Witlofschotel met kaas, pruimtomaatjes en spek

witlof oven pancetta pecorino
In Italie nam ik als tussendoortje wel eens zo’n plat Italiaans broodje met rauwe ham en pecorino. Het liefst het broodje nog even op de gril zodat de kaas een beetje is gesmolten. Tijdens een Italiaanse themaweek van de supermarkt kon ik de aanblik van een aanbieding van Toscaanse pecorino dan ook niet weerstaan. Voor de bijl gegaan. Ik heb mezelf nog net kunnen weerhouden om niet ook nog een Parmaham van een kilo mee te nemen. Waar thuis dan weer verontwaardigd op werd gereageerd toen ik dat vertelde. Oké, de volgende keer ook de Parmaham mee.

De mini-pruimtomaatjes worden in Nederland vaak als snacktomaatjes of snoeptomaatjes verkocht. De pancetta kan je natuurlijk door ontbijtspek of ham vervangen, de pecorino door gewone Hollandse harde (schapen-)kaas. De witlof is weer gewoon uit Zeeland en de verse Italiaanse kruiden uit de vriezer. Ik ben nu de ingevroren voorraad kruiden aan het opmaken. Natuurlijk in de hoop dat binnenkort weer verse voorraad uit de kruidenbak komt.

Witlofschotel met kaas, pruimtomaatjes en pancetta

Voor 4 personen:

4 dunne witlofstronkjes of 2 dikke
3 eieren
50 gram geraspte pecorino of andere kaas
1 el gehakte bieslook
1 el gehakte basilicum
1 el gehakte peterselie
8 pruim (snack-)tomaatjes
4 plakjes pancetta of ontbijtspek
scheut melk
zout, peper

Verwarm de oven voor op 180 C. Verwijder de buitenste bladeren van de witlof en het kontje. Kook de witlofstronkjes 10 minuten in gezouten water. Laat ze vervolgens goed uitlekken in een vergiet. Klop de eieren los met de melk, voeg zout, peper en de verse kruiden toe. Meng hier vervolgens de geraspte kaas doorheen. Vet een ovenschaal in. Leg de stronkjes in de ovenschotel. Indien het dikke stronkjes zijn, snij ze doormidden. Leg over elk stronkje een plakje pancetta. Verdeel de pruimtomaatjes over de schotel. Schenk het kaas-ei mengsel over de stronkjes. Zet de ovenschotel zo’n 20 minuten in de oven.

Witte pizza met gerookte zalm en venkel

witte pizza venkel gerookte zalm
Pizza met cottage cheese, gerookte zalm en venkel

Je kunt van diverse soorten meel een pizzabodem maken. Vandaag had ik zin om eens een bodem van speltmeel te maken (voor degene die nu bijna afhaakt: het recept is met gewoon pizzadeeg!). Ik had nog een voorraadje meel liggen van de laatste expeditie naar korenmolen De Onderneming in Wissenkerke. Op internet zag ik een speltpizzarecept uit een boekje over oergranen voor moderne maaltijden. Omdat de rest van de familie het hele plan niet zag zitten, had ik ook maar een bolletje pizzadeeg gemaakt van gewone tarwebloem.

Het speltmeeldeeg rees voorbeeldig. De speltmeelpizza kwam echter uit de oven als een plak karton met beleg. Met het reserve tarwebloemdeeg is deze witte pizza gemaakt. Een witte pizza heb ik voor het eerst gegeten in Engeland, aan de kust. Ook met vis en verse groenten en erg lekker. De witte saus is gekruide cottage cheese.

