Categorie: hoofdgerecht

Jachtschotel a la Wies

jachtschotel moeder wies

Jachtschotel a la Wies is de jachtschotel zoals mijn moeder maakte. Er zijn een heleboel recepten van jachtschotel. Soms worden er appels met het vlees meegestoofd, soms wordt er appelmoes naast geserveerd. Daarnaast zijn er verschillen in kruiding en het toevoegen van drank. Mijn schoonmoeder mengt fijn gesneden stoofvlees door aardappelpuree en zet dit nog even in de oven voor een krokant korstje. Haar versie vind ik ook erg lekker maar natuurlijk is de jachtschotel zoals mijn moeder maakte het allerlekkerst.

Het recept heb ik puur op herinnering gemaakt. Ik stond vaak te kijken bij het koken en mocht ook af en toe meehelpen. Ik weet niet meer of er ook een flinke scheut rode wijn in ging maar het resultaat met rode wijn smaakte zoals vroeger. Bij de jachtschotel hoort zelfgemaakte appelmoes en aardappelpuree met een krokant korst van paneermeel te worden geserveerd. Ik heb de stoverij dit keer met de snelkookpan gemaakt. Dat was in verband met de tijd. Net zo lekker is het als het urenlang zacht gestoofd heeft op een laag pitje.

Jachtschotel a  la Wies

500 gram runderstoofvlees, in blokjes
3 uien, in ringen
2 laurierbladeren
10 jeneverbessen
4 kruidnagelen
100 ml rode wijn
300 of 400 ml runder- of groentebouillon (zie hieronder)
zout, peper
1 eetlepel bloem
scheut natuurazijn
boter of olie om in te bakken

Verder:
aardappelen
melk
paneermeel
nootmuskaat 
boter
appelmoes

Bestrooi het rundvlees met zout en peper en bak het vlees in de boter. Bak daarna de uien mee. Bestrooi het geheel met bloem en laat dit nog eventjes meebakken. Voeg dan de rode wijn en de bouillon toe (300 ml voor de pan op een stoofpitje of 400 ml bij snelkookpan) en roer het geheel goed om. Dan kunnen de kruiden erbij: laurierbladeren, jeneverbessen, kruidnagelen en een scheutje azijn. Laat dan enkele uren stoven op een laag pitje of zet de snelkookpan op stand 2 en laat nadat het op stoom is gekomen 32 minuten garen. Laat nog even zonder deksel doorkoken indien de jus nog te dus is. Kook ondertussen de aardappels gaar en maak een aardappelpuree met wat melk, zout en peper en nootmuskaat. Doe dit in een ovenschotel en bestrooi de bovenkant met paneermeel. Verdeel hier enkele klontje boter over en zet nog enkele minuten onder een hete gril in de oven voor een bruin korstje. Serveer met appelmoes.    

ChristienLeave a comment

Zacht gegaarde rosbief met truffelmayonaise

Vandaag heb ik weer een nieuwe bestelling geplaatst voor een biologisch rundvleespakket. Het pakket bevat het vlees van Herefordrunderen die in de Zuid-Bevelandse weiden grazen. Op deze weiden wordt geen kunstmest of bestrijdingsmiddel gebruikt. Daarnaast krijgen de runderen geen antibiotica toegediend. Het is vlees van een fantastische kwaliteit en wij bestellen dit vlees dan al enkele jaren voor ons en voor familie. Omdat je het bij de boerderij zelf en in een grote hoeveelheid tegelijkertijd inkoopt, is het niet duurder dan supermarkt-vlees.

De rosbief uit het pakket wilde ik dit keer eens aanbakken en dan verder zacht garen in de electrische slowcooker (oftewel crockpot) op 90 C. Met een electrische slowcooker kan je het vlees goed op een  constante lage temperatuur houden maar het kan natuurlijk ook in de oven. Het duurt wat langer voordat de rosbief op tafel staat maar het vlees is op deze wijze veel malser. De combinatie van rosbief met truffelmayonaise is een aanrader. Je kan bijvoorbeeld een soort carpaccio maken van de rosbief met wat rucola en truffelmayonaise. De eerste dag eet je de rosbief natuurlijk lekker warm bij het avondeten met daarnaast nog de jus.

