Pasta met gerookte forel en courgette

Een verfijnde pasta, heel veel lekkerder dan van tevoren verwacht. Dus zit ik opeens toch achter mijn computer het recept in te tikken. En over het gerecht na te denken.
Aanleiding was weer het wegwerken van een nieuwe oogst courgettes. Veel gele courgettes dit keer. En een duik in de vriezer leverde een pak ingevroren gerookte forel op. Pasta hadden we al een tijdje niet meer gegeten. Van de courgette heb ik dit keer wel het binnenste deel weggelaten en lekker fijngesneden. Zo voorkom je van die weke brokjes courgette in het eten. Het zag er uiteindelijk mooi uit op het bord, samen met de zachtroze forel. Echt aan te bevelen, deze:  

Pasta met gerookte forel en courgette

400 gram pasta (spaghetti of linguine -nr 13)
pasta gerookte forel courgette200 gram gerookte forel
100 ml witte wijn
100 ml room
1 (gele) courgette
1 takje basilicum (ca. 7 blaadjes)
1 takje salie (ca. 6 blaadjes)
4 sprietjes bieslook
1 teentje knoflook, in kleine stukjes
1 kleine ui, gesnipperd
peper, zout
2 el olijfolie

Verhit in een pannetje de olijfolie en bak hierin eerst de gesnipperde ui zacht en daarna de gesnipperde knoflook. Voeg dan de witte wijn toe en daarna de room. Laat zachtjes inkoken tot de helft. Snij ondertussen een courgette overlangs in kwarten en verwijder het zachte binnenste met de zaadjes. Gooi het binnenste weg en snij de rest van de courgette in smalle snippers. Voeg indien de saus is ingekookt, de courgette toe en brokkel daarna de gerookte forel erbij. Hou enkele mooie stukjes forel achter om bij het opdienen bovenop te leggen. Snij de kruiden fijn en voeg toe. Maak de saus verder af met zout en peper. Zet op een laag vuur.

Breng water met wat zout aan de kook en kook de pasta volgens gebruiksaanwijzing. Giet de pasta af en meng met de saus. Dien op met een stukje forel bovenop.

Biefstuk met vlierbessen-bramen-wijnsaus

biefstuk vlierbessen bramen wijnsaus

Het bramenseizoen is aangebroken. Het is even uitkijken voor de stekelige takken van de struik, maar de opbrengst is geweldig. Heerlijk groot en zoet zijn ze dit jaar. Ook de vlieren staan nu vol met zwarte besjes. Er waren maar weinig onrijpe besjes dus echt tijd om te gaan plukken. En wat doe je met de opbrengst. Na al flink te hebben gesnoept van de bramen, is er van de vlierbessen en bramen jam gemaakt.

En met de vlierbessen-bramenjam is deze fantastische verwensaus gemaakt. Deze saus smaakt naar feestdagen, uit eten gaan, wildseizoen. De saus is licht zoet door de bramen, licht zuur door de vlierbessen en de rode wijn en lekker hartig door de overige ingrediënten. Wij hebben gesmuld. Je moet er alleen nog iets voor doen van tevoren en dat is dus de vlierbessen-bramenjam maken. Het recept volgt morgen.

Biefstuk met vlierbessen-bramen-wijnsaus

2 biefstukjes
2 el olijfolie
2 eetlepels verse rozemarijnnaaldjes, in stukjes gehakt
zout, peper
1 sjalotje of een 1/2 kleine ui, gesnipperd
1 eetlepel verse tijmblaadjes
100 ml rode wijn
150 ml runder of kruidenbouillon
1 1/2 el vlierbessen-bramenjam*
1 el koude roomboter

Verhit op hoog vuur de olijfolie in een koekenpan. Schroei de biefstukjes dicht aan beide kanten in de hete olie. Zet dan het vuur wat zachter. Bak de biefstukjes rood of rosé. Ezelsbruggetje: indien de veerkracht van de biefstuk aanvoelt als de eigen wang is het rood, rosé als het voelt als de punt van de kin, doorbakken als het voelt als het puntje van de neus. Haal de biefstukjes uit de pan en dek af met aluminiumfolie. Doe dan de gesnipperde ui in de pan en bak de ui even aan, voeg de tijm, rozemarijn en de wijn toe. Laat de wijn in ca. 3 minuten inkoken tot de helft. Voeg dan de bouillon en de jam toe. Laat weer inkoken totdat het vocht bijna lijkt te verdwijnen. Zet dan het vuur uit. Voeg klontjes koude boter toe en roer dit door het ingekookte vocht. Schenk over de biefstukjes heen en serveer de biefstuk met aardappelpuree en warme groente, bijvoorbeeld prinsessenbonen.