Witte pizza met gerookte zalm en venkel

Voor grote 2 pizza’s of meerdere kleine:

12 gram verse of 5 gram gedroogde gist
200 gram bloem (type 00)
125 cl lauw water
1/2 theelepel zout
1 el olijfolie

1 bekertje cottage cheese/hüttenkäse/verse magere kwark
zout, peper
1 eetlepel verse bieslook
optioneel: gedroogde zeeslavlokjes of dille, of herbamare van dr Vogel.
1 venkelknol
1 ons gerookte zalm

Los de gist op in het water. Maak een kuiltje in de bloem en doe hier het zout en olie in. Schenk iets van het gistwater erbij en begin met het mengen van het meel met de vloeistof. Voeg telkens meer gistwater toe, totdat je een vast deeg hebt. Kneed goed door tot een elastisch deeg. Doe in een kom en bedek de kom. Zet op een warme plek en laat het deeg een uur, liefst 2 uur rijzen. Verdeel dan het deeg in twee en laat het nog een kwartier rusten. Bebloem het werkoppervlak en rol een bol deeg uit tot een dunne lap. Leg de dunne lap op een bakplaat of pizzaplaat. Meng zout en peper door de cottage cheese en verdeel de cottage cheese in een dunne laag over de pizza. Bestrooi met gehakte bieslook. Eventueel nog met zeeslavlokjes. Snij een venkelknol door de helft en haal het bittere driehoekje aan de onderkant er uit. Snij de venkel in plakjes. Verdeel de plakjes over de witte saus. Verdeel vervolgens de gerookte zalm over de pizza. Bak de pizza in ongeveer 8-10 minuten gaar in een oven van 250 C.

pasta met paddenstoelenroomsaus

pasta paddenstoelenroomsaus

Een Toscaans gerecht, uit het kookboek “De heerlijke Italiaanse keuken”.

Het recept geeft meer werk dan een gewone paddenstoelenroomsaus. De room en bouillon kook je apart van de paddenstoelen in tot een romige saus. De paddenstoelen worden samen met de rauwe ham en kruiden gebakken. Op het laatst maak je de saus op smaak met het sap van een halve citroen en bestrooi je het gerecht met verse basilicum, grof gemalen peper en Parmezaanse kaas. Je krijgt voor dit alles het Italië-gevoel terug. Je ziet jezelf opeens weer op het heetst van de dag in een restaurantje zitten, smikkelend van een lekker bord pasta.

Het restant van de roomsaus heb ik ingevroren. Zie voor het hoe of wat invriezen van hele pakken slagroom deze link (in het Engels).

Tagliatelle met paddenstoelenroomsaus

(Verse) tagliatelle
100 gram rauwe ham
300 gram verse paddenstoelen
1/2 citroen
1/2 bosje peterselie
1/2 bosje basilicum
200 gram slagroom
150 ml vleesbouillon
1 teentje knoflook
1 1/2 el boter
zout, peper
Parmezaanse kaas

Verwarm een klontje boter in een pan. Snipper een teentje knoflook en bak deze even aan in de boter. Dan de slagroom en de bouillon bijgieten en op hoog vuur in laten koken tot een romige saus. In een koekenpan een eetlepel boter smelten. De paddenstoelen bruin bakken. De peterselie fijn hakken en samen met reepjes ham door de paddenstoelen scheppen. Bestrooien met zout en peper.

De tagliatelle koken. De roomsaus op smaak brengen met peper, zout en citroensap en over de pasta schenken. Het paddenstoelen-hammengsel erover verdelen en bestrooien met verse basilicum. Grof gemalen peper en Parmezaanse kaas er bij serveren.

Scaloppine al limone (schnitzels met citroensaus)

scaloppine al limone

Scaloppine al limone was mijn eerste in Italie bestelde hoofdgerecht. Ik heb het die eerste vakantie in Toscane wel drie of vier keer besteld in twee weken tijd. Dat was dan ook weer genoeg en heb nog een heleboel andere lekkere gerechten gegeten. Het is een heel simpel gerecht en ik snap achteraf gezien niet waarom het jaren heeft geduurd voordat ik het zelf eens maakte.

Met een vleeshamertje of iets anders (ala Jamie Oliver) sla je het vleeslapje plat tot een dikte van een halve centimeter, peper en zout er over, door de bloem halen en dan kort in een pan bakken. De saus is niets anders dan de jus van het vlees en het sap van een citroen. Maar lekker!!