Zacht gegaarde rosbief

Rosbief van ca 1 kilo
Dijon-mosterd
Gedroogde salie of fijn gesneden verse salie
Zout, peper
Olijfolie

Truffelmayonaise*

Bestrooi de rosbief met zout en peper. Smeer daarna de rosbief in met de mosterd. Strooi hierna de fijn gesnipperde of gedroogde salie over de rosbief. Verwarm in een bakpan wat olijfolie en bak de rosbief hier rondom bruin in aan. Leg daarna de rosbief in de schaal van de slowcooker/crockpot. Voeg nog een scheutje water toe aan het bakvet en roer de aanbaksels los. Voeg dit bij de rosbief en zet de slowcooker aan op 90 C. Check na een uur en een kwartier met een vleestemperatuurmeter hoeveel graden het vlees is: 48 graden is perfect voor mensen die graag rood hebben. Ik was iets te laat (na anderhalf uur: 52 C) en dan is het vlees rosé van binnen. Verpak het vlees in aluminiumfolie en maak ondertussen de jus. Giet het overgebleven vocht in een pannetje en doe hier nog een scheutje water bij en laat een minuutje opkoken. Serveer de rosbief met de jus en truffelmayonaise. De volgende dag koud lekker op een broodje of als salade met rucola, rosbief en truffelmayonaise.

* Ik gebruikte Ton’s BIO truffelmayonaise, een op zonne-energie gemaakte mayo uit Zierikzee. Deze was mij beschikbaar gesteld om te proberen en aangezien hier vermeld, van harte aanbevolen. Je kan ook zelf truffelmayonaise maken, op internet zijn hier diverse recepten voor te vinden.

ChristienLeave a comment

Zelfgemaakte vissticks van kabeljauw

zelfgemaakt vissticks kabeljauw

Er is een nieuwe reclame voor vissticks op televisie. Deze reclame richt zich speciaal op kinderen en komt op een bekend kindertelevisienet heel vaak voorbij. In het filmpje danst een meisje samen met haar ouders en broertjes door het huis, onder het zingen van “vandaag is visstick-vrijdag, vandaag is visstick-vrijdag, vandaag is visstick-vrijdag, papa blij, mama blij, visstick vrijdag is voor mij!!!!!”. Het is een deuntje dat blijft hangen.

Iedereen dus blij aan tafel met een bakplaat vol fabrieksvissticks. Deze fabrieksticks bevatten voor mijn gevoel elk jaar minder vis en meer korst*. Ook de vis zelf is vrij smakeloos: eet de vis maar eens zonder de korst. Dit overdenkende besloot ik afgelopen vrijdag om de kabeljauwvoorraad in de vriezer aan te spreken en hier vissticks van te maken. Ik heb kabeljauw gebruikt maar ook koolvis kan. De Oosterse goedkope diepvriesvissen zou ik links laten liggen: daar zit niet veel smaak aan. 

Vissticks van verse kabeljauw

500 gram kabeljauwfilet van 1 a 2 cm dikte
2 eieren
paneermeel
bloem
Mediterraanse kruiden of viskruiden
zout, peper
olie of boter om in te bakken

Dep de filet goed droog. Daarna de kabeljauwfilet in de lengte in repen van 2 a 3 centimeter breed snijden, net hoe het een beetje uitkomt. Snij vervolgens deze repen weer om de 6 a 7 centimeter in stukken, ook weer net hoe het een beetje uitkomt in de verdeling van de filet. Zet dan een bord met bloem klaar, een kommetje met losgeklopt ei, een bord met een laagje paneermeel en een bord waar de vissticks op gaan. Kruid de filetstukken eerst met zout, peper en Mediterraanse kruiden. Kruid ook het losgeklopte ei met zout en peper. Doe dan eerst de filetstukjes door de bloem, dan het ei en daarna door de paneermeel en leg op het klaarstaande bord. Als alle stukjes klaar zijn, verwarm dan de boter of olie op middellaag vuur en bak ze in ca. 3 minuten per kant mooi goudbruin. Haal de wat dunne stukken kabeljauw het eerst uit de pan. Lekker met partjes citroen en spinazie of een frisse salade.

