. Verhit roerend de pompoen totdat het pompoenmengsel dikker en droger is. Haal de pan van het vuur en roer de bloem, eierdooier en peper er door. Het mengsel moet de consistentie van een zacht deeg hebben. Neem steeds een dessertlepel mengsel en maak hier een balletjes van en rol door een bebloemd bord met een vork. Druk aan 1 kant platter met een vork. Verhit voor de saus de boter en tijm in een pan tot de boter kookt en goudgeel is. Breng in een pan ruim water aan de kook en kook de gnocchi met een paar tegelijk tot ze aan de oppervlakte drijven. Zo’n 3 minuten. Leg de gnocchi in een schaal en giet de botersaus er over. Strooi tot slot peper en eventueel nog wat parmezaanse kaas over de gnocchi.

Broccolisoep

broccolisoep

Soms is simpel gewoon lekker genoeg. Een pure smaak, versterkt door enkele kruiden. Licht aangevuld met wat andere groentesmaken. Het recept van deze soep is door de jaren heen hetzelfde gebleven. Hoogstens bij het serveren bedacht ik: een paar snippertjes zalm, of een paar hollandse garnaaltjes, of misschien een paar reepjes zachtroze gebakken ontbijtspek. Een dotje daarvan, in het midden van de soep. Dat zou mooi en extra lekker zijn.

Broccolisoep

500 gram broccoli
1 liter groentenbouillon
1 tl gedroogde basilicum
1 laurierblaadje
1 ui
peper
1 el bloem
olie

Fruit de gesnipperde ui kort in hete olie, en doe dan de in roosjes gesneden broccoli erbij. Ongeveer 3 minuten even doorbakken en dan met de bloem bestrooien en nog even verder laten bakken. Beetje bij beetje de bouillon erbij doen en blijven roeren. Laurierblaadje er bij en 15 minuten laten koken.Op het laatst de basilicum erbij doen en lekker wat peper voor de pittigheid. Als de broccoli zacht is, de pan van het vuur nemen, laurierblaadje er uit halen en met de staafmixer de soep pureren. Eet smakelijk!

Nb: ik heb deze soep als glutenvrij ingedeeld. Mijn groentenbouillon is glutenvrij. Maar bouillonblokjes of -poeder zijn misschien niet van alle merken glutenvrij.

Hummus zonder tahin

hoemoes zonder tahin

Ik had al behoorlijk lang het plan om eens zelf hummus (of hoemoes) te maken.  Het recept ziet er heel simpel uit. Met mijn nep-Magic Bullit (voor degene die nooit naar Tellsell kijken: een miniblender), zou het een eitje moeten zijn. Gewoon alles er in en even blenden.

In hummus hoort tahin (of tahini): een sesampasta. Nu bleek het niet zo makkelijk te zijn om aan tahin te komen. De plaatselijke super heeft deze sesampasta niet. Kwam ik in een toko, vergat ik er weer naar te zoeken. Is tahin nu wel echt noodzakelijk voor een lekkere hummus.

Ik ben gaan googlen op “hummus zonder tahin” en kwam tips tegen. Zoals tahin te vervangen door pindakaas of door sesamolie. De vervanging door sesamolie leek mij wel wat. Het recept dat ik had gevonden, ging uit van 5 eetlepels sesamolie. Wetende hoe sterk sesamolie smaakt, was dat naar mijn mening wel wat veel. Dus ik ben rustig aan begonnen met de sesamolie. En ben uitgekomen op 1 1/2 eetlepel sesamolie (en 2 eetlepels olijfolie). Ik kon het niet laten om ook nog een flinke kneep Harissa toe te voegen, een gekruide rode peperpasta. Voor een pittige variant.

Conclusie van dit alles, is dat je ook een lekkere hummus kan maken zonder tahin. En toch blijf ik met een vaag gevoel zitten. Want hummus, hoort daar niet tahin in?.

Hummus

1 blik kikkererwten van 310 gram (uitlek 265gr)
2 eetlepels citroensap
1 teentje knoflook
2 eetlepels olijfolie
1 tot 1 1/2 eetlepel sesamolie
1 theelepel komijnzaad
zout

Optioneel:
1 theelepel Harissa voor vrij pittige hummus
of snufje turkse hete paprikapoeder

Doe de kikkererwten en gepelde knoflookteen in de blender en mix even. Dan de olijfolie en citroensap toevoegen en 1 eetlepel sesamolie en blenden tot een mooie gladde massa. Even proeven en dan nog eventueel 1/2 eetlepel sesamolie toevoegen. Daarna kruiden naar smaak: komijnzaad, een snufje zout en een kleine theelepel Harissa.

Serveer met een toefje peterselie en een snufje paprikapoeder.

Tip

Kijk voor mooie arabische schaaltjes eens op de Oosterse Markt in Beverwijk. Dit is een onderdeel van De Bazaar, bekend van de Zwarte Markt. De toegang tot de oosterse markthal(len) is gratis. Open op zaterdag en zondag. 