Scaloppine al limone

4 (kalfs)schnitzels
1 citroen
2 el water
10 gram boter
zout, peper
bloem
evt. peterselie, citroenmelisse

Sla de schnitzels plat tot een dikte van een halve centimeter. Bestrooi met peper en zout en haal de lapjes door de bloem heen. Het overtollige bloem er goed afschudden. Zet een pan op het vuur en verwarm daar de boter in. Als de boter heet is bak dan kort om en om de lapjes. Voeg het sap van een citroen toe. Draai vervolgens de lapjes nog een keer om en voeg wat water toe om de saus te maken. Haal de lapjes uit de pan en giet hier de saus over. Dien op met eventueel wat citroenmelisse of peterselie.

Lekker met een rucola-salade en geroosterde aardappeltjes.

Lasagne ai broccoli

lasagne broccoli

Een lasagne met lekker gekruide broccoliroosjes en bechamelsaus. Broccoli komt regelmatig op tafel. Helaas is het mij nog niet gelukt om broccoli zelf te kweken. Het zag er vorig jaar wel heel veelbelovend uit. Al vroeg in het seizoen had ik vrij grote plantjes, en daar is het zo ongeveer bij gebleven. Geen mooie broccolistruik maar een paar miezerige sprietjes die op een gegeven moment begonnen te bloeien.

De broccoli is bij deze lasagne op smaak gebracht met verse oregano, tijm en gesnipperde sjalot, en ligt in laagjes met pasta, bechamelsaus en pittige Parmezaanse kaas. Serveer het eventueel nog met een lekker stukje vis. Kip lijkt mij hier ook erg smakelijk bij.

Lasagne ai broccoli

Voor 6 personen:

600 gram broccoli
1 pak lasagnevellen of vers: 300 gram bloem, 3 eieren, scheutje olijfolie, zout
sjalotje/ kleine ui
1 tl verse tijm
1 el verse marjolein/oregano
boter
olijfolie
Parmezaanse kaas

Bechamelsaus

1 liter melk
80 gram boter
80 gram bloem

Bij verse pasta: maak een kuiltje in de bloem en breek daar 3 eieren in, scheutje olijfolie en snufje zout er bij en meng alles goed met de hand, daarna goed doorkneden tot een elastisch deeg. Laat rusten (ca. 15 minuten). Ga ondertussen verder met de broccoli.
Snij de broccoli eerst in roosjes en was ze. Snij ze daarna in de lengte in plakjes van ongeveer 1 1/2
cm dikte. Snipper de sjalot en snij de oregano en tijm fijn. Bak de sjalot even aan in een pan, voeg de broccoli toe en de kruiden. Maak op smaak met zout en peper. Bak alles zo’n 5 minuten. Zet dan de pan uit en een steelpannetje met boter voor de bechamel op het vuur. Laat de boter op matig vuur smelten, voeg dan de bloem toe en roer heel goed door. Zet het vuur laag. Doe de koude melk in 1 keer erbij en goed roeren met een garde. Blijf roeren totdat de saus indikt en zet dan het vuur uit. Vet een ovenschaal in.
Bij verse lasagne: bebloem het aanrecht en maak van de deeg een mooie dunne lappen. Snij deze ten grootte van de ovenschaal.
Doe eerst een schepje bechamelsaus op de bodem, dan een laagje lasagnavel(len), dan een laagje gekruide broccoli, rasp er Parmezaanse kaas over en bedek alles met een laagje bechamel. Herhaal dit vanaf de pasta, evt nog een keer, en eindig met een laagje broccoli, kaas en bechamel.

Bakken: ca. 30 minuten in een oven van 200 C.

Bron: www.lacucinaitaliana.it

Pasta met gegrilde aubergine en verse schapenkaas

pasta gegrilde aubergine
Gegrild is aubergine het lekkerst, vind ik. In plakken snijden, instrijken met olie en kruiden en dan op de grill. Het liefst natuurlijk op de BBQ, maar ja hartje winter. In de oven gegrilde aubergine, dat was mij te tijdrovend. 10 minuten met de grillpan in de weer en je bent al bijna klaar met deze pasta. Dit is echt binnen 15 minuten op tafel te zetten. Wel even de ketel met water van te voren aanzetten…..