Naar een recept van: Jamie Dean van www.foodnetwork.com

*  het recept voor vlierbessen-bramenjam volgt morgen. De jam bestaat uit 3/4 vlierbessen en 1/4 bramen en heeft hierdoor tov bramenjam een licht zuurtje. Je zou ter vervanging 1 el bramenjam en enkele verse bramen kunnen gebruiken.

India Pale Ale ( IPA ) mosselen

    mosselen IPA

Vorige maand vond er hier in huis een IPA-swap plaats. Een doosje India Pale Ale van brouwerij het IJ – oftewel een doosje ipaatjes – werd geruild tegen een doosje India Pale Ale van brouwerij Emelisse . Voor degene die niet zo vertrouwd zijn met de kleine Hollandse brouwerijen:  het IJ staat in Amsterdam en Emelisse in Kamperland (Zeeland). Het doosje Emelisse kwam natuurlijk van hier en werd, na toch eerst een avondje vergelijkend warenonderzoek, meegenomen naar de hoofdstad.

India Pale Ale heb ik in Engeland leren kennen. Het is een lekker fris, kruidig bier. Dit bier gaat goed samen met het eten van oesters, dus was er de veronderstelling dat het ook lekker zou smaken met mosselen. En dat was zo. Een toprecept voor mosselliefhebbers!

IPA mosselen

1 fles IPA (bijv. Emelisse blond of brouwerij ’t IJ IPA)
2 a 3 teentjes knoflook, gesnipperd
1 ui, gesnipperd
2 laurierblaadjes
½ tl gedroogde chilivlokken
2 el klein gesneden peterselie
1 el blaadjes van de tijm
2 el vers citroensap
2 kilo mosselen

Doe alle ingrediënten van het bovenstaande lijstje tot aan de mosselen in een hoge kookpan. Breng dit aan de kook. Voeg dan de mosselen toe na deze eerst te hebben gecontroleerd: openstaande schelpen die niet sluiten na een ferme tik en mosselen met een kapotte schelp weggooien.

Laat het vocht na toevoeging van de mosselen opnieuw aan de kook komen. Schud om als dat gebeurt. Laat het opnieuw aan de kook komen, schud weer de mosselen om en laat het nog een derde keer aan de kook komen. Bekijk of de mosselen open zijn gaan staan. Indien dit zo is, haal dan de pan van het vuur anders nog even door laten koken.

Serveer met lekker knapperig brood of verse frieten en eventueel nog wat mayonaise van een goede kwaliteit, licht zurig zoals Tons Belse Mayonais.

Naar een recept van: www.samcooks.com

Schol gegaard in een romige spinaziesaus

schol spinazie room saus

In de voorjaarsvakantie hadden wij een midweekje geboekt op het eiland boven ons. Bij de combi-magnetron in het vakantiehuisje lag een kookboekje/gebruiksaanwijzing van Siemens. Even doorgebladerd natuurlijk: je bent een kookgek of niet. Mijn oog viel op de vis met spinazie. Vis Florentine, dacht ik. Maar het recept was toch iets anders en snel klaar in de magnetron. Met het recept in het achterhoofd hebben wij in de plaatselijke supermarkt Noordzeeschol gekocht. Die avond werd dus in het vakantiehuisje Noordzeeschol, gegaard in een romige spinaziesaus, en pastaschelpjes (conchiglie) gegeten. Het beviel erg goed, dus heb ik het recept opgeschreven.

Gisteren heb ik het opnieuw gemaakt en het was weer lekker. Nu kan ik het recept met foto bloggen:

Scholfilet met romige spinaziesaus

400 gram (diepvries) scholfilet
250 gram gehakte spinazie (vers of ontdooid)
citroensap
1 kleine ui
2 tomaten
2 tl boter
100 gram geraspte kaas
2 eetlepels room of verse kaas
viskruiden of  A. Vogel Herbamare*
peper
zout

Snij de ui fijn. Vet de magnetronschaal in. Vermeng de ui met de gehakte spinazie, kruid met zout en peper en een beetje viskruiden. Tomaten in schijfjes snijden. De bevroren vis met citroensap besprenkelen, zout, peper en nog een beetje van de viskruiden. Leg de vis op de bodem van de magnetronschaal. Verdeel het spinaziemengsel over de visfilets. Schijfjes tomaten hier weer boven op verdelen. In een gesloten magnetronschaal 12-14 minuten op 600 W. Vervolgens de room over de inhoud van de schotel sprenkelen, de kaas hierover strooien, en enkele vlokjes boter verdelen over de bovenste laag. Opnieuw nog 3 a 4 minuten op 600 W in de magnetron.

