Salade met verse tonijn en verse artisjok

salade tonijn artisjok

We gingen naar het pompoenfestival bij De pompoenwinkel op Noord-Beveland om de verschillende soorten pompoenen en kalebassen eens te bekijken. Natuurlijk was ook het plan om enkele bijzondere exemplaren mee te nemen. Dat is heel goed gelukt, maar daarnaast kwamen wij ook thuis met verse artisjokken. Deze werden door de eigenaren tijdens het festival snel tussendoor vers van het land gehaald. Artisjok is dus blijkbaar ook een streekprodukt! Dat is goed nieuws want artisjokken vinden wij erg lekker. Ik begon gelijk al plannen te maken om volgend jaar ook artisjokken in de moestuin te zetten. We hebben nu gezien dat ze het hier goed doen: hele velden vol en sommige in bloei.

Artisjokken kook je in zo’n 30 minuten gaar. Bij het eten van de gekookte artisjokken begin je eerst aan de blaadjes. Aan de onderste rand van het blaadje, waar het aan de artisjok heeft vastgezeten, zit een stukje vruchtvlees dat je met de tanden er af kan schrapen. Eerst doop je ze nog even in de vinaigrette. Hoe dichter je bij het hart van de artisjok komt hoe meer vruchtvlees aan de blaadjes. Bij het hart gekomen, pluk je het hooi van de artisjokhart af en dan heb je nog het lekkerste deel van de artisjok liggen.

Hieronder een salade van botersla en waterkers met een mootje verse tonijn, een halve verse artisjok uit Geersdijk, een gepocheerd eitje en een mosterd-sjalotvinaigrette er over heen gedruppeld.

Salade tonijn, artisjok en mosterd-sjalotvinaigrette

Voor 4 personen

4 tonijnsteaks

2 verse artisjokken
4 kleine eieren
citroensap
1 kropje botersla
enkele handjes waterkers of rucola
bakolie en boter
zout, peper

6 el olijfolie
1 1/2 el witte wijn azijn
1 tl mosterd
1 sjalotje
4 sprietjes bieslook
snufje zout

Zet eerst het water op voor de artisjokken. Doe hier een flinke scheut citroensap in.

Bereid alvast het pocheren van de eieren voor, zie voor eenvoudige methode deze link. Was en droog de sla en maak alvast de vinaigrettesaus.

Verwijder de steel van de artisjok tot aan de bloemknop en verwijder de onderste blaadjes. Bestrijk het snijvlak met citroensap. Doe de artisjokken in het kokende water en leg hier een bord bovenop zodat de artisjokken onder water blijven. De artisjokken zijn afhankelijk van de grootte in een half uur tot drie kwartier gaar. Check de gaarheid van de artisjokken door een mes in de achterkant te steken. Haal ze dan met een schuimspaan uit het water: het water bewaar je voor het pocheren van de eieren. Laat de artisjokken afkoelen totdat de eieren gepocheerd zijn.

Bestrooi de tonijnsteaks met zout en peper en bak ze in een mengsel van olie en boter. Eerst op hoog vuur aan beide kanten en dan lager zetten. De tonijnsteaks mogen rose van binnen zijn dus nog enkele minuten aan elke kant is wel genoeg. Drapeer ze in alufolie indien de artisjokken nog niet gaar zijn en/of de eieren nog in het water liggen. 

Pocheer de eieren en maak alvast het bord op.

Drapeer de sla en waterkers op het bord. Plaats een gehalveerde artisjok op de salade, de tonijnsteak en daarna het gepocheerde ei. Besprenkel met de vinaigrette en serveer het restant van de vinaigrette ernaast.