* 1 visstick van het bekendste merk weegt 30 gram en bevat 65 % koolvis. Dit betekent per visstick een stukje vis van 19,5 gram. Ruim een derde deel van een visstick is dus korst. 

ChristienLeave a comment

Burger met blauwe kaas en gebakken ui

hamburger blauwe kaas ui

In de moestuin staan verschillende soorten uien. De namen ben ik al vergeten maar het zijn spierwitte, de bekende gele (vroeg en laat ras), sjalotten en rode uien. Aan pootuien is hier niet moeilijk te komen. Ik woon namelijk in het uienteeltgebied van Zeeland. De uien kosten hier in de buurt dan ook niet veel. Toch is het leuk om zelf uien te telen. De rode uien heb ik pas uit de grond gehaald: deze liggen nu te drogen.

Gebakken oftewel gekaramelliseerde uien hebben een lekkere zoete smaak en passen perfect bij pittige blauwe kaas en het likje mosterd dat in deze zelf gekruide burgers zit. Of de uien snel bruinen hangt af van de hoeveelheid suiker in de uien. Indien het erg lang duurt voordat de ui in de pan bruin wordt, kan je wat suiker of balsamico-azijn toevoegen tijdens het bakken. Heel erg donkerbruin hoeven de uien van mij niet te worden maar dat is een beetje naar smaak. Deze burger is lekker met wat gebakken aardappeltjes en een salade erbij.

Burger met blauwe kaas en gebakken ui

400 gram biologisch rundergehakt
2 tl dragonmosterd (of 2 tl dijonmosterd met snufje gedroogde/wat gesnipperde verse dragon)
1 tl worcestershiresaus
zout, peper
3 uien
olijfolie/boter
1 ons blauwe kaas (bv. danish blue of gorgonzola)
4 broodjes

Meng het biologische rundergehakt met de mosterd (en dragon), worcestershiresaus en zout en peper. Vorm hier vier ballen van en druk deze plat tot ca 1 centimeter hoogte. Verhit in een pan wat olie of boter en bak hier ca. 15 minuten de uien mooi bruin in. Verhit in een ruime koekenpan olie of boter en bak hier in 10 minuten de vier burgers gaar. Verkruimel ondertussen de blauwe kaas. Snij de broodjes open. Haal de uien even uit de pan en verhit even de snijkanten van de broodjes zodat deze licht krokant worden. Leg de broodjes open op een bordje. Leg een burger op de onderkant, spatel wat ui hierover en de verkruimelde blauwe kaas. Dek af met de bovenste helft van het broodje. Serveer er eventueel een salade en/of wat gebakken aardappeltjes bij.

Naar een recept van: www.finecooking.com  

rode uien drogen
De rode uien liggen te drogen

ChristienLeave a comment

Makreel in vijgenblad van de bbq

Na het zeevisuitje vorige maand hadden we veel kabeljauw in de vriezer maar ook enkele horsmakrelen, polak en een gewone makreel. Horsmakreel wordt veel in Zuid-Europese landen gegeten en behoort tot de zogenaamde “poissons bleus”. Daartoe behoren ook vissen zoals haring, makreel en tonijn. Het is een vette vis dus boordevol omega-3-vetten. Deze vis kan goed in zijn geheel worden klaargemaakt op de barbecue. Bij het eten van de horsmakreel viel mij de hoeveelheid (lastige) graten mee. De smaak is gelijk aan makreel dus pak gerust een kleine makreel in plaats van de horsmakreel voor dit recept.

Bij dit recept wordt de horsmakreel in vijgenbladen gewikkeld. Ik heb dit afgekeken van Marleen van het blog “Eten uit de volkstuin“. Zij maakte een in vijgenblad gewikkelde forel klaar in de oven en was enthousiast over de limoengeur die het vijgenblad de vis gaf. Makreel en limoen gaan natuurlijk goed samen dus ik wilde dat ook eens uitproberen. Omdat de vis bij mij op de barbecue ging, heb ik om het vijgenblad nog aluminiumfolie gewikkeld. Het resultaat was heerlijk. Ik durf alleen niet nog meer vijgenbladen van mijn schriele vijgenboom te halen, ook omdat deze vijgen aan het ontwikkelen is. Misschien volgend jaar weer een visje op deze wijze. Ik kijk er al naar uit.