Linzen-venkelsalade

Linzen-venkelsalade van The stonesoup

Op 22 november 2012 is het thanksgiving in Amerika. Men eet dan zoals bekend kalkoen. Traditionele bijgerechten zijn aardappelpuree, stuffing, zoete aardappelen, sperzibonen, veenbessen, en als nagerecht pompoentaart. Bloggend en kokend Amerika gaat momenteel helemaal los op ideeën voor het thanksgiving-diner. Op het blog van www.thestonesoup.com zag ik deze mooie salade, onder het kopje “16 ideas for ‘pot lucking’ this thanksgiving”. Pot lucking is het idee van dat iedereen iets te eten meeneemt en daarmee wordt de maaltijd samengesteld. Hebben we in Nederland daar eigenlijk een mooie naam voor?

Waarom viel dit recept eigenlijk op. Het is ten eerste een gerecht dat ik niet zo goed kan plaatsen bij een amerikaanse blogger. Daarnaast omdat ik nog een venkelknol in mijn groentela heb liggen. En ten derde omdat ik en gelukkig ook mijn kinderen, van linzen houden.

Ik besloot er een lekkere pittige variant van de hamburger bij te maken, met een zelf gemaakte hamburger van biologisch rundergehakt. De “real” Creole burger. Om in amerikaanse sferen te blijven. Melting pot-style. 

Linzen-venkelsalade

Bijgerecht voor 6-8 personen

250g  linzen
2 venkelknolletjes
2 el wijnazijn
2 el sojasaus (bv kikkoman)
2 handjes parmezaanse kaas

extra vergin olijfolie

Breng in een middelgrote kookpan water aan de kook. Voeg de linzen toe en laat ze 15-20 minuten koken tot ze gaar zijn. Laat de linzen goed uitlekken in een vergiet en doe daarna terug in de pan. Voeg de azijn toe en de sojasaus en 4-5 eetlepels extra virgin olijfolie toe. Even proeven en dan eventueel nog wat azijn, sojasaus of zout toevoegen. Snij de boven- en onderkant van de venkel af, hou wat van het groene “pluis”achter. Snij dit heel fijn. Snij vervolgens de venkelknol in superfijne plakjes met de mandoline of natuurlijk gewoon met vaste hand. Roer de venkel door de linzen. Serveer met de geschaafde kaas er over.

Tip:

Gebruik balsamico-azijn ipv gewone wijnazijn

In plaats van kaas, kun je ook geroosterde noten gebruiken

De volgende dag ook nog lekker als lunch

Gepofte bietjes met rozemarijn en knoflook

gepofte bietjes rozemarijn knoflook

Vandaag wordt in delen van de wereld Halloween gevierd. Tegenwoordig ook bij ons in Nederland. De kelten vierden deze dag Samhain. Samhain is het einde van het jaar. De lucht is dan misschien nog blauw maar de wind is guur. De bladeren verkleuren en bomen laten hun noten los. Men dacht dat in deze nacht de doden over aarde liepen. Dit leidde tot vele en fantastisch gewoonten en rites. Bij Samhain past het om aardappels, penen, rapen en knollen te eten, en ook granen en noten.

Daarom dit (magische) recept voor gepofte bietjes. Ik vind poffen de lekkerste bereiding van bietjes. Ze moeten wel lang in de oven, zo’n anderhalf uur (is afhankelijk van de grootte van de bietjes). Ik heb het er wel voor over.  De gepofte teentjes knoflook zijn erg lekker in bijvoorbeeld aardappelpuree of in een sausje, wat je er verder ook nog bij gaat eten.

Gepofte bietjes

vier bietjes
3 knoflookteentjes (in de schil)
takje rozemarijn
olijfolie

Borstel de bietjes goed schoon. Doe wat olijfolie in een ovenschaal en leg daar de bietjes in, samen met een paar teentjes knoflook (met schil) en een takje rozemarijn. Bestrijk de bietjes met olijfolie. Bedek het gerecht met aluminiumolie en zet de bietjes zo’n anderhalf uur in de oven op 180 C. Daarna uit de oven halen en even af laten koelen. Dan kun je ze schillen en in blokjes of schijfjes snijden en opdienen met een beetje peper en zout. Je kunt ze natuurlijk ook verder verwerken in een salade of anders naar voorkeur.

Mediterraanse couscous salade

Het weer is nu echt omgeslagen. Wat is het koud buiten!. Vandaag lekker in de buurt van de gaskachel gebleven. Krantje lezen, beetje kletsen, puzzeltje maken, en dan is het zo maar weer opeens tijd voor het avondeten.

Met de overgebleven couscous van gisteren en de laatste tomaten uit eigen tuin, heb ik een mediterraanse salade gemaakt. Op mijn bord brak de zon opeens door. Even zat ik in Sicilie op een overdekt terras een bordje lekkers te eten. Totdat ik weer opkeek van mijn bord.

