Texmex stoofpot (carne guisada)

carne guisada stoofvlees

Bij een stoofpot zie je op een gegeven moment dat je het goede punt hebt bereikt. De saus gaat dan glanzen en de stukjes vlees lijken er helemaal in op te gaan. De saus van de tex mex stoofpot is een mooie glanzende oranjebruine saus door de tomatenpuree en de peper. Het originele recept schreef een eetlepel chilipoeder en 4 verse pepers voor. Ook al is mijn motto “hoe heter hoe beter”, dit was te pittig voor mij. De kruiden heb ik dus ietsje aangepast maar het was nog steeds lekker heet, deze saus.

Wij hebben het gegeten met bonen en maisbrood uit de broodbakmachine. Het lijkt mij ook lekker met een tortilla, zwarte bonen, sla en crème-fraîche. De naam van het recept is “carne guisada”, een texaanse stoofpot. Volgens de blogster van Homesick Texan bestaan er vele recepten van, zowel met als zonder tomaten en toevoegingen als paprika, maar altijd met veel peper. Ik ga deze stoofpot in ieder geval vaker maken!

Carne guisada (tex mex stoofpot)

1 kilo stoofvlees
1 ui, gesnipperd
3 teentjes knoflook, fijn gesneden
1 dl bier
2 dl runderbouillon*
1 blikje tomatenpuree
1 tl komijnpoeder
1 tl chilipoeder
(verse Spaanse of jalapeno-peper)
1 tl gedroogde oregano
verse koriander of peterselie
1 laurierblaadje
zout, peper
olie

Snij vlees in blokjes en bestrooi met zout en peper. Verwarm de olie in een braadpan en bak eerst de helft van het vlees even aan en doe vervolgens het gebruinde vlees in de stoofpan (van de slowcooker). Bak dan de andere helft aan en doe tevens in de stoofpan. Fruit vervolgens eerst de ui en daarna de knoflook. Bak tot de ui glazig ziet. Schenk het bier er bij en laat even bruisen. Voeg vervolgens runderbouillon, tomatenpuree, en kruiden toe. Zout en peper naar smaak. Mocht je het aandurven voeg dan nog een vers pepertje toe, zonder de zaadjes. Doe alles bij het vlees in de stoofpan/electrische slowcooker. Laat in ongeveer 4 uur op 90 C (stand: high) gaar worden. In een stoofpan op het sudderplaatje van het fornuis: check af en toe of er nog vocht genoeg in de pan zit en voeg eventueel telkens wat water bij. Serveer met salade en maisbrood.

Varkenshaas met krieksaus

varkenshaas krieksaus

Gereon van Gereon’s keuken host dit keer het foodblogevent en heeft een leuk thema voor deze maand bedacht: maak een Gallo-Romeins gerecht, kies er een wijn bij uit en beschrijf wie je voor jouw maaltijd zou uitnodigen en waar jullie over zouden praten. Ik heb mij eerst maar eens verdiept in het Gallisch Romeinse tijdperk. Op internet kwam ik er achter dat er in die tijd naast wild vooral varkensvlees werd gegeten, dat de Galliërs landbouwers waren en dat zij, voordat de Romeinen kwamen, bier dronken. De Romeinen vonden het een vieze drank en dronken vooral Italiaanse wijn. Bier werd daardoor een drank voor barbaren.

Bier heeft ondertussen allang dit imago van zich afgeschud. Er worden bierproeverijen gehouden en maaltijden geserveerd met per gang een passend bier erbij. Er zijn bieren met een fruitige toon die ik als wijnliefhebber ook erg waardeer. Voorbeelden hiervan zijn Kriek Lambiek en Rodenbach. Zouden de Romeinen ook hun neus voor dit bier hebben opgehaald ? Misschien wel, maar ik denk van niet. Zodra ze deze krieksaus zouden hebben geproefd, zouden ze om zijn geweest. 

Ik nodig in ieder geval de bard uit de verhalen van Asterix en Obelisk uit voor mijn maaltijd. Hij kan wel een etentje gebruiken. Tijdens de meeste feestmalen werd namelijk deze bard (Kakofonix) geboeid en gekneveld vanwege zijn slechte zangkunst. In het Frans en in de oorspronkelijke Nederlandse vertalingen heet hij Assurancetourix. Die naam is een Franse woordspeling op Assurance tous risques, hetgeen letterlijk allriskverzekering betekent en figuurlijk wil zeggen dat hij degene is die overal voor moet boeten. Wij drinken bij deze maaltijd een fruitige rode Italiaanse wijn.     