Serveer met pasta(schelpjes) of met stokbrood.

 * ik had een proefzakje A. Vogel Herbamare (zout met kruiden en kelp) meegenomen op vakantie en bij deze schotel gebruikt in plaats van viskruiden. Ik heb daarna gelijk een pot gekocht. 

hamburger van rundergehakt en courgette

hamburger courgette

Deze burger heeft niet alleen als voordeel dat er minder vlees nodig is voor een hamburger maar ook dat door de groente het rundvlees sappiger blijft. Daarnaast is het een slanke optie. Lekker op een broodje met wat blauwschimmelkaas er over gebrokkeld of gewoon klassiek met tomaat, augurk, komkommer en een beetje mayonaise.

Ik heb zelf een gele courgette gebruikt. De gele courgette verschilt in smaak niet van een groene courgette (een proeftestje gedaan). Het is dus puur voor een leuk plaatje op het bord. Bolcourgette vond ik overigens wel anders smaken. Veel zoeter dan een gewone courgette. Misschien volgend jaar daar eens een plantje van in de tuin zetten.

Burgers van gehakt en courgette

gele courgette

300 gram rundergehakt
200 gram courgette (is een kleine courgette)
1/2 theelepel chilipoeder
1/2 theelepel gemalen koriander
1 theelepel mosterd
1/2 theelepel oregano
zout, peper

Schil de courgette en rasp hem (grove raspkant van de keukenrasp) tot kleine stukjes. Meng door het rundergehakt. Maak op smaak met de chilipoeder, gemalen koriander, mosterd en oregano. Voeg zout en eventueel nog peper toe naar smaak. Verdeel het mengsel in vieren en kneed van elk deel een bal. Duw deze bal plat tot 1 1/2 centimeter dikte. Bak of gril het zoals je een hamburger zou doen; circa 10 minuten in de bakpan en ca 8 minuten indien je de hamburgers gaat grillen. Lekker op een zacht broodje met nog wat Blue Stilton er boven op.

Zeebaarsfilet met citroensaus

zeebaars witte wijn

De witte wijn en citroensaus oftewel “Sauce au citron” was erg lekker. Niet alleen met de vis maar ook met de gestoofde venkel en courgette en met de nieuwe aardappeltjes.

De groente en kruiden komen uit eigen tuin. We hebben op dit moment een “Jamie Oliver”-achtige tuin, volgens een kennis. Als ik een rieten mandje zou hebben, zou het beeld compleet zijn. Even shoppen in eigen tuin, en gaan koken.

Een citroenboom in de tuin staat overigens nog op het verlanglijstje. Citroenbomen zijn erg prijzig en ik ben er nog niet zo zeker van dat een citroenboom hier gaat overleven. We hebben inmiddels naast de amandelbomen wel al een olijfboom in pot en een vijgenboom, ook vrij mediterraans. Dit najaar gaan we voor het eerst vijgen oogsten. Ik zal alvast eens gaan zoeken naar een recept waarin ik de twee vijgen tot hun recht kan laten komen 😉

Zeebaarsfilet met citroensaus

Zeebaarsfiletjes (1 pp)
100 ml witte wijn
1 citroen
100 gram roomboter, in blokjes
zout, peper
verse dille, in kleine vlokjes
verse bieslook, gesnipperd
olijfolie

Gestoofde venkel en courgette

1 venkelknol
2 kleine courgetten
zout, peper
olijfolie
1 takje tijm

Bereiding:

Om saus en vis tegelijktijd op te kunnen dienen, wordt begonnen met de saus en voordat de boter in de saus gaat, kan de pan voor de vis op het vuur.

De wittewijn&citroensaus:

Rasp de citroen om de zest te verkrijgen. Laat de witte wijn met het sap van een citroen samen met de zest goed koken, zodat het wat indikt. Zeef dit en zet het op laag vuur. Voeg beetje bij beetje de boter bij het mengsel toe en roer voortdurend. Kruid de saus met zout en peper naar smaak. De saus is klaar.