De pasta is met brokjes verse schapenkaas bestrooid. Deze verse schapenkaas lijkt een beetje op feta, maar is nog iets zachter van structuur en van smaak. Schapenkaas schijnt heel erg gezond te zijn. Veel vitaminen en mineralen. Het is gelukkig steeds makkelijker te verkrijgen. Op de markt en in Zeeland bij diverse verkooppunten aan de boerderij.

Een lekker en gezond bord met pasta:

Pasta met gegrilde aubergine en verse schapenkaas 

Voor 4 personen:

half pak penne-pasta
1 aubergine
1 teentje knoflook
1 kleine ui
1 rood chili-pepertje
1 blik gepelde tomaten
1 theelepel gedroogde oregano of eetlepel verse oregano
olijfolie
zout, peper
1 ons verse Hollandse schapenkaas of feta

Snij de aubergine in de lengte door in 5 plakken. Besmeer beide kanten met olie en bestrooi met peper. Rooster de aubergine op de grillpan, een paar minuten per kant, af en toe even verplaatsen. Of in z’n geheel in de oven: zo’n 30 minuten. Doe ondertussen de pasta in kokend water en laat zo’n 10-12 minuten koken.

Snipper daarna de ui en knoflook. Ontdoe chilipeper van zaadjes en snij in kleine stukjes. Bak eerst de ui in wat olie, doe er daarna de knoflook en chili bij. Na een minuutje kan de inhoud van het blik gepelde tomaten erbij en de gedroogde oregano. Snij de geroosterde aubergine in blokjes en doe deze bij de saus. Giet de pasta af en roer deze door de saus. Schep de pasta op een bord en brokkel daar wat stukjes van de schapenkaas over heen.

Gerookte eendenborst met saffraanrisotto

gerookte eendenborst risotto

Wat te doen met het laatst overgeblevene van de kerstinkopen, de gerookte eendenborstfilet. Geen zin in een maaltijdsalade, geen zin in een combinatie met fruit. Waar combineer je dan de gerookte eendenborstfilet mee ?

Getwijfeld over een combinatie met pasta en walnoten, iets oriëntaals of samen te eten met een risotto. Vandaag heb ik de knoop doorgehakt. Het is gerookte eendenborstfilet geworden met een smeuïge saffraanrisotto, een lichte zoet van erwten en een salade van rucola met zijn nootachtige smaak met een dressing van witte balsamico-azijn/olijfolie.

Gerookte eendenborstfilet met saffraanrisotto

1 kruidenbouillonblok
1 envelopje saffraan      
20 g boter     
200 g risottorijst     
75 ml droge witte wijn   
2 handjes (bevroren) erwtjes  
zout, peper

1 zakje rucola
3 el olijfolie
1 el (witte) balsamico-azijn
zout, peper 

gerookte eendenborstfilet voor 3 a 4 personen
   
In pan 1/2 liter water aan de kook brengen. Bouillonblokje erboven verkruimelen en al roerend laten oplossen. Saffraandraadjes in kommetje weken in 2 el warme bouillon. In braadpan of pan met dikke bodem 20 g boter smelten en de risottorijst 1 min. zachtjes roerbakken tot alle korrels glanzen en glazig zijn geworden. Geweekte saffraandraadjes toevoegen. Wijn door rijst roeren. Zodra meeste wijn verdampt is, kwart van warme bouillon bij rijst schenken. Blijven roeren tot alle bouillon is opgenomen. Nu telkens scheut bouillon toevoegen en al roerend door rijst laten opnemen. Pas nieuwe bouillon toevoegen als vorige is opgenomen. Na 10 minuten de (bevroren) verse erwtjes toevoegen. Na 20-25 min. heeft de rijst alle bouillon geabsorbeerd en zijn de rijstkorrels beetgaar. De risotto is dan romig en smeuïg. Risotto op smaak brengen met zout en peper.