Met de slowcooker zacht gegaard en krokant afgegrild buikspek / Zeeuws spek

zeeuws spek

Ik heb lange tijd gedacht dat met Zeeuws spek knabbelspek werd bedoeld. Vroeger stond namelijk bij een bezoek aan opa en oma in Zeeland bij de lunch vaak knabbelspek op tafel. Het zachte gedeelte van het knabbelspek ging dan op de boterham en de korstjes waren voor de liefhebber of voor de hond. Inmiddels ben ik al wat meer thuis in de wondere wereld van de verschillende soorten spek. Zeeuws spek is gekruid buikspek – zonder zwoerd- en gaat afgekoeld in dunne lapjes gesneden op de boterham. Het net gegrilde, warme buikspek is echter zo lekker dat het een kunst gaat worden om een stukje over te houden voor de volgende dagen.

Je begint met het langzaam en zacht garen van het stuk buikspek. Ik heb dat met behulp van de elektrische slowcooker gedaan: natuurlijk het apparaat voor dit soort klusjes. In de slowcooker blijft de temperatuur constant op 90 C. Als het vlees supermals is geworden en de kerntemperatuur boven 70C is gekomen, zet je het stuk vlees nog even onder de grill voor een knapperige korst. Dan is het smullen.

De volgende dag kan je het afgekoelde vlees dun snijden en op brood doen*. Traditioneel eet je het met een beetje mosterd. Over de kruiding van Zeeuws spek las ik overigens dat het buikspek vroeger werd gekruid met zout, peper en de kruiden die voorhanden waren in de keuken en dat men nu vooral een soort BBQ-kruiden gebruikt. Je zou het buikspek ook lekker Oosters kunnen kruiden en warm eten met rijst en groenten. Hierbij nog een fijn recept voor de volgende dag: geroosterd buikspek met zoetzure gembersaus.

Zacht gegaard en afgegrild buikspek (Zeeuws spek)

1 kilo buikspek
2 tl gemalen peper
3 tl zout
2 a 3 el mosterd
2 tl kurkumapoeder
6 jeneverbessen, gekneusd
1 el olie

Bestrijk het buikspek royaal met mosterd. Bestrooi alle kanten flink met zout, peper en kurkuma. Kneus de jeneverbessen met de achterkant van een lepel en vermeng met de olie. Verdeel dit over spek heen. Laat liefst enkele uren intrekken. Doe het spek met de vleeskant naar onder en vetlaag naar boven in de electrische slowcooker en zet de slowcooker op high/90 C. Na vier uur is het spek mals en gaar. Prik voor de zekerheid even in met een vork en meet indien mogelijk de kerntemperatuur van het vlees. Dit moet zeker 70-75 C zijn. Zet dan de oven op grillstand en doe het spek met de vetkant naar boven in een ovenschaal en grill totdat de korst bruin en krokant is.

Kruiding naar een recept op smulweb (andere verhouding) 

*foto is van het afgekoelde spek

Mosselen met prei en Parmezaanse kaas

mosselen parmezaanse kaas

In Denemarken ben je omgeven door water. Je rijdt continu over bruggen, veerboten op etcetera. De verwachting is dan dat er ook veel visrestaurantjes rond de havens zijn maar dat is niet zo. In ieder geval niet de visrestaurantjes zoals wij die kennen. Groot is dan ook de vreugde als je op een gegeven moment tegen lunchtijd op de kop van een haven een viswinkel met restaurant ziet. Ik hoopte op het menu een Deens mosselgerecht aan te treffen maar op de kaart stond alleen een Provinciaals mosselpotje. Ik heb toen gekozen voor warm gerookte zalm met dillesaus.

Ik ben niet te weten gekomen hoe men in Denemarken doorgaans de mosselen bereidt. Op tv zag ik wel een kok met mosselen en komkommer in de weer maar of dat typisch Deens is? Ik heb een culinair tijdschrift gekocht met recepten en artikelen over de Deense keuken en chef-koks. Duidelijk is dat er veel naar het seizoen en met plaatselijke produkten wordt gekookt. Dat is overigens ook een kenmerk van de New Nordic Kitchen, met Noma (chefkok René Redzepi) als beroemdste vertegenwoordiger.