Voor het bakken van de filets, zet een pan met olijfolie op halfhoog vuur. Kruid de zeebaars met een beetje zout en peper en doe met de velkant naar boven in de pan (indien je eerst de velkant bakt, trekt de filet krom), draai om na ca. 3 minuten (halverwege) en bak in nog 3 minuten gaar.

Bestrooi de visfilets met wat vlokjes dille en snippertjes bieslook en dien op met de witte wijn en citroensaus.

Lekker met gestoofde venkel en courgette:

Haal het harde hart uit de venkelknol en snij de venkelknol in reepjes. Snij de courgette’s in dunne plakjes. Verwarm de olie in een koekenpan en stoof hier in eerst de venkel even. Voeg dan de courgette toe. Kruid met zout en peper en de blaadjes van het takje tijm. Bak totdat ze beetgaar zijn, ca. 5 minuten.

Serveer met nieuwe aardappeltjes.

Bewaren

Toscaans gehaktbrood

toscaans gehaktbrood

De laatste keer vakantie in Toscane is al weer zo’n 10 jaar geleden! Wij zaten toen in een appartementje op het Toscaanse platteland, in de Chianti-streek. Het toegangspad naar het appartementje was zo stijl en slecht dat we de huurauto alleen het pad op kregen door dit in zijn achteruit te doen. Maar het appartement had een fantastisch uitzicht en was heel mooi ingericht. Veel cultuurtripjes gemaakt toen en ook weer heerlijk gegeten.

Dit alles schoot door mijn hoofd toen ik de winaktie voor Foodiebloggers zag van To Toscane. Er moeten volgens de spelregels drie ingrediënten in het in te sturen recept zitten: olijfolie, Parmezaanse kaas en tomaten. En daar kun je veel kanten mee op.

Hierbij mijn inzending:

Toscaans gehaktbrood

900 gram biologisch rundergehakt
50 gram zeer fijn gesneden (gerookte) pancetta
1/2 kopje Parmezaanse kaas (75-100 gram)
1 grote teen knoflook of 2 kleine, fijn gesneden
1 ui, in snippers
6 tot 8 blaadjes salie (afh. van grootte), fijn gesneden
de blaadjes van 2 takjes tijm
1 ei
zwarte peper
1 1/2 tl zout
2 el bloem
olijfolie 

Tartaar van tomaat en basilicum

3 tomaten
2 el goede kwaliteit (extra vergine) olijfolie
zeezout
10 tot 12 blaadjes basilicum (afh. van grootte)

Cannellinibonen-venkelsalade

1 jonge venkel of 1/2 gewone venkel
1 blik cannellinibonen (400 gram)
ca. 1/2 tl gedroogd bonenkruid
1 tl witte wijnazijn
2 el olijfolie
zwarte peper
zout

Verwarm de oven voor op 180 C. Meng het gehakt met de geraspte kaas, fijn gesneden knoflook, ui, gerookt spek, salie, tijm, zout, peper en een ei. Vermeng met eerst 1 eetlepel bloem en kijk vervolgens of een tweede nog nodig is. Bij mij was dat wel zo voor een mooi samenhangend gehaktdeeg. Vet vervolgens een cakeblik in met olijfolie en druk hier het gehaktdeeg in en maak de bovenkant mooi vlak. Zet het gehaktbrood in het midden van de oven voor ongeveer 50 minuten.

Snij de tomaten doormidden en verwijder het vocht met de pitjes. Snij het vruchtvlees in zeer kleine blokjes. Snij de basilicum ook zeer fijn. Vermeng dit met een zeer goede kwaliteit olijfolie en zout naar smaak.

Voor de bonen-venkelsalade: verwarm in een pan 1 el olijfolie om in te bakken. Doe dit op laag tot middelhoog vuur. Stoof hier in de fijn gesneden venkel (zonder het harde hart van de venkel) en voeg dan de uitgelekte bonen toe. Verwarm de bonen op een laag vuur, samen met nog een eetlepel zeer goede kwaliteit olijfolie en 1 volle theelepel witte wijn azijn. Voeg voorzichtig het bonenkruid beetje bij beetje toe. Proef af en toe even want teveel bonenkruid is niet lekker. Kruid vervolgens nog met zout en peper naar smaak.