Makreel in vijgenblad van de bbq

1 makreel pp:

1 (horse)makreel, schoongemaakt
2 grote vijgenbladen
1 citroen
1 takje rozemarijn
zout
vers gemalen peper
2 teentjes knoflook, geplet

Leg twee grote vijgenbladen (iets overlappend) naast elkaar. Leg hier de makreel op, bestrooi met zout en peper, leg wat plakjes citroen op de makreel, een takje rozemarijn en enkele gekneusde knoflooktenen. Leg dit op een ruim vel aluminiumfolie. Vouw eerst de vijgenbladen om de vis heen en verpak de vis daarna in de aluminiumfolie. De makrelen zijn in 10 tot 15 minuten gaar, afhankelijk van het vuur en de grootte van de vis. 

Christien1 Comment

Salade met biefstuk en dragonmosterddressing

salade biefstuk mosterd

Dragon is net zo’n kruid als koriander: men houdt er van of vindt het vies. Het heeft een licht anijsachtige smaak. In Frankrijk kocht ik een jaar geleden dragonazijn en dragonmosterd. Met dragonazijn maak je naast lekkere dressing ook de klassieke bearnaisesaus. Dragonmosterd kan je weer goed gebruiken in klassieke Franse mosterdroomsauzen of in een mosterddressing. Verse dragon heb ik tegenwoordig ook voorhanden in de kruidenbak.

Dragon wordt veel gebruikt in de Franse keuken maar zie je hier nauwelijks bij de verse kruiden in het schap staan. Haal daarom in een tuincentrum een dragonplantje en plant deze in de tuin of kruidenbak. Het is een meerjarige plant dus je blijft er plezier van houden. In de winter sterft het blad af en in het voorjaar komen er weer nieuwe stengels tevoorschijn. Het smaakt goed bij kip, vis en allerlei soorten groente. Ook de combinatie met biefstuk is een klassieker, daarom kan deze dragonmosterddressing royaal over de salade met biefstuk worden gesprenkeld:

Salade met biefstuk en mosterddressing

2 biefstukjes (ca. 250-300 gram)
2 handen vol van verschillende soorten sla
(bv. botersla, pluksla, romeinse sla, rucola)
4 tomaatjes
1 rode ui of 2 sjalotjes, in ringen
evt. handje sperzieboontjes
zout, peper
olijfolie/boter

Dressing:
3 el olijfolie
1/2 el witte wijnazijn
2 tl dragonmosterd*

Was de sla, droog deze en snij of scheur in kleine stukken. Snij de tomaatjes in plakken. Indien sperzieboontjes, kook deze totdat ze nog licht knapperig zijn, in ca. 7 minuten en laat afkoelen. Verdeel alles over een schaal. Bestrooi de biefstuk flink met peper en wat zout. Verwarm olie of boter in een pan en bak de biefstuk in enkele minuten aan elke kant bruin van buiten en rose van binnen. Verpak in aluminiumfolie om 5 minuten te laten rusten. Klop ondertussen een dressing van de olijfolie, wijnazijn en dragonmosterd. Snij de biefstuk in dunne plakjes en leg deze op de salade. Besprenkel met de dressing.

* Of neem gewone mosterd en voeg er een snufje gedroogde dragon of wat blaadjes verse dragon aan toe.

Verse dragon
Naar een recept van www.taste.com.au

Christien1 Comment

Roergebakken biefstuk in hete sojasaus

Als je regelmatig een pepertje in het eten gooit, is het natuurlijk niet vreemd als je ook peperplanten in de moestuin zet. De Spaanse peperplant had ik in het begin van het seizoen gekocht en deze is nu met zijn tweede golf pepers bezig. Ik heb zelf enkele rawit-, cayennepeper- en jalapenoplanten opgekweekt en deze beginnen nu met het vormen van de bloemetjes. De Spaanse pepers zijn niet zo heel pittig dus daar kan je gerust een paar van in een gerecht doen. Rawits zijn wat heter en bij de jalapeno hangt het van het soort af. 