Met mosselen uit eigen streek en een aanbieding prei ben ik vorige week aan de slag gegaan en daarmee dit blogwaardige gerecht gemaakt:

Mosselen met prei en Parmezaanse kaas

2 kilo mosselen
1 klontje boter van ca. 25 gram
1 prei, in ringetjes
1 wortel, in kleine blokjes
1 laurierblaadje
1 bosje verse bladselderij, blaadjes fijngesneden
1 ui, fijn gesneden
1 teentje knoflook, geperst
1 el bloem
2½ dl kookvocht van de mosselen
1 volle el fijn geraspte Parmezaanse kaas
1 glaasje + 2 el droge witte wijn
2 el crème fraîche

verse peper

Kook op klassieke wijze de mosselen en begin tegelijkertijd alvast aan de preisaus want om de saus af te maken heb je 2 1/2 dl van het kookvocht nodig:

Mosselen op klassieke wijze:
Spoel de mosselen goed af en verwijder alle kapotte mosselen en de mosselen die openstaan en na een tikje op de schelp niet meer sluiten. Snij de winterwortel in reepjes en de prei en ui in dunne ringen. Hak de bladselderij fijn. Doe wortel, een derde van de prei, ui en de helft van de bladselderij met de laurier en wijn in een hoge pan en breng even aan de kook. Doe er daarna de mosselen bij (hoogstens 3/4e van de pan), deksel op de pan en laat een keer opkoken (tot de deksel van de pan omhoog komt). Schud daarna de mosselen een keer om en laat het vocht nog een keer opkoken. Hierna nog een keer omschudden. Bij de derde keer opkoken, even kijken of de mosselen open staan en dan de pan van het vuur halen. Dit duurt ongeveer 8 minuten, misschien iets meer.

Doe een klontje boter in de pan en voeg daar de rest van de preiringetjes bij. Bak even door en voeg dan de knoflook toe. Laat zachtjes bakken tot de mosselen gaar zijn. Giet het mosselvocht uit de pan door een zeef in een maatbeker totdat je 2 1/2 deciliter mosselvocht hebt. Voeg dan een eetlepel bloem bij de prei en bak dit even samen. Voeg dan mosselvocht beetje bij beetje toe. Goed doorroeren tot de saus zijn binding krijgt, daarna kan de creme fraiche, 2 eetlepels wijn en de Parmezaanse kaas er bij. Breng op smaak met nog een beetje peper en eventueel wat zout. Schep met een schuimspaan de mosselen in een diep bord en schep hier een flinke lepel saus over.

Serveer met stokbrood.

Deense appelcake (Æblekage)

deense appelcake

De appeloogst is begonnen en dus een goede tijd om eens te gaan kijken bij de overwoekerde boomgaard in de buurt. Deze ligt op een paar kilometer afstand, net achter de Westerscheldedijk, en is in in het verleden door de gemeente aangekocht. Het vormt nu onderdeel van een klein natuurgebied met wandelpaden. Enkele generaties trekken daar al naar toe om bessen, bramen, appels en peren te plukken. De paden zijn overwoekerd met bramenstruiken dus het plukken is best lastig. Er zijn ingangen van enkele meters in gekapt maar de middelste bomen zijn niet meer bereikbaar.

We zagen gelijk dat er al driftig was geplukt maar hebben evengoed tijdens onze wandeling nog een zakje met appels en peren kunnen plukken. Met een deel van de appeltjes heb ik deze Deense appelcake/taart gemaakt. Het bestaat uit laagjes cake en gesuikerde appelpartjes. Een lekkere luchtig en smeuïge cake. Ik heb voor dit recept gekozen omdat ik weer eens wat anders wilde dan de Hollandse appeltaart of plaatcake en wij net een korte vakantie hebben gehad in Denemarken. In Denemarken stonden er overal bordjes met “Aeble” en kistjes appels langs de weg. Hier in Zeeland komen de kistjes en de geldkistjes ernaast ook weer tevoorschijn.