De rucola aanmaken met de olijfolie en balsamicoazijn, zout en peper.

De rucolasalade op een bord leggen. De gerookte eendenborstfilet in dunne lapjes daar boven op. Een schepje van de saffraanrisotto er naast.

De echte pizza Margherita

pizza margherita

Al enige tijd ben ik bezig om een echte, authentiek smakende, italiaanse pizza uit mijn oven te toveren. Ik heb getwijfeld over de aanschaf van een pizza-steen maar dit uiteindelijk (nog) niet gedaan. Ik heb thuis ook al een hint laten vallen dat het mij leuk lijkt om een echte pizza-oven achter in de tuin te hebben. De hint is nog niet opgepakt. Dus doe ik het met wat ik in huis heb, een electrische oven en twee pizza-bakplaten.

Het recept voor het deeg komt van de website van www.italie.nl. Met dit recept lukt het mij om een lekkere dunne pizza te maken met opbollende zijrandjes, dus daar heb ik tot nu toe niets aan veranderd. Waar ik wel telkens iets aan probeer te verbeteren, is de basissaus en de hoeveelheid van deze saus op de pizza. Daar heb ik al behoorlijk wat recepten voor gelezen en gebruikt.

Vandaag zat ik in de “Culinaria Italia” te bladeren voor wat pizza-inspiratie. Ik had nog 2 bollen buffelmozzarella in de koelkast met een houdbaarheidsdatum tot vandaag. Toen viel het kwartje eindelijk: geen tomatensaus maar blokjes verse, rijpe (ontvelde en ontpitte) tomaat zorgen voor de authentieke smaak. Door het eenvoudige recept denk je al gauw het een flauwe pizza gaat opleveren. Maar dit was de eerste echte italiaanse pizza uit mijn oven.

Pizza Margherita

Pizzadeeg:

25 gram verse of 10 gram gedroogde gist
400 gram bloem (type 00)
2 1/2 dl lauw water
1 theelepel zout

Voor 4 pizza’s. Los de gist op in 1/4 dl lauw water, schep er 2 eetlepels bloem bij en maak er een glad papje van. Laat 30 minuten rusten onder een theedoek. Maak een hoopje van 350 gram bloem en maak een diepe kuil in het midden. Giet het gistmengsel, de rest van het water en het zout in het kuiltje en kneed het geheel met bebloemde handen goed door. Blijf 10 minuten kneden,  verdeel het deeg in vier delen en maak hier ballen van . Laat het deeg 2 uur rijzen en gebruik per pizza een bal. Rol de bal zo dun mogelijk uit. Met beleg in ongeveer 12 minuten op 250 C bakken.

Pizza Margherita

De ongebakken pizza Margherita

Per pizza:

150 gram buffelmozzarella
100 gram tomaat
12 blaadjes basilicum
3 el olijfolie
peper en zout

Snij de mozzarella in blokjes. Ontvel en haal het vocht en pitjes uit de tomaat. Snij de tomaat ook in blokjes. Verdeel de tomaat, mozzarella en basilicum over de pizza en besprenkel met olijfolie. Maak op smaak met peper en zout.

Pasta met zeekraal en gamba

pasta zeekraal gamba
In Zeeland staan in de zomermaanden bakken met zeekraal en lamsoor in de supermarkt. Gewoon tussen de sla en de komkommer in. Regelmatig komt er dan een gerechtje met deze zeegroenten op tafel. Lamsoor met gebakken mosselen bijvoorbeeld. Zeekraal is perfect voor pasta. Bij spaghetti kringelt de zeekraal vrolijk mee tussen de slierten. Beide zeegroenten had ik al een tijdje niet meer gezien in de winkel.
Gisteren was ik in een groenten- en fruithal in de buurt en daar stond een enorme bak zeekraal. Voor een normale prijs en een mooie kwaliteit. Op het menu van die avond stond pasta, dus een dik ons zeekraal meegenomen. Het smaakte weer bijzonder goed, vanavond samen met gamba’s en kerstomaatjes. De ricotta-spinazieravioli zorgde met zijn inhoud voor een extra lekker bordje pasta.