Varkenshaasmedaillons met krieksaus

4 ons varkenshaas*
1 eetlepel roomboter
50 gram gerookt spek, in reepjes
200 ml Kriekbier (lambiek)
1 laurier
1 tak tijm
1 tak rozemarijn
1 laurierblaadje
4 Amsterdamse uien, in stukjes gesneden
1 eetlepel veenbessengelei/aalbessengelei
zout, peper
mengsel van 1 el boter met 1 el bloem**
bakolie

Verhit in een steelpan een eetlepel boter en bak hier de gerookte spekreepjes in. Voeg dan 200 ml kriekbier toe en een laurierblaadje, takje tijm en takje rozemarijn. Laat even lekker doorborrelen. Zet ondertussen een koekenpan op het vuur en verhit olie. Snij de varkenshaas in stukken van ca. 3 centimeter dik en bestrooi met zout en peper. Bak de stukken varkenshaas aan in de hete olie en zet dan het vuur lager. Draai af en toe de medaillons even om. Vis de laurier, tijm en rozemarijn uit de saus en voeg de Amsterdamse uien, gelei en zout en peper toe. Bind de saus met het mengsel van boter en bloem. Schep een lepel saus op een bord en schik dan 1 a 2 stukken varkenshaas er op. Serveer met bijvoorbeeld aardappelpuree of aardappelkroketjes en gestoofde groente.

* Geen varkenshaas culinair: dat is nep-varkenshaas
** Hiermee bind je de saus

Pasta met gerookte zalm en romige wodka-tomatensaus

pasta gerookte zalm wodka

Een vrolijk gekleurd bordje pasta, deze pasta met gerookte zalm en romige wodka-tomatensaus. Ik ben dol op gerookte zalm maar de rest van de familie niet zo. Dus als de kat van huis is, geef ik de kinderen pannenkoeken of iets dergelijks en ga ik zelf lekker aan de zalm (of aan de blauwe kaas). Omdat de kinderen iets anders eten kan ik ook nog eens een flinke scheut wodka door de saus roeren. Dat maakt deze saus dan ook gelijk een bijzonder lekkere saus.

Bij veel sauzen begin je met het fruiten van een uitje, zo ook bij deze saus. Dit jaar hebben wij voor het eerst uien uit eigen tuin. Aan pootuien kom je heel makkelijk in deze streek. Een kilo uien is ook goedkoop hier maar het blijft leuk om uien zelf te kweken. Trouwens, het groene loof van de ui kan je ook eten en heeft de smaak van ui. Je geniet dus al van de eigen kweek op het moment dat ze nog in de grond zitten.    

Pasta met gerookte zalm en romige wodka-tomatensaus

scheutje olijfolie
1 kleine ui, in snippers
1 teentje knoflook, geperst
100 gram gerookte zalm
scheut wodka
1 tomaat, in stukjes
3 volle eetlepels tomatenpuree (=klein blikje)*
4 eetlepels crème fraîche
1 eetlepel gehakte bieslook
chilivlokken naar smaak
zout

Verhit de olie in een pan en fruit eerst de ui en daarna de knoflook mee. Voeg de tomaat en tomatenpuree toe en genoeg water totdat er een mooi gebonden tomatensaus ontstaat. Dit mag nog redelijk sterk van smaak zijn want er komt nog crème fraîche bij. Voeg wodka toe en laat even doorbubbelen in de pan. Als laatst doe je de crème fraîche, chilivlokken en zout er bij. Snij de gerookte zalm in kleine stukken en voeg vlak voor het opdienen toe. Serveer met pasta en bestrooi elk bord met wat verse bieslook.

Salade met verse tonijn en verse artisjok

salade tonijn artisjok

We gingen naar het pompoenfestival bij De pompoenwinkel op Noord-Beveland om de verschillende soorten pompoenen en kalebassen eens te bekijken. Natuurlijk was ook het plan om enkele bijzondere exemplaren mee te nemen. Dat is heel goed gelukt, maar daarnaast kwamen wij ook thuis met verse artisjokken. Deze werden door de eigenaren tijdens het festival snel tussendoor vers van het land gehaald. Artisjok is dus blijkbaar ook een streekprodukt! Dat is goed nieuws want artisjokken vinden wij erg lekker. Ik begon gelijk al plannen te maken om volgend jaar ook artisjokken in de moestuin te zetten. We hebben nu gezien dat ze het hier goed doen: hele velden vol en sommige in bloei.

Artisjokken kook je in zo’n 30 minuten gaar. Bij het eten van de gekookte artisjokken begin je eerst aan de blaadjes. Aan de onderste rand van het blaadje, waar het aan de artisjok heeft vastgezeten, zit een stukje vruchtvlees dat je met de tanden er af kan schrapen. Eerst doop je ze nog even in de vinaigrette. Hoe dichter je bij het hart van de artisjok komt hoe meer vruchtvlees aan de blaadjes. Bij het hart gekomen, pluk je het hooi van de artisjokhart af en dan heb je nog het lekkerste deel van de artisjok liggen.

Hieronder een salade van botersla en waterkers met een mootje verse tonijn, een halve verse artisjok uit Geersdijk, een gepocheerd eitje en een mosterd-sjalotvinaigrette er over heen gedruppeld.