Een goede tijd om weer eens een zakje appels mee te nemen en deze appelcake te maken:

Deense appelcake (Æblekage)

185 gram roomboter, zacht gemaakt
165 gram kristalsuiker plus 4 el kristalsuiker
3 M eieren 
185 gram patentbloem
1 tl bakpoeder
1 tl koekkruiden/kaneel
600 gram appels 

Verwarm oven voor op 180 conventioneel of 160 bij hete-luchtstand. 
Maak de boter zacht (halve minuut op ontdooistand magnetron) en laat even afkoelen indien het opgewarmd is. Mix samen met de 165 gram kristalsuiker lichtgeel en luchtig. Voeg 1 voor 1 de eieren toe en mix telkens na toevoeging van een ei. Zeef de patentbloem en bakpoeder en voeg aan het boter mengsel toe. Meng de suiker met de koekkruiden/kaneel. Schil de appels, verwijder het klokhuis en snij ze kwart en daarna in dunne plakjes. Vet een taartvorm met diameter van 22 centimeter in en doe de helft van het deeg in de vorm. Verdeel hier een laagje appelpartjes over, bestrooi dit met de helft van het kaneelsuikermengsel. Verdeel dan de andere helft van het deeg hier over en verdeel de rest van de appelpartjes. Bestrooi deze appelpartjes met de andere helft van de kaneelsuiker en zet de cake in het midden van de oven. Bak in 55-60 minuten gaar. Dek eventueel de laatste 10-15 minuten af met alu-folie indien de cake te snel bruint aan de bovenkant.  De cake blijft zo’n twee dagen goed mits koel gezet en goed afgedekt.  

bron:  www.sbs.com.au

Pruimencake met amandel

pruimencake amandel

Pruumn oftewel pruimen worden nu overal in kleine standjes langs de weg aangeboden. Gisteren waren we een flinke ronde gaan fietsen en in Wemeldinge kon ik ze niet meer weerstaan. Ik heb het geld in het klaarstaande spaarpotje gegooid en de pruimen in de stuurtas weten te krijgen. Ooit hoop ik een boomgaardje te hebben met een pruimenboom, maar tot die tijd koop ik ze lekker bij de boerderijstandjes of aan de deur. 

Deze pruimencake is een aanrader. Het is naar een recept van Yvette van Boven en stond al begin juli in het volkskrantmagazine. Oorspronkelijk is het met gemalen hazelnoten maar omdat ik amandelen had, heb ik deze vervangen. Ook de hoeveelheid suiker heb ik verminderd. Dat doe ik bijna bij alle zoete recepten en meestal klopt het dan wel met mijn smaak. Ook de kinderen vonden de cake lekker en dat is een goede indicatie dat de cake zoet genoeg was.

Geniet van de pruimentijd met deze:

Pruimencake met amandel

Voor een kleine cake:

65 gram roomboter
3 pruimen in plakjes
20 gram & 50 gram suiker
125 gram zelfrijzend bakmeel
50 gram gemalen amandelen/amandelmeel
snufje zout
1 ei
60 ml room
1 tl citroenrasp

Verwarm de oven voor op 175 C. Vet een taartvorm/cakevorm in met een doorsneden van 10 tot 15 centimeter. Smelt een eetlepel boter in een koekenpan en voeg de plakjes pruimen en 20 gram suiker toe. Bak op middelhoog vuur tot de suiker is opgelost en de pruimen hun vocht loslaten (ca. 5 minuten). Verdeel de pruimen over de bodem van de bakvorm en giet het sap er over. Klop de boter met met 50 gram suiker luchtig. Klop het ei erdoor en de room. Schep de gemalen amandelen/het amandelmeel plus het bakmeel en de citroenrasp erdoor en meng het tot een glad beslag. Giet dit over de pruimen en bak de cake in het midden van de oven in ca. 40 minuten gaar. Laat even rusten voordat je op het een rooster stort.