Ravioli met zeekraal en gamba

Voor 4 personen

16 of 20 gamba’s (afhankelijk van grootte van de gamba)
bakje kerstomaatjes
125 gram zeekraal
olijfolie
1 teentje knoflook
1 Spaanse peper
1 kleine ui of sjalot
peper en zout

ricotta-spinazieravioli (of andere pasta)

Breng het water met wat zout aan de kook voor de pasta.
Snipper de ui en de knoflook. Ontdoe de Spaanse peper van zijn pitjes en lijsten en snij de peper fijn. Snij alvast de kerstomaatjes door de helft. Verhit een flinke scheut olijfolie in een wok of een goede steelpan en fruit de ui. Hierna de peper in de wok en als laatste de knoflook erbij. Even bakken en dan kan de zeekraal in de wok. Even goed omscheppen. Zeekraal heeft zo’n 6 a 7 minuten nodig voor de garing. Dan kan de ravioli in het water en de gamba’s in de wok. Goed blijven scheppen totdat de gamba’s bijna gaar zijn. Dan nog de kerstomaatjes toevoegen. Even kort mee laten bakken. De gare ravioli even uit laten lekken en schep dan alles door elkaar. Peper en zout naar behoefte. De zeekraal is ziltig, dus zal er weinig zout nodig zijn.

Gnocchi van pompoen met tijmbotersaus

gnocchi van pompoen tijm

Bij het uitruimen van de boekenkasten kwam ik het kookboek ” Het nieuwe koken” van Donna Hay tegen. Jaren geleden gekregen als trouwcadeau, samen met een mooi hakblok en een messenset. Destijds leken de gerechten mij ingewikkeld en tijdrovend. Ik kan nu al vertellen dat de pompoengnocchi uit haar boek niet een gerecht is dat je in een handomdraai op tafel zet. Vooral de eerste keer. Maar de smaak van deze gnocchi is spectaculair.

Belangrijk is dat de pompoenpuree goed indikt. Ik had zelfs na het indikken moeite om een goed gebonden deeg te krijgen, dus stel je voor…. En het bloemen van het bord/aanrecht waar je de gnocchi’s op vormt is ook belangrijk, kwam ik achter. Het deeg is namelijk iets plakkerig. De gnocchi’s vorm je het beste met een vork, lekker laten rollen door de bloem: die bloem verdwijnt toch in het kookwater.

Vandaag gegeten met een gemengde sla en zelf gemaakte kipschnitzeltjes. Buon appetito!

Pompoengnocchi

500 gram pompoen
1 el boter
1 kop bloem
1 eierdooier
grofgemalen zwarte peper

tijmbotersaus

100 gram boter
1 1/2 el tijm
geschaafde parmezaanse kaas
grofgemalen zwarte peper

Halveer de pompoen en haal de zaden er uit. Schil eventueel de pompoen en snij in blokjes. Kook de pompoenblokken in 10 a 15 minuten gaar. Giet af en wrijf de pompoen door een zeef. Doe de pompoen terug in de pan en voeg boter toe. Verhit roerend de pompoen totdat het pompoenmengsel dikker en droger is. Haal de pan van het vuur en roer de bloem, eierdooier en peper er door. Het mengsel moet de consistentie van een zacht deeg hebben. Neem steeds een dessertlepel mengsel en maak hier een balletjes van en rol door een bebloemd bord met een vork. Druk aan 1 kant platter met een vork. Verhit voor de saus de boter en tijm in een pan tot de boter kookt en goudgeel is. Breng in een pan ruim water aan de kook en kook de gnocchi met een paar tegelijk tot ze aan de oppervlakte drijven. Zo’n 3 minuten. Leg de gnocchi in een schaal en giet de botersaus er over. Strooi tot slot peper en eventueel nog wat parmezaanse kaas over de gnocchi.