Pasta met eiersaus, hollandse garnalen en pangritata

pasta ei garnalen pangritata

Pasta met ei c.q. eiersaus vind ik heerlijk, net zoals pasta met zeevruchten dus een combinatie van die twee moet wel lekker zijn. Denk daarnaast aan een crunchy topping vol smaak en wat vlokken Parmezaanse kaas, dan kom je uit op dit pastagerecht. Een gerecht waarbij we het aan tafel met elkaar eens waren dat pangritata een bijzondere toevoeging is. Met een basis van spaghetti, eiersaus en pangritata kan je veel gerechten bedenken: in plaats van garnalen eens tonijn, sardines of een restje vleeswaren.

Pangritata is in olijfolie gebakken broodkruim met knoflook. Het wordt de “armeluis Parmezaanse kaas” genoemd omdat het werd gebruikt door degene die geen kaas over de pasta konden betalen. Met oud brood geef je op deze manier nog een extra lekkere hartigheid aan een pastagerecht. Vroeger dus een truc van arme mensen, inmiddels een culinaire verworvenheid.

De rozemarijnstruik werd voor dit gerecht ook weer eens aangesproken. Twee jaar geleden hebben wij deze als een klein struikje geplant en ondertussen al Mediterraanse omvang. Volgens mij is dit wel een van de meest gemakkelijke kruiden om te kweken, een aanrader om in de tuin te planten.

Pasta met ei, hollandse garnalen en pangritata

400 gram gedroogde spaghetti
200 gram Hollandse garnalen
3 eieren
(2 el crème fraîche)
1 knoflookteen
1 rode peper
peper, zout
Parmezaanse kaas
olijfolie
verse peterselie

pangritata:
2 kontjes/boterhammen van brood naar keuze
geraspte citroenschil van 1 citroen
1 stengel verse rozemarijn
1 knoflookteen
olijfolie
peper, zout

Rooster de boterhammen/kontjes in het broodrooster. Maal ze vervolgens, samen met de rozemarijnnaaldjes, knoflookteen en citroenschil fijn met de keukenblender.  Bak de boterhamkruim met kruiden  in een pan lichtbruin in olijfolie (dit is de pangritata). Klop inmiddels de eieren los (met creme fraiche), zout en peper. Kook de pasta. Bak ondertussen in een pannetje de knoflookteen, rode peper en garnalen en zet laag tot verder gebruik. Meng door de gare en afgegegoten pasta, eerst de garnalenmassa, daarna de losgeklopte eieren. Maak op smaak met peper en zout. Indien de eiersaus gaat verdikken, verdeel het over de borden en top af met de pargritata en de parmezaanse kaas.

Gnocchi met spek, scamorza en rucola

gnocchi scamorza rucola

Dit is Italiaanse comfort-food: gnocchi met spekjes, ui en kaassaus. De rucola zorgt ervoor dat het gerecht iets lichter wordt en een nootachtige smaak krijgt. Ik kocht de gnocchi, scamorza (een zachte peervormige kaas) en het stuk gerookte spek in een Italiaanse supermarkt om tijdens de vakantie een makkelijke maaltijd op tafel te kunnen zetten. Ze zijn echter in de koelbox mee naar Nederland gegaan.

Thuis ontdekte ik pas dat ik een aantal ingrediënten bij elkaar had geraapt voor een lekker traditioneel gerecht. Alleen de rucola moest ik er nog bij kopen. Rucola zaai ik elk jaar wel een paar keer in de moestuin maar het schiet bij mij al snel door en vormt dan bloempjes. Dan is het nog steeds lekker maar heb je weinig blad. Dit jaar hoop ik de winkelkwaliteit eens een keer te evenaren.

Gnocchi met spek, scamorza en rucola

500 gram gnocchi*
150 gram gerookt spek, in reepjes
150 gram scamorza (of mozzarella)
flinke scheut melk (ca. halve koffiekop)
1 ui
1 bosje rucola
vers gemalen peper
zout

Snij het gerookte spek in reepjes en snipper de ui. Bak het spek in de pan in enkele minuten bruin en voeg dan de ui toe. Bak alles nog even door en voeg vervolgens de melk toe. Verwarm dit mee in de pan. Snij ondertussen de scamorza in stukjes en voeg als de melk warm is de scamorza toe. Blijf roeren tot de scamorza gesmolten is. Voeg zout en peper naar smaak toe. Kook de gnocchi in kokend, gezouten water: als ze boven komen drijven zijn ze goed. Dien de gnocchi op met de saus en een handje rucola.