Salade tonijn, artisjok en mosterd-sjalotvinaigrette

Voor 4 personen

4 tonijnsteaks

2 verse artisjokken
4 kleine eieren
citroensap
1 kropje botersla
enkele handjes waterkers of rucola
bakolie en boter
zout, peper

6 el olijfolie
1 1/2 el witte wijn azijn
1 tl mosterd
1 sjalotje
4 sprietjes bieslook
snufje zout

Zet eerst het water op voor de artisjokken. Doe hier een flinke scheut citroensap in.

Bereid alvast het pocheren van de eieren voor, zie voor eenvoudige methode deze link. Was en droog de sla en maak alvast de vinaigrettesaus.

Verwijder de steel van de artisjok tot aan de bloemknop en verwijder de onderste blaadjes. Bestrijk het snijvlak met citroensap. Doe de artisjokken in het kokende water en leg hier een bord bovenop zodat de artisjokken onder water blijven. De artisjokken zijn afhankelijk van de grootte in een half uur tot drie kwartier gaar. Check de gaarheid van de artisjokken door een mes in de achterkant te steken. Haal ze dan met een schuimspaan uit het water: het water bewaar je voor het pocheren van de eieren. Laat de artisjokken afkoelen totdat de eieren gepocheerd zijn.

Bestrooi de tonijnsteaks met zout en peper en bak ze in een mengsel van olie en boter. Eerst op hoog vuur aan beide kanten en dan lager zetten. De tonijnsteaks mogen rose van binnen zijn dus nog enkele minuten aan elke kant is wel genoeg. Drapeer ze in alufolie indien de artisjokken nog niet gaar zijn en/of de eieren nog in het water liggen. 

Pocheer de eieren en maak alvast het bord op.

Drapeer de sla en waterkers op het bord. Plaats een gehalveerde artisjok op de salade, de tonijnsteak en daarna het gepocheerde ei. Besprenkel met de vinaigrette en serveer het restant van de vinaigrette ernaast.

Verse tomatensaus met snelkookpan

verse tomatensaus snelkookpan

Heston Blumenthal liet het zien in zijn tv-programma In search of perfection: tomatensaus maak je met de snelkookpan. Tomaten krijgen namelijk een heel andere smaak als je ze flink verhit. Daarnaast wees hij op het gegeven dat het binnenste van de tomaten, het vocht met zaadjes, veel meer (tot 11 keer meer) umami bevat dan het buitenste vlees van de tomaat. Umami is de hartige smaak van eten en staat in het rijtje traditioneel erkende smaken als bitter, zoet, zout en zuur. Dus in tegenstelling tot wat sommige recepten voorschrijven, verwijder je beter niet het vocht met de zaadjes.

Met mijn groentelade vol tomaten uit eigen tuin besloot ik tomatensaus voor het eerst eens met behulp van de snelkookpan te maken. Mijn snelkookpan gebruik ik eigenlijk alleen voor het koken van aardappels en om af en toe eens wat peertjes in te stoven. Tijd om mij eens over de drempelvrees heen te zetten voor wat betreft het overige gebruik van de snelkookpan. Op internet vond ik alleen recepten op buitenlandse site’s, met daarin weer verschillende stoomtijden opgenomen. Ik ben voorzichtig begonnen met de kortste stoomtijd van 10 minuten maar toen was het nog niet genoeg ingedikt naar mijn smaak. Na nog een keer 10 minuten hoge druk was de saus perfect*. 

Wat mij overigens al een tijdje opvalt, is dat de oude ontvel-truc van inkerven en in kokend water dompelen bij tomaten uit de winkel bijna geen effect heeft. De tomaten uit eigen tuin laten daarentegen de velletjes al na een paar seconden los. Zouden kas-tomaten voordat ze naar de winkel gaan nog een beschermlaagje krijgen, vroeg ik mij af. Iemand die weet hoe het zit, ik ben daar heel nieuwsgierig naar! 

Verse tomatensaus met de snelkookpan / hogedrukpan

Voor ca een liter

2 kilo tomaten
1 ui, gesnipperd
2 teentjes knoflook, in kleine stukjes
1 scheutje balsamico-azijn
zout
verse peper
1 tl gedroogde oregano
1/2 tl gedroogde tijm
evt 1 wortel
olijfolie

Bak in een koekenpan op een laag vuur in olijfolie eerst de ui en daarna de knoflook. Wil je een iets zoete tomatensaus snij dan ook een wortel in kleine stukjes en bak deze mee. Ontvel de tomaten door ze kruiselings op de bolle kant in te snijden en in een pan met kokend water te begieten. Na enkele minuten in het kokend hete water, gaan de velletjes omkrullen. Verwijder de vellen en de kroontjes van de tomaten, snij ze in grove stukken en doe ze in de snelkookpan. Voeg hier de gebakken ui en knoflook aan toe en de kruiden, balsamico (ruime theelepel), zout (snufje, je kunt altijd nog later