Mosselen op Normandische wijze met cider, room en appel

mosselen cider appel
Een week voor het mosselseizoen in Nederland begon, was ik met vakantie in Normandië. We waren neergestreken aan de rand van het kleine kustplaatsje Yport, net boven Etretat. Het plaatsje had enkele restaurants op loopafstand van ons onderkomen. Van tevoren had ik op internet recensies van deze restaurants bekeken. Bij Le Nautique stond aangegeven (hoe kan het bijna anders met zo’n naam) dat zij vis als specialiteit hadden: lokale gerechten zonder veel poespas.
De eerste keer op zoek, liepen we straal voorbij het restaurant. Le Nautique bleek ook een drukke bar  en paardenracegokkantoor te zijn en dat viel vooral op. ’s Avonds was het afgeladen met eters. Een goed teken. Ik heb bij ons etentje daar – na veel getwijfel want wat is het moeilijk als er veel lekkers op de kaart staat – gekozen voor mosselen met cider, room en appel. Ik wilde namelijk iets echt regionaals eten. Het was beter dan ik ooit voor had kunnen stellen. Daarom heb ik een paar flessen cider en room uit Normandië mee gesleurd naar huis en het gerecht deze week al weer op tafel gezet. Met de nieuwe vangst mosselen uit Yerseke.

Mosselen met cider, room en appel

Voor 2 volwassenen:

2 kilo mosselen
300 ml droge (brut) cider (= 1 1/2 glas)
200 ml room (= 1 glas)
1 (stevige) appel, in kleine stukjes
1 ui, fijn gesnipperd
peterselie, fijn gesneden
zout
peper
15 gram boter

Bekijk de mosselen op kapotte schelpen en schelpen die niet sluiten na een ferme tik op de schaal. Verwijder deze. Spoel de mosselen even in het koude water. Zet een hoge pan op het vuur. Verwarm een klontje boter en bak hier de ui in. Voeg de cider, zout en peper toe. Breng aan de kook. Doe dan de mosselen in de pan en sluit de pan met de deksel. Bij het bruisend omhoog komen van de cider, haal de pan van het vuur en schud de mosselen even om. Herhaal dit nog twee keer, laat dus in totaal de cider drie keer aan de kook komen. Bekijk of de mosselschelpen nu open staan. Staan ze open, haal dan de pan van het vuur. Schep met een schuimspaan de mosselen in een andere pan. Breng de cider aan de kook en voeg de room toe. Laat 5 minuten doorkoken, hierdoor reduceert het kookvocht iets. Voeg na deze vijf minuten de mosselen toe, schep nog even om en dien op. Schep per eter iets van de ciderroomsaus in een diep bord en voeg er enkele mosselen aan toe. Bestrooi met wat gesnipperde peterselie.  Eet met stokbrood of met friet.

Tartaartje met een gepocheerd ei, verse erwten, jonge courgette, nieuwe aardappelen en citroentijmjus

tartaar gepocheerd ei verse erwten

Goede tijden voor een moestuinierder: de groente uit eigen tuin kan weer op tafel worden gezet. Lekker vers, maar ook soms in een kwaliteit die niet in de winkel is te vinden. Courgettes bijvoorbeeld zijn voor de tuinder het meest rendabel indien ze minstens 15 centimeter lang zijn. Best wel logisch want binnen 2 dagen kan een courgette van 10 centimeter naar 15 centimeter groeien. Dat scheelt veel in gewicht. Courgette is echter het lekkerst bij een lengte van 10 centimeter.

De verse erwtjes waren voor mij een uitprobeersel. Ik had wat erwtenscheuten over en besloot ze buiten in een plantenbak te zetten. Ik heb er enkele wilgentakken tussen gestoken zodat de erwtenplantjes daar tussendoor konden kronkelen. Tot mijn verbazing kwamen er inderdaad peultjes aan en konden we deze week oogsten. Het was wel een beetje magere oogst want er zaten maar 2 a 3 erwtjes in de peulen. En ook eigen schuld want rauw bleken ze ook erg lekker en de bak met erwten stond aan het begin van het looppad in de tuin.