Naar een recept van Yvette van Boven, Volkskrantmagazine van 3 juli 2014 

Mosselen met Pastis en crème fraîche

mosselen pastis

Vandaag ging het in de rubriek Volkskeuken van de Volkskrant over eetsouvenirs die vaak lange tijd ongeopend in het keukenkastje staan omdat ze eenmaal thuis toch de aantrekkingskracht missen die ze in het vakantieland hadden. Voorbeelden: blikken cassoulet, gekonfijte eendenmaagjes en als drank Pastis. En ja, ik heb ook een vrijwel onaangesproken fles Pastis en een pot gekonfijte eendenmaagjes in de kast staan. De blikjes cassoulet zijn wel al opgegaan. Ook hebben we nog enkele blikjes Bretonse vispaté maar die gaan niet op omdat we het telkens zonde vinden om die mooie blikjes open te maken.

Vandaag een lekker recept om de Pastis (of Pernod) eens bij te pakken: mosselen in een saus van Pastis, crème fraîche en diverse groenten. Het waren Super mosselen, letterlijk en figuurlijk. De aanduiding Super staat voor de kleinere mosselen en deze zijn het goedkoopst bij de mosselhandel. Het zegt overigens alleen wat over de grootte van de schelp. Dit jaar zijn ze goed gevuld met mosselvlees en dus echt waar voor het geld. Nu nog een recept gaan bedenken voor de gekonfijte eendenmaagjes en dan kunnen we aanstaande vakantie weer eens lekker los gaan op eetsouvenirs uit Denemarken.

Mosselen met Pastis en crème fraîche

2 kilo verse mosselen
1 ui, in ringen
1 kleine prei, in ringen
1 wortel,  in kleine blokjes
2 el fijn gesneden verse peterselie
1,5 el Pastis
1 beker (200 gram) crème fraîche
150 ml visbouillon
verse peper

De verse mosselen controleren op kapotte schelpen en mosselen die niet sluiten na een tikje op de schelp (wegdoen). Was de mosselen. Doe wat olie in de pan en verhit de olie. Bak de ui, prei en wortel even kort in de pan en doe er dan de visbouillon, verse peper, peterselie en pastis bij. Breng het geheel aan de kook en voeg de mosselen toe. Laat drie maal aan de kook komen en schud elke keer nadat het aan de kook is gekomen de mosselen even op. Haal dan even de mosselen van het vuur nadat de schelpen zich hebben geopend (na ca. 6 tot 8 minuten). Voeg dan de crème fraîche toe en verwarm nog even mee. Roer het geheel nog even door elkaar en dien op met stokbrood en mayonaise.

Gekookte mosselen met venkel

gekookte mosselen venkel

Op 16 juli is het nieuwe mosselseizoen weer begonnen. De dag er na werden de mosselen in de plaatselijke supermarkt tegen een gereduceerde prijs aangeboden. Dan wordt er niet getwijfeld maar onmiddelijk een bak van 2 kilo gekocht. Ik had al een recept klaar liggen die ik wilde uitproberen en kon tegelijk aan de wens voldoen om gekookte mosselen te serveren. De romige venkelsaus wordt apart gemaakt en schenk je naar smaak over de gekookte mosselen heen.

De mosselen waren van een super kwaliteit. We hebben weinig mosselen weg hoeven te gooien en geen enkel krabbetje aangetroffen. De saus was geweldig. De venkel voegt een subtiele anijssmaak toe die uitstekend past bij zeefruit. Met de overgebleven mosselen, restantje saus en het gezeefde kookvocht kan je de volgende dag nog een lekker soepje maken. Of je bestrooit de mosselen de volgende dag met wat zout, peper en bloem en bakt ze samen met wat van de groente nog even aan in de boter.

Gekookte mosselen in romige venkelsaus

2 kilo mosselen
4 dl visbouillon
1 dl + 60 ml witte wijn
2 teentjes knoflook, geperst
1 wortel, in stukjes
1 venkelknol, in kleine stukjes
1 ui, gesnipperd
2 el boter
1 el gehakte verse groene kruiden, zoals bladselderij, peterselie, salie
60 ml (soja-)room*
zout, peper
stokbrood

Doe de mosselen in een bak water en verwijder de kapotte en de mosselen die niet willen sluiten na een ferme tik op de schelp. Haal ze uit het water. Maak eerst de venkelsaus. Smelt de boter in een pannetje en voeg hier de ui aan toe en daarna de knoflook. Fruit ze tot ze zacht zijn. Voeg dan de wijn, kruiden, zwarte peper en room toe. Giet hier 2 dl visbouillon bij en de helft van de fijngesneden venkel. Breng het geheel aan de kook en zet dan het vuur wat lager. Laat zo’n kwartier tot 20 minuten zachtjes pruttelen tot de venkel zacht is geworden.