Couscoussalade eet ik meestal in de zomer. Het is de perfecte salade bij een bbq op een zwoele zomeravond. Met feta er in, is het een geweldige lunch. Op internet zwerven vele recepten voor couscoussalade. Wat bij mij in de salade zit, is afhankelijk van wat ik in huis heb. De basis blijft echter hetzelfde: olijfolie, citroensap, ui, tomaat, peterselie, peper, zout en couscous natuurlijk. Ik heb in ieder geval vandaag voorgenomen deze salade ook in de winter op tafel te zetten. Voor weer even dat zomerse gevoel.

 Mediterraanse couscoussalade

  • 200 gram couscous
  • 3 el olijfolie
  • 1 el citroensap
  • 1 a 2 el gesneden verse peterselie
  • halve el verse oregano of 1 tl gedroogde oregano
  • halve gesnipperde ui/1 sjalot
  • een paar tomaatjes in kleine blokjes
  • 10 zwarte olijven gehalveerd of in ringetjes
  • 1 kleine komkommer
  • 1 teentje knoflook
  • 1 blok feta van 200 gram
  • peper, zout
  • optioneel: rode pepervlokken, sumak

Maak de couscous klaar volgens gebruiksaanwijzing en laat afkoelen. Doe de olijfolie en citroensap in een slakom, klop even op met peper en zout en meng het met de verse kruiden. Doe hierbij de couscous en alle ander ingrediënten (in blokjes gesneden). Maak op smaak met nog wat zout en peper en eventueel rode peper en of sumak.

Peterseliepesto met citroenmelisse en geroosterde amandelen

peterseliepesto

Volgens de weervoorspellers gaat het binnenkort een stuk kouder worden. Ik ben daarom begonnen met de tuin winterklaar te maken en alle planten in potten op een beschutte plek te zetten. Vorig jaar was ik daar een beetje laat mee. Mijn olijfboom in pot heeft de winter dan ook maar net overleefd. De kruiden staan in een kruidenbak, in de volle grond. Ze zouden allen winterhard moeten zijn, maar je weet maar nooit. Daarom ga ik toch maar een deel van mijn kruiden verwerken. Een groot deel van de peterselie is al ingevroren. Van een ander deel heb ik pesto gemaakt. Een echt hollandse variant, met oude kaas, citroenmelisse voor een frisse hint en amandelen uit eigen boom.

Een lekker alternatief voor de italiaanse pesto. De ‘pesto alla genovese’ uit potjes bevat overigens vaak niet eens pijnboompitten. In plaats daarvan zitten er cashewnoten in. Met het gebruik van pijnboompitten moet je tegenwoordig goed uitkijken. Er zijn al meldingen gemaakt van mensen die na het eten van pijnboompitten (soms wel maandenlang) een metalige smaak in de mond hadden. Dit schijnt te komen doordat de pitten uit de winkel vaak Chinese pijnboompitten zijn en die zijn van een net andere familie dan de Italiaanse pijnboompitten. De Chinese pitten kunnen een vervelende nasmaak afgeven. Op de verpakking staat echter zo goed als nooit aangegeven waar de pijnboompitten vandaan komen.

Deze pesto gaat geen vervelende nasmaak opleveren. Door het gebruik van peterselie is deze pesto ook weer een stukje goedkoper dan de italiaanse variant. Ik heb amandelen gebruikt, niet alleen omdat ik eigen oogst amandelen heb, maar ook omdat dit een goede tegenhanger is voor de iets bitterder peterselie. De citroenmelisse heb ik gebruikt voor een beetje frisheid en de oude kaas omdat ik er een hollandse pesto van wilde maken. De olijfolie komt wel uit het buitenland, maar ik vind deze olijfolie gewoon erg lekker en dus gaat ie erin. Lekker op de boterham met een plakje schapenkaas en een tomaatje.

Peterseliepesto

1 bosje peterselie
8 blaadjes van de topjes van de citroenmelisse
(of scheutje citroensap)
halve teen knoflook
handje gerapte oude kaas
handje geroosterde blanke amandelen
olijfolie
peper

Doe de peterselie, citroenmelisse en knoflook in de keukenmachine/blender en voeg daar een scheut olijfolie aan toe. Even laten mengen en dan de kaas toevoegen, eventeel nog wat kaas achterhouden want teveel kaas in de pesto is niet lekker. De blanke amandelen heel licht roosteren, totdat ze net een beige kleurtje krijgen. Ook de amandelen niet allemaal tegelijkertijd toevoegen. Hier geldt hetzelfde als bij de kaas. Dus eerst even mengen, proeven en dan eventueel olie, kaas en/of amandelen toevoegen totdat je een mooie pesto naar jouw smaak hebt. Een snufje peper erbij. Mangiare…

Tip

In plaats van citroenmelisse een scheutje citroensap of limoensap.

Pesto invriezen kan heel goed alleen moet je dan de pesto zonder knoflook klaarmaken. Door de zwavel in de rauwe knoflook wordt de pesto bitter in de vriezer.