Tartaartje met een gepocheerd ei, verse erwten, jonge courgette, nieuwe aardappelen en citroentijmjus

Voor 4 personen:

300 gram tartaar
4 eieren
2 jonge courgettes (10 cm)
1 handje verse erwten of diepvrieserwten (niet uit potje)
1 kilo nieuwe aardappelen
1/2 citroen
2 takjes verse tijm
zout, peper
roomboter
olijfolie

Kruid de tartaar met zout en peper en verdeel in 4-en. Vorm er schijfjes van met een hoogte van 2 centimeter. Snij de jonge courgette in schijfjes. Haal de erwtjes uit de peulen.
Schil (of laat gewassen in de schil) de nieuwe aardappelen. Zet de aardappelen op. Ze zijn in ca 16 minuten gaar.
Zet ondertussen ook voor de tartaartjes een koekenpan op het vuur en verhit wat olie. Voeg de takjes tijm toe. Bak de tartaartjes rosé in ca. 6 minuten op middelhoog vuur.
Voor het pocheren van de eitjes gebruik ik de truc met de plastic boterhamzakjes: keer een boterhamzakje binnenstebuiten en vet het zakje aan de dichte kant in. Vouw dan weer terug en hang het zakje in een kopje. Breek een eitje in een schaaltje. Laat het ei in het ingevette zakje glijden. Knoop het zakje zo dicht mogelijk bij het ei dicht. Breng water aan de kook en laat de zakjes in het water glijden. Kook dan 4 minuten voor zeer vloeibaar of 5 minuten voor beetje vloeibaar eigeel. Haal dan de zakjes uit het water en hou ze even onder stromend water.
Kook ondertussen ook de erwten kort, zo’n drie minuten. Zet een pannetje op het vuur en smelt de roomboter op laag vuur. Stoof dan de courgetteplakjes en erwtjes nog even in de boter totdat ze zacht zijn. Bestrooi met een beetje zout en peper.
Voor de jus, neem de tartaartjes uit de pan en doe ze op een bordje. Bedek met aluminiumfolie om ze warm te houden. Zet het vuur hoog en voeg het citroensap toe en een scheutje water en laat alle baksels even los bruisen.
Giet de aardappelen af. Knip de zakjes van de eitjes open, en serveer een bordje met enkele aardappeltjes, een tartaartje, een schepje in boter gestoofde courgette met erwtjes, wat citroentijmjus en het gepocheerde eitje.

De erwtenscheuten en wilgentakken in mei

Pasta met kokkels

pasta kokkels

Venusschelpen of venusmosselen (Italiaans: vongole) en kokkels zijn niet hetzelfde maar verschillen in smaak weinig van elkaar.  Mensen die “spaghetti con le vongole” erg lekker vinden, zullen deze pasta met kokkels ook kunnen waarderen.  Qua uiterlijk verschillen ze wel duidelijk. Venusschelpen zijn net iets groter, gladder en iets platter dan kokkels.

Gisteren hadden we bezoek uit Amsterdam. Met Yerseke in de buurt, ga je daar natuurlijk ook nog even langs voor wat lekkers (avondeten) en voor de sfeer. Ik was het niet van plan maar kwam toch  thuis met een zak kokkels. De kokkels hebben we vanavond gegeten met spaghetti en er erg van genoten*:

Pasta met kokkels

7 ons kokkels
2 teentjes knoflook, gesnipperd
2 tomaten, ontveld en in stukjes
bosje peterselie, fijn gesneden
1 klein rood pepertje
1 scheut witte wijn
zout, gemalen zwarte peper
olijfolie

1 pak spaghetti

Verwijder de kapotte schelpen en de schelpen die na een flinke tik toch open blijven staan. Doe de kokkels in koud gezouten water en laat ze een uur staan. Spoel ze dan goed na om het zand te verwijderen. Laat ze uitlekken in een vergiet. Zet ondertussen een pan water op voor de spaghetti. Zodra het water kookt, zet dan ook een koekenpan op het vuur en verwarm een flinke scheut olijfolie. Gooi de spaghetti in het water en de knoflook, peterselie en rode peper in de hete olie. Bak dit goed maar laat de knoflook niet bruin worden. Voeg een flinke scheut wijn en de blokjes tomaten toe en als dit warm is de kokkels. Breng op smaak met zout en peper. Roer alles goed door. Binnen een paar minuten gaan de schelpen openstaan en zijn de kokkels klaar. Giet de pasta af en serveer de pasta met een schep schelpen en een lepel saus.

* Rauw zijn kokkels ook erg lekker! Om de schelpen open te krijgen, plaats je de bolle achterkanten van 2 kokkels, een slag gedraaid ten opzichte van elkaar tegen elkaar aan. Door ze tegen elkaar aan drukkend, weer een slag te draaien, kraak je (meestal 1 van de 2) open.