Doe 2 dl visbouillon en 1 dl wijn in een hoge pan en voeg daar de wortel en de helft van de venkel aan toe. Breng aan de kook en doe dan de mosselen erbij. Wacht tot het vocht weer gaat koken en schud dan de mosselen om. Herhaal dit nog twee keer tot alle mosselen open staan en zet dan het vuur uit. Giet het vocht weg (eventueel in een andere pan indien je de volgende dag nog soep wilt maken).

Schep de mosselen in diepe borden en dien het op met de roomsaus er naast en het stokbrood.

Naar een recept van: De kruidenbijbel

* Ik gebruik tegenwoordig vaak sojaroom omdat dit wat minder zwaar is dan gewone room en ik het daarnaast ook goed vind smaken.

Mosselsalade met saffraanmayonaise

mosselsalade saffraanmayonaise

Het foodblogevent van deze maand heeft als thema “lekker dichtbij” en wordt georganiseerd door het blog www.eethetbeter.nl . Het is de bedoeling dat je een gerecht instuurt dat grotendeels is gemaakt van ingrediënten uit de buurt.

Ik woon op enkele kilometers afstand van waar het op mosselgebied allemaal gebeurt: Yerseke. Ik heb al een tijdje een mosselsalade willen bloggen en dus kan ik dat mooi in het kader van het foodblogevent doen. Ik heb de mosselsalade op smaak gebracht met een saffraanmayonaise en een jalapenopeper uit eigen teelt. Deze jalapenopepers zijn niet zo heel erg heet. Mocht je een ander soort pepertje gebruiken, is het raadzaam om af en toe even te proeven of de salade niet te pittig wordt.

De salade kan je op een broodje eten of als mosselhapje met een slablaadje als wrap. Wil je de salade op een toastje of stukje stokbrood eten, snij dan de mosselen nog even in drie delen.

Mosselsalade met saffraanmayonaise

200 gram klassiek gekookte mosselen (zie link)
2 theelepels citroensap
enkele saffraandraadjes
1 jalapenopeper (ca. halve spaanse peper)
2 flinke eetlepels mayonaise
zeezout
enkele blaadjes botersla
verse peterselie

Kook de mosselen op de klassieke wijze en laat de mosselen afkoelen. Of gebruik een restje mosselen van de vorige dag. Doe in een kommetje het citroensap en enkele saffraandraadjes. Kneus de draadjes een beetje door de met de achterkant van de lepel tegen het kommetje aan te drukken en laat een kwartiertje staan. Haal dan de saffraandraadjes uit de citroensap en meng hier de mayonaise door. Voeg dan de mosselen toe en de in kleine reepjes gesneden jalapenopeper en een snufje zout.  Schep twee eetlepels mosselen op een slablaadje en garneer met wat verse peterselie.

Krukels met sambal en ketjap (alikruiken)

krukels sambal ketjap

Er zwemt een zeehond in de Oosterschelde bij de Bergse diepsluis /Oesterdam met de bijnaam Happie. Hij komt namelijk op sportduikers af en bijt dan in de duikuitrusting. Zeehondenkenners weten niet of het speels gedrag betreft of dat hij agressief is. Hij komt in ieder geval op mensen af en dat is geen normaal gedrag voor een zeehond. Vanuit Pieterburen is de waarschuwing uitgegaan om de zeehond met rust te laten en zeker niet te gaan aaien. Happie ziet er op foto heel koddig uit en heeft ondertussen al een eigen Facebook-pagina.