* Recept voor het zelf maken van gnocchi, zie deze link.

Polentahapjes met gedroogde tomaat en tijm

polentahapjes

Een paar jaar geleden had ik het goede idee om eens zelf groente in olie in te leggen. Ik had een paar paprika’s meer dan nodig geroosterd en wilde deze samen met knoflook in olie bewaren. Dus pot uitgekookt, paprika’s ontveld en samen met knoflooktenen in een grote pot met olie gedaan. Na een paar dagen begon het te bubbelen in de pot. Ik had al op internet gelezen dat er bij het inleggen in olie gevaar bestaat voor botulisme. Deze pot ging dus met inhoud linea recta de prullenbak in.

Vorig jaar heb ik een deel van mijn tomaten in de oven gedroogd. Met het vorige groente-in-olie-experiment in het achterhoofd besloot ik ze maar in te vriezen. Het inleggen in olie laat ik over aan de professionals op dat gebied. Zo’n ovengedroogd tomaatje is natuurlijk wel lekkerder als je het uit een potje kan vissen waar ook nog knoflook en kappertjes aan de olie zijn toegevoegd. En die olie kan je ook nog gebruiken voor salade’s en dergelijke.

Over een paar weken gaan we op een korte vakantie naar Noord-Italie en het leek mij leuk om als voorpret eens een keer polenta op tafel te zetten. Het zijn polentahapjes geworden, met ui, ovengedroogde tomaat uit de olie, Parmezaanse kaas en verse tijm uit de tuin.

Polentahapjes met gedroogde tomaat en tijm

170 gram maismeel
500 ml groentebouillon
1 ui, fijn gesnipperd
3 ovengebakken/gedroogde tomaten, in kleine stukjes*
verse tijm
peper
2 eetlepels geraspte Parmezaanse kaas
olijfolie

Verwarm 170 gram maismeel met een halve liter groentebouillon in een pannetje en roer tijdens het opwarmen goed door met een garde. Blijf goed roeren nadat het aan de kook is gekomen om klontjes te vermijden. Zet het vuur laag en laat ongeveer een kwartier op een zacht vuurtje borrelen. Af en toe even roeren. Bak de uien aan. Zet na een kwartier het vuur uit en voeg ui, tomaat, kaas en peper toe. Laat de massa afkoelen. Verdeel de polenta in hoopjes op een bakplaat met bakpapier zodat je polentakoekjes krijgt (massa vloeit nog enigszins uit) of bekleed een bakblik met bakpapier en stort daar de massa in (laagje van ca. 1 a 1 1/2 cm. Zet de oven op 200 C. Bak in ca. 20 minuten de koekjes of laagje polenta goudbruin en krokant aan de buitenkant. Bestrooi met verse tijm. Snij de plak polenta in vierkantjes en serveer. Lekker met salade en een chilisausje of kruiden-aioli.

 
 * Ik gebruikte gedroogde tomaten van een gekregen potje “pomodori al forno e capperi” van Sacla Italia. Dit zijn ovengebakken tomaten met knoflook en kappertjes in zonnebloemolie.  

Pastaschelpen met paprikasaus, pimientos de padron en mozzarella

pastaschelpen paprikasaus mozzarella

Al een paar weken loop ik met mijn hoofd in een moestuinopbouwwolkje. De erker staat al vol met eierdozen en allerlei andere vage bakjes met kiemende zaadjes. Ik heb nog een paar zakjes van een medemoestuinierder liggen waar ik zaadjes van mag gebruiken. De pootuien komen binnenkort deze kant op en de eerste lading aardappelen ligt te spruiten. Het moestuinplan is zo goed als rond.

Onrust overviel mij toen ik een bakje met pimientos de padron, milde Spaanse pepers, in handen kreeg. Ik vroeg mij af of ik deze ook niet mee had moeten nemen in mijn kasplan en of ik dan nog op tijd ben met het zaaien. De eerste stap is natuurlijk proeven want ik had ze nog nooit gegeten. Ik heb ze verwerkt in een schotel met pastaschelpen. Ik heb 3 geroosterde pepers in de ovenschotel gedaan en de rest van de geroosterde pepers er naast geserveerd maar ze zijn allemaal opgegaan. Had ik er nu maar eentje in rauwe vorm apart gelegd, dan had ik gelijk de zaadjes kunnen zaaien. Misschien is het beter om volgend jaar het op de kweekagenda te zetten want ze zijn lekker!.

