Gordon Ramsay beweegt zich vloekend en tierend door zijn tv-programma’s. Hells Kitchen, Kitchen Nightmare’s: ik heb mij vaak afgevraagd waarom kandidaten zichzelf opgaven voor deze tv-programma’s. Er was een meer dan grote kans dat je vreselijk werd geschoffeerd door de heer Ramsay. Een terugkomend gerecht in deze afleveringen voor asprirant-koks c.q. restauranthouders was de Beef Wellington. De gepresenteerde Beef Wellingtons waren bijna altijd aanleiding voor wat verbaal vuurwerk.
Laatst zag ik de finale van een Masterchef-wedstrijd waarbij Gordon Ramsay onderdeel van de jury was. Een finalekandidaat had het aangedurfd om een Beef Wellington met een twist te serveren. Gordon Ramsay keek hem indringend aan en vroeg, toch in vriendelijke bewoordingen, hoe hij het in zijn hoofd haalde om juist dit gerecht te kiezen voor de finale. Gordon had zelf namelijk X jaren gedaan over het onder de knie krijgen van dit gerecht. Uiteindelijk viel de finale-Beef Wellington niet tegen, maar was het niet genoeg om Masterchef te winnen.
Nieuwsgierig geworden naar dit gerecht is uiteindelijk de knoop doorgehakt: het moest een keer op tafel komen. In eerste instantie sprak het gerecht ons namelijk niet heel erg aan. Waarom zou je om een van de mooiste en malste stukken vlees een bladerdeegkorst met nog wat vulling kneden. Er is toch doorgezet. De Beef Wellington klaarmaken ging goed. We hebben het gegeten en van genoten. Het was wel erg Brits (lees: zwaar) deze Beef Wellington. Met een digestief is alles nog goed gekomen.
Beef Wellington van Gordon Ramsay
500 gram ossenhaas (aan een stuk)
Engelse mosterd
6 plakjes bladerdeeg
1 doosje kastanjechampignons
2 takjes tijm
zout, peper
1 teentje knoflook
6 plakjes parmaham of andere rauwe ham
1 eierdooier
grof zeezout
olijfolie
Bestrooi de ossenhaas met zout en peper. Bak dan de ossenhaas aan in de hete olijfolie. Haal de ossenhaas uit de pan en besmeer gelijk met Engelse mosterd. Ga dan verder met het champignonmengsel: hak de hoedjes van de kastanjechampignons, de knoflook, zout, peper en tijmblaadjes zeer fijn met een foodprocessor of met de hand. Bak dit in een pan tot het vocht van de kastanjechampignons is verdampt. Span dan huishoudfolie over een snijplank en leg hier de plakjes ham verticaal en dakpansgewijs over elkaar. Bestrooi met peper. Verdeel dan het champignonmengsel over de ham, met dien verstande dat er boven en onder een strookje van 2 centimeter onbedekt blijft. Leg dan de ossenhaas horizontaal in het midden van de ham met champignonmengsel. Til het folie aan de onderkant op en vouw de ham over de ossenhaas. Rol dan verder af door totdat de ossenhaas als een pakketje is bedekt door de ham met champignonmengsel. Pak de zijkanten goed in en maak een soort toffee van de folie en draai zo het folie goed aan zodat je een egaal pakketje hebt. Leg dit in de koelkast 15 minuten te rusten. Rol dan het bladerdeeg in een rechthoekig lap zodat je daarmee de ossenhaas kan bedekken. Maak hier weer met behulp van folie, zoals hierboven, een pakketje van. Zorg dat alle naden goed weggewerkt zijn. Laat weer een kwartier opstijven in de koelkast. Bestrijk de bovenkant met eigeel en strooi hier grof zeezout over. Zet dan 35 minuten in de oven op 200 C. voor een rose met kern rode binnenkant. Haal de Beef Wellington uit de oven en laat nog 10 minuten rusten voor het beste resultaat.
Tip: google op Gordon Ramsay, Beef Wellington en Youtube voor een instructievideo.
We hebben deze ook een keer gemaakt en die is erg in de smaak gevallen!
We vonden het ook echt om op tafel te zetten voor als je gasten hebt: het is een fraai gerecht en lekker. Het viel wel wat zwaarder dan verwacht.
Lekker stukje brood hoor! 😉
Saucijzenbroodje de luxe 😉