Vorige week hadden we trek in Indonesisch. In de koelkast lag nog biefstuk van een aanbieding. Mij leek biefstukreepjes in een pittige saus een goed idee. Ik heb even op het internet gekeken voor wat inspiratie. Het is een sojasaus geworden met lekker veel stukjes rode peper voor de pit en wat (kokos-)room. Daarnaast stond er saté en wat lekkere groentegerechtjes op tafel. Ik vond dit biefstuk-gerecht wel het lekkerste en daarom deel ik het recept graag. Snel te maken op een doordeweekse dag of bij een rijsttafel:

Biefstuk in hete sojasaus

300 gram biefstuk
1 ui, snipperen
2 Spaanse pepers, in schijfjes
scheutje droge sherry
2 eetlepels Japanse sojasaus
2 eetlepels ketjap manis
1 tl vers geraspte gember of 1/2 tl gemberpoeder
scheutje kookroom of kokosmelk
zout, peper
bakolie

Snij de biefstuk in reepjes en bestrooi met zout en peper. Zet de overige ingredienten klaar. Verhit een scheut olie in een bakpan of wok. Bak eerst de uitjes kort aan en peper, voeg dan de biefstuk toe en schroei op hoog vuur dicht. Voeg dan snel de sherry, sojasaus, ketjap, gember en room toe. Verhit dit en dien dan gelijk op. 

de Spaanse peperplant

Christien2 Comments

Biefstuk met amarula-jus

Hollandse biefstuk met jus en frietjes, ik durf te wedden dat het in veel Nederlandse huishoudens regelmatig op tafel kwam. De jus werd aangemaakt met wat melk of room, royaal over de biefstuk gegoten en dan was het smullen. Ook de frietjes gingen door de jus en soms daarna nog door de mayonaise. Het was een grote kliederpartij maar wel lekker. Dit recept is een opgevrolijkte versie van de traditionele biefstuk met jus. Er zit namelijk een borrelglaasje amarula-likeur door de jus.

Amarula is een romige likeur, gemaakt van vruchten van de amarulaboom (olifantenboom) en room. Het is een Zuid-Afrikaanse likeur. Op het warmst van de Afrikaanse zomer, van januari tot half maart, vallen de rijpe vruchten van de marulaboom. Ook dieren schijnen het fruit heerlijk te vinden, zoals olifanten, neushoorns, wrattenzwijnen, bavianen, koedoe’s, blauwapen, zebra’s en stekelvarkens. De likeur heeft een fruitige caramelachtige smaak. Het leent zich goed voor toetjes maar zeker ook voor hartige gerechten zoals dit recept laat zien. Geef biefstuk met jus eens een twist:

Biefstuk met amarula-jus

4 biefstukken
100 ml runderbouillon
50 ml witte wijn
1 tl mosterd
1 borrelglaasje Amarula (25 ml)
1 borrelglaasje kookroom (25 ml)
zout, peper
olijfolie/roomboter

Bestrooi de biefstukken met zout en peper. Bak de biefstukken in een mengsel van olie en roomboter of alleen olie of roomboter, al naar gelang wens. Haal de biefstukken wanneer ze de gewenste garing hebben uit de boter/olie. Verpak ze in aluminiumfolie om ze te laten rusten en warm te houden. Zet het vuur hoog en voeg dan de runderbouillon toe en roer de aanbaksels van de bodem. Voeg ook de wijn toe en laat alles een paar minuten inkoken. Doe dan de amarula en room erbij en de mosterd. Maak verder op smaak met wat peper en eventueel nog wat zout. Serveer de biefstukken met amarula-jus.

Gebaseerd op een recept van www.eatingwithemma.com

ChristienLeave a comment

Kabeljauw in pestosaus met gestoofde courgette

kabeljauw pesto pestosaus

Ik had nog nooit van wrakvissen gehoord. Er schijnen diverse scheepswrakken voor de Zeeuwse kust te liggen waar het goed zeevissen is. Dankzij zo’n wrakvis-uitje is er nu een hele vriezerlade gevuld met (voornamelijk) kabeljauw en makreel. Ik vermoed dat er de komende tijd dus veel recepten met kabeljauw voorbij zullen komen. Het is een super kwaliteit. Zelfs de kinderen eten zonder morren hun vis op. 