Pastaschelpen met paprikasaus, pimientos de padron en mozzarella

Voor 4 personen:

20-24 pastaschelpen

1 grote zoete rode paprika, in stukjes
7 pimientos de padron*
300 ml tomatensaus (passata di pomodoro)
1 ui, in snippers
3 teentjes knoflook, fijn gesneden.
2 tl gedroogde Italiaanse kruiden
(= mix van oregano, tijm, rozemarijn, salie)
zout, peper,
1 bol mozzarella
Parmezaanse kaas
olijfolie

Verwarm de oven voor op 170 C.
Kook de pastaschelpen in gezouten water in zo’n 15 minuten bijna gaar. Giet het water af. Bak in een koekenpan met hete olie eerst de ui, dan de knoflook erbij en vervolgens de paprika. Voeg de tomatensaus, de kruiden en zout en peper naar smaak toe en laat alles een kwartier sudderen. Doe de pimientos in een schaaltje en overgiet met olijfolie en zout. Zet een klein kwartiertje in de oven totdat ze beginnen te barsten. Schik de schelpen en de pimientos in een ovenschaal. Overgiet met de tomaten-paprikasaus en leg hier over de plakjes mozzarelle en bestrooi tot slot met Parmezaanse kaas. Zet alles zo’n 5-10 minuten in de oven tot de kaas lekker gesmolten is.

* Ik heb hiervoor toegestuurde pimientos de padron van Westland gebruikt. Deze zitten al in een ovenschaaltje + olijfolie en zout is bijgevoegd. 

Pasta met rode kool en verse worst

pasta rode kool worst

Pasta con cavolo rosso e salsiccia. Mijn vader kwam als eerste met het idee om rode kool met pasta te combineren. Hij was daar zo enthousiast over dat ik zijn recept heb genoteerd. En zoals dat altijd gaat bij mij: ik rommel er nog wat champignons in, voeg er nog crème fraîche toe en bedenk dat verse worst er ook wel erg bij zal smaken. Het gerecht ziet er bijzonder uit met de dieppaarse kleur van de rode kool die ook de pasta een mooi paars waasje geeft. Het is inderdaad bijzonder lekker. Het restje is de volgende dag door dochter tussen de middag nog opgegeten.

Dit gerecht leek mij de ultieme verbinding tussen de Hollandse en Italiaanse keuken totdat ik eens ging googlen op “pasta cavolo rosso”. Dan komen er bijzonder veel Italiaanse recepten tevoorschijn van pasta met rode kool. Ook de zelf bedachte combinatie met verse worst bestaat al, inderdaad “pasta con cavolo rosso e salsicca”. Ik heb nog meer leuke combinaties gezien, bijvoorbeeld rode kool met tonijn, of met blauwe kaas, en met inktvis. Dit is pas de eerste stap op het gebied van pasta met rode kool. 

Pasta met rode kool

Pasta naar keuze, bv volkoren penne
1 kwart rode kool, gestoofd (ca. 250 gram, of potje/zakje)
(2 jeneverbessen, 1 kruidnagel, 1 laurierblaadje) 
1/2 bakje champignons (of spekjes)
2 teentjes knoflook
1/2 bakje zure room
1 tl gedroogde Mediterraanse kruiden (tijm, salie, oregano,rozemarijn)
4 verse worsten
peper, zout

Parmezaanse kaas

Gebruik een restant al gestoofde rode kool of stoof verse rode kool: schaaf de rode kool fijn en doe dit in een pan met 150 ml water, jeneverbessen, kruidnagel en laurierblaadje. Breng het geheel aan de kook en kook het gaar in circa 15 minuten. Giet de rode kool af en verwijder de jeneverbessen, kruidnagel en laurierblaadje.

Bak de verse worsten of verwijder het vel en bak straks het worstvlees mee met de knoflook en champignons.

Bak in een koekenpan op zacht vuur de knoflook aan en voeg hier in stukken gesneden champignons of spekjes aan toe. Voeg de rode kool toe aan de knoflook en champignons. Breng op smaak met kruiden, peper en zout. Voeg tot slot nog de creme fraiche toe.

Serveer met pasta naar keuze en de verse worst. 

Gnocchi met truffelsaus

gnocchi truffelsaus

In Italië heb ik voor het eerst truffel gegeten. Als je in de herfst richting Umbria gaat, ontkom je er ook bijna niet aan. In de souvenirwinkels liggen truffel-producten en in het restaurant staat pasta met truffel op het menu. Ook bij ons ging er als souvenir een potje met kleine zwarte truffeltjes mee naar huis. Deze ingemaakte truffels hebben niet de sterke smaak van verse truffel maar als je deze ingemaakte truffel samen met eekhoorntjesbrood gebruikt, krijg je goed die aardse smaaksensatie te pakken.