Wij hadden vorige week zin om even uit te gaan waaien en zijn richting de Bergse diepsluis gereden. We waren nieuwsgierig of we een glimp van Happie konden opvangen. De auto parkeerden wij bij de sluis en zijn toen richting de Oosterschelde gelopen. We kwamen terecht op een klein Oosterscheldestrandje. De keien op dit strandje lagen vol met enorme krukels/alikruiken. Ik kreeg zin om een krukelrecept van een oom uit te proberen.

We waren echter zonder zakje of tasje op pad gegaan. Gelukkig vonden wij een aangespoelde vissershandschoen waar alle alikruiken ingingen. Thuis zijn de alikruiken goed afgespoeld en gekookt in water met flink wat zout, sambal en ketjap.   

Je mag overigens voor eigen gebruik rapen. De alikruiken die niet vastgeklemd zitten op een steen moet je vermijden. Een verse alikruik sluit onmiddelijk zijn huisje als je hem raapt: er komt dan een zwart dekschildje te voorschijn.

Krukels met sambal en ketjap

Borrelsnack voor 4 personen:

Vijf handen vol met krukels (alikruiken)
2 theelepels sambal
scheut ketjap manis
1 eetlepel zout
water

Was de krukels goed en doe ze in een kookpan. Voeg een laagje water toe: net tot de krukels onder staan. Doe 2 theelepels sambal en een scheut ketjap erbij. Zout het water en breng aan de kook. Laat alles 3 keer opkoken, net zo als bij mosselen (ca. 8 tot 10 minuten totaal). Giet het water af. Pak een naald (met een knop) en wip eerst het dekschildje van de krukel. Haal daarna de krukel met de naald naarbuiten. Eet smakelijk.

Zoekplaatje: de vissershandschoen

Amuse van avocado, gemarineerde citroenmozzarella en Hollandse garnalen

amuse garnalen mozzarella avocado

Dat ziet er feestelijk uit, riep mijn dochter in het voorbij gaan. Dat was ook precies mijn bedoeling. De combinatie avocado en garnaaltjes is inmiddels al een klassieker, maar ik wilde er weer even net iets anders mee doen. Er lag nog een bol mozzarella in de koelkast. In de Foodies had ik een recept zien staan voor gemarineerde citroenmozzarella. Het leek mij een bijzonder lekkere combinatie: citroenmozzarella, avocado en garnaaltjes. Ik had een amuse of voorgerechtje in gedachten.  

Je kan dan op veel manieren deze drie ingrediënten samen presenteren: bijvoorbeeld als een salade,  een taartje of op een amuselepel. Een glaasje met laagjes ingrediënten in verschillende kleuren zag ik bij een Amerikaanse blogster, en het zag er zo feestelijk uit dat ik de amuseglaasjes er bij pakte en ze vulden met drie laagjes:

Amuse van avocado, gemarineerde citroenmozzarella en garnalen

Voor 4 tot 6 glaasjes:

1 bol mozzarella
1 avocado
1 ons Hollandse/grijze garnaaltjes
3 eetlepels citroensap
3 eetlepels extra vergine olijfolie
zout, peper
10 blaadjes verse basilicum
snufje cayennepeper

Vermeng de citroensap met de olijfolie en doe hier een paar slagen vers gemalen peper bij. Snij de mozzarella in plakjes en doe in een kommetje. Giet hier de citroen-olijfolie over en hussel even door zodat alles bedekt is. Zet een half uur weg in de koelkast. Snij de avocade doormidden en haal het vel van de avocado. Snij alles in kleine blokjes. Besprenkel met een beetje citroensap (of wodka) om het verkleuren tegen te gaan. Breng op smaak met een beetje zout en peper. Haal dan de gemarineerde mozzarella uit de koelkast en snij deze ook in kleine blokjes. Giet wat van de marinade over de avocado. Doe eerst een laagje avocado in een glaasje, dan een laagje citroenmozzarella en tot slot een laagje Hollandse garnaaltjes. Bestrooi met een beetje zout en een snufje cayennepeper. Serveer met wat verse basilicum.