Dit recept van kabeljauw in pestosaus is een recept dat ik ooit uit een ramsj-kookboekje haalde. Het is eenvoudig maar het smaakt altijd goed, vooral met zelfgemaakte pesto. De basilicum heeft in de afgelopen hete periode een enorme groeispurt gemaakt. Met de toppen van de basilicum heb ik genoeg pesto kunnen maken om drie potjes te vullen. In plaats van pijnboompitten heb ik amandelen van onze bomen gebruikt. We hebben daar nog genoeg van liggen want ik zie altijd een beetje op tegen het kraken van de amandelen. Daar heb je veel spierkracht en geduld voor nodig. Het maken van deze pesto heeft me dan ook een uurtje gekost maar ik heb dan wel weer voor het komende half jaar genoeg pesto in huis*.

Kabeljauw in pestosaus met pasta en gestoofde courgette

1 kabeljauwfilet van 450 gram
1 courgette, in schijfjes van 1 cm dikte
3 eetlepels pesto**
100 ml kookroom
1 rode ui, in halve ringen
zout, peper
olijfolie
roomboter
pasta

**Pesto:
100 gram basilicumbladeren
50 gram Parmezaanse kaas
50 gram geroosterde blanke amandelen/pijnboompitten
5 eetlepels olijfolie
1 teentje knoflook
peper
zout

Maak de pesto: maal eerst de kaas en amandelen/pijnboompitten fijn en voeg dan de basilicumbladeren, knoflook en olijfolie toe. Blender dit fijn en maak op smaak met zout en peper. Indien te droog, voeg dan nog een beetje olijfolie toe.

Kook het water voor de pasta en voeg zout toe aan het water. Verwarm tegelijkertijd twee pannen met een scheut olijfolie en een klontje boter.

Doe de pasta in het water en de courgette met ui in een pan op middelhoog vuur en de kabeljauwfilet op laag vuur in de andere pan. Keer de courgette regelmatig. Bak de kabeljauw totdat driekwart van het visvlees wit is geworden. Draai dan de kabeljauw op de andere kant en voeg de pesto en room toe. Schud de pan zachtjes heen en weer zodat de smaken mengen. Laat nog twee minuten doorwarmen.

Giet de pasta af en meng het meeste van de pestosaus door de pasta. Dien de pasta op met de kabeljauw en courgette. Serveer overgebleven saus er apart bij.

* Pesto is heel goed in te vriezen.

ChristienLeave a comment

Gnocchi met spek, scamorza en rucola

gnocchi scamorza rucola

Dit is Italiaanse comfort-food: gnocchi met spekjes, ui en kaassaus. De rucola zorgt ervoor dat het gerecht iets lichter wordt en een nootachtige smaak krijgt. Ik kocht de gnocchi, scamorza (een zachte peervormige kaas) en het stuk gerookte spek in een Italiaanse supermarkt om tijdens de vakantie een makkelijke maaltijd op tafel te kunnen zetten. Ze zijn echter in de koelbox mee naar Nederland gegaan.

Thuis ontdekte ik pas dat ik een aantal ingrediënten bij elkaar had geraapt voor een lekker traditioneel gerecht. Alleen de rucola moest ik er nog bij kopen. Rucola zaai ik elk jaar wel een paar keer in de moestuin maar het schiet bij mij al snel door en vormt dan bloempjes. Dan is het nog steeds lekker maar heb je weinig blad. Dit jaar hoop ik de winkelkwaliteit eens een keer te evenaren.

Gnocchi met spek, scamorza en rucola

500 gram gnocchi*
150 gram gerookt spek, in reepjes
150 gram scamorza (of mozzarella)
flinke scheut melk (ca. halve koffiekop)
1 ui
1 bosje rucola
vers gemalen peper
zout

Snij het gerookte spek in reepjes en snipper de ui. Bak het spek in de pan in enkele minuten bruin en voeg dan de ui toe. Bak alles nog even door en voeg vervolgens de melk toe. Verwarm dit mee in de pan. Snij ondertussen de scamorza in stukjes en voeg als de melk warm is de scamorza toe. Blijf roeren tot de scamorza gesmolten is. Voeg zout en peper naar smaak toe. Kook de gnocchi in kokend, gezouten water: als ze boven komen drijven zijn ze goed. Dien de gnocchi op met de saus en een handje rucola.

* Recept voor het zelf maken van gnocchi, zie deze link.

ChristienLeave a comment