Als ik aan het eten in het najaar in Italie denk, denk ik ook aan een bordje gnocchi. Ik heb dit keer eens lekker de tijd genomen om de gnocchi zelf te maken. Dat is eigenlijk best eenvoudig hoewel ik dat de eerste keer dat ik het zelf maakte, absoluut niet vond. Achteraf gezien was mijn deeg toen gewoon te klef en dan wordt het vormen van de gnocchi een ramp.  Ik heb gelijk maar een dubbele portie gemaakt, omdat onze laatste aardappelen van eigen oogst al een beetje zacht begonnen te worden en omdat gnocchi namelijk uitstekend in te vriezen is.

Gnocchi met truffelsaus

Voor 4 personen:

1 pak gnocchi of:
800 gram gekookte aardappel, 200 gram bloem, 2 eieren, peper, zout

500 gram bospaddenstoelen/kastanjechampignons
1 handje gedroogd eekhoorntjesbrood (funghi porcini)
1 kleine ui
25 gram boter
2 a 3 eetlepels bloem
250 ml groente of kruidenbouillon
1/2 truffel uit een potje/ wat truffeltapenade/ scheutje truffelolie*
50 ml weekwater van het eekhoorntjesbrood
evt. scheutje melk of room
gedroogde of verse tijmblaadjes
evt. Parmezaanse kaas
olijfolie

Voor verse gnocchi: Pureer de gekookte aardappelen met behulp van een pureeknijper. Vermeng met de twee eieren, de bloem en zout en peper en kneed door. Indien het gnocchi erg aan de handen blijft plakken, voeg dan nog wat bloem toe. Pak stukjes deeg van ongeveer de grootte van een halve walnoot en vorm dit tot een langwerpig rolletje. Druk er even met de tanden van een vork in om er ribbeltjes in te krijgen.

Week het eekhoorntjesbrood circa een kwartier in een kommetje met heet water. Snij de verse paddenstoelen/champigons in plakjes. Haal dan het eekhoorntjesbrood uit het kommetje maar bewaar het weekvocht. Snij het eekhoorntjesbrood in zeer kleine stukjes. Doe dit ook met de truffel uit het potje. Snipper de ui. Bak eerst de ui aan in de olie, voeg dan de verse paddenstoelen toe en het eekhoorntjesbrood en de truffel. Laat dit even lekker bakken totdat het vocht begint te verdampen in de pan. Doe dan het mengsel in een bakje. Verwarm de boter in de pan en voeg, zodra de boter is gesmolten, de bloem toe tot er dunne deegdraden op de bodem vormen. Blijf even goed roeren. Voeg dan bouillon, weekwater en eventueel naar smaak nog wat melk of room toe. Blijf roeren totdat er een mooie gebonden saus is ontstaan en voeg dan het paddenstoel/truffelmengsel weer toe. Breng verder op smaak met nog wat tijm en peper, eventueel nog een beetje zout.

Doe de gnocchi in ruim kokend water met zout. De gnocchi zijn gaar als ze boven komen drijven. Serveer de gnocchi met de truffelsaus en eventueel wat Parmezaanse kaas.

* Indien je truffeltapenade of truffelolie gebruikt, doe dit dan op het laatst bij de saus. De hoeveelheid is afhankelijk van smaak.

Pasta met gerookte zalm en romige wodka-tomatensaus

pasta gerookte zalm wodka

Een vrolijk gekleurd bordje pasta, deze pasta met gerookte zalm en romige wodka-tomatensaus. Ik ben dol op gerookte zalm maar de rest van de familie niet zo. Dus als de kat van huis is, geef ik de kinderen pannenkoeken of iets dergelijks en ga ik zelf lekker aan de zalm (of aan de blauwe kaas). Omdat de kinderen iets anders eten kan ik ook nog eens een flinke scheut wodka door de saus roeren. Dat maakt deze saus dan ook gelijk een bijzonder lekkere saus.

Bij veel sauzen begin je met het fruiten van een uitje, zo ook bij deze saus. Dit jaar hebben wij voor het eerst uien uit eigen tuin. Aan pootuien kom je heel makkelijk in deze streek. Een kilo uien is ook goedkoop hier maar het blijft leuk om uien zelf te kweken. Trouwens, het groene loof van de ui kan je ook eten en heeft de smaak van ui. Je geniet dus al van de eigen kweek op het moment dat ze nog in de grond zitten.    

Pasta met gerookte zalm en romige wodka-tomatensaus

scheutje olijfolie
1 kleine ui, in snippers
1 teentje knoflook, geperst
100 gram gerookte zalm
scheut wodka
1 tomaat, in stukjes
3 volle eetlepels tomatenpuree (=klein blikje)*
4 eetlepels crème fraîche
1 eetlepel gehakte bieslook
chilivlokken naar smaak
zout

Verhit de olie in een pan en fruit eerst de ui en daarna de knoflook mee. Voeg de tomaat en tomatenpuree toe en genoeg water totdat er een mooi gebonden tomatensaus ontstaat. Dit mag nog redelijk sterk van smaak zijn want er komt nog crème fraîche bij. Voeg wodka toe en laat even doorbubbelen in de pan. Als laatst doe je de crème fraîche, chilivlokken en zout er bij. Snij de gerookte zalm in kleine stukken en voeg vlak voor het opdienen toe. Serveer met pasta en bestrooi elk bord met wat verse bieslook.

Spaghetti carbonara met courgette

spaghetti carbonara courgette

De courgetteplanten vormen samen met de pompoenplanten de mastodonten van mijn moestuin. Zij beslaan minstens een vierkante meter per plant. Gestaag leveren zij courgettes af. Dit jaar heb ik voor de verandering weer eens meer gele dan groene courgettes. De eerste keer dat ik courgette uit (buurmans) eigen tuin proefde was een openbaring: zo hoort dus courgette te smaken. Dit had niets te maken met de waterige, smaakloze groene bommetjes uit de supermarkt. Sindsdien staan er minimaal twee courgetteplanten in de achtertuin, tegenwoordig moestuin.

Ik heb inmiddels al heel wat lekkere recepten verzameld met courgette. Deze “courgette carbonara” kwam ik tegen op de Engelse site van Jamie Oliver. Wij zijn gek op zelf gemaakte Spaghetti Carbonara en ik was wel nieuwsgierig of de toevoeging van courgette en tijm een nog lekkerder bord pasta op zouden leveren. Het antwoord is ja. Door de courgettestukjes in het spekvet mee te bakken worden ze extra lekker en de stukjes courgettebloem over het gerecht maken het daarnaast voor het oog feestelijk.   

Spaghetti carbonara met courgette

2 groene of gele courgettes
1 pak spaghetti
3 scharreleieren, de dooiers
125 ml (zure) room
1 handje gemalen Parmezaanse kaas
100 gram gerookte spek
de blaadjes van een paar verse takjes tijm
courgette bloemen
zeezout
vers gemalen peper
olijfolie

Snij de courgette’s overlangs door en dan nog een keer en verwijder de zaadlijsten. Snij dit in kleine stukjes, het gerookte spek eveneens. Meng de eidooiers met de room en de helft van de kaas in een kommetje. Verhit een scheut olijfolie in een bakpan en bak het spek bruin en knapperig. Voeg hier de courgette aan toe en bak deze mee. Kruid met de blaadjes tijm, wat zout en flink wat peper. Laat bakken tot de courgette zacht maar toch nog sappig is. Breng ondertussen water met zout aan de kook voor de pasta. Kook de pasta volgens gebruiksaanwijzing. Giet af en zet de pan met spaghetti van het vuur. Voeg het ei-roommengsel toe en hussel goed door. Voeg daarna de spek en courgette toe en hussel dit ook nog even door. Dien gelijk op met reepjes courgettebloemen en de Parmezaanse kaas.

Bron: www.jamieoliver.com

Lasagne met blauwe kaas uit de slowcooker

lasagne blauwe kaas slowcooker
Het enige nadeel dat ik kan verzinnen aan een lasagne uit de elektrische slowcooker, is dat de bovenkant van de lasagne geen mooi goudbruin waasje heeft. Voordelen: geen uitgedroogde stukken in de lasagne, geen verbrand hard lasagnevel, geen omkijken naar eenmaal in de slowcooker. Je krijgt een perfect gegaarde lasagne op het bord, Italiaans restaurant-kwaliteit.
Volgens de Amerikaanse sites over lasagne uit de slowcooker (in Amerika crockpot genoemd) zou de lasagne op de laagste stand zo’n 4 uur moeten garen. Ik weet niet hoe Amerikanen het liefst de lasagne eten, maar bij mij was het na 1,5 a 2 uur op laagste stand al gaar. Ik had geen voorgekookte lasagnevellen, gewoon de recht toe, recht aan lasagnevellen van een bekend Italiaans merk.   

Als je niet in het bezit bent van een elektrische slowcooker, dan is dit nog steeds een heerlijk recept. De blauwschimmelkaas maakt de lasagne namelijk net iets pittiger. In de oven doet de lasagne er ongeveer een half uur over om te garen, op 180 C.

Lasagne met blauwschimmelkaas uit de slowcooker

Tomaten & groentesaus

300 gram h.o.h. gehakt
1 blik gepelde tomaten
1 blikje tomatenpuree
1 teentje knoflook
1 scheutje balsamico-azijn of rode wijn
1 scheutje worcestershiresaus
1 tl tuinkruidenbouillon
1/2 kopje water
2 tl gedroogde oregano
zwarte peper, zout
1 zak Italiaanse roerbakgroente

Bechamelsaus*

25 gram boter
ca. 2,5 el bloem
2 dl melk

Overig

100 gram blauwschimmelkaas (blue stilton/gorgonzola/watson’s)
1 pak lasagnevellen (hoeft niet voorgekookt te zijn)

Bak het gehakt rul in de pan, voeg de roerbakgroente toe en bak het geheel zo’n vijf minuten. Voeg dan het blik gepelde tomaten, het blikje tomatenpuree, een half kopje water en eventueel nog 1 tl bouillonpoeder. Laat even door pruttelen en voeg dan een teentje uitgeknepen knoflook, een scheutje balsamicoazijn of rode wijn, een scheutje worcestershiresaus (ca. 1 tl), oregano, zout en peper toe.

Maak een bechamelsaus door 25 gram boter te smelten in een pannetje. Roer daar bloem doorheen totdat het deeg in het pannetje draden gaat vormen. Voeg ca. 2 deciliter melk toe. De bechamelsaus mag niet te dik zijn, net dun genoeg zodat je het nog kunt schenken.

Lepel 1/3 van de tomaten/groentesaus in de schaal van de slowcooker. Leg daar een laagje lasagnevellen op. Breek eventueel in vorm. Herhaal dit nog 2 keer. Op het laatste laagje lasagnevellen lepel je de bechamelsaus. Brokkel de blauwschimmelkaas over de bechamelsaus. Versier eventueel de bovenkant nog met plakjes tomaat of tuinkruiden. Zet de schaal in de slowcooker. Laagste stand, in circa 1,5 a 2 uur is de lasagne gaar.

* Vervang eventueel de bechamelsaus door dunne plakjes mozzarella.

Zalm & kabeljauw in een romige venkel en Sambuca-saus

vis venkel sambuca

Sambuca is een Italiaanse anijslikeur. Deze anijslikeur smaakt geweldig in visgerechten (zie ook de Bretonse sardienensoep) en bij venkel en bleekselderij. Het is eenzelfde soort drank als Pernod Anis, een Franse anijslikeur. Een scheutje hiervan en het visgerecht smaakt gelijk mediterraans.

Het is een heerlijk gerecht met pasta. Voor kinderen kun je een portie in een ander pannetje scheppen voordat je de Sambuca/Anis toevoegt. En hoe lekker is het? Als ik dit in een restaurant zou krijgen, zou ik zeker niet klagen. En zeer waarschijnlijk bij een tweede bezoek nog een keertje bestellen.

Zalm & kabeljauw in een romige venkel en Sambuca-saus

4 ons zalm en kabeljauw (2 moten zalm en 2 moten kabeljauw of andere witvis)
1 venkelknol
1 waspeen
1 stengel bleekselderij
125 ml zure room of room*
*scheutje citroensap indien room
2 el Sambuca of Anis
1 tl dille
(1 tl zeeslavlokken)
zout, peper
1 el boter en scheutje olie

lintpasta

Snij de vis in blokjes en de venkelknol in kwarten. Verwijder de harde kern en snij in dunne reepjes. De wortel in dunne reepjes of blokjes snijden, de bleekselderij in reepjes. Verhit de olie en boter in een pan en roerbak eerst de venkel, wortel en bleekselderij. Voeg dan de room toe en de kruiden (dille, eventueel zeeslavlokken, zout en peper) en laat even doorwarmen. Voeg dan de blokjes vis toe en gaar ze in een paar minuten in de saus. Voeg op het laatst de Sambuca of Anis toe en laat even doorkoken. Serveer met een wat grovere pasta, zoals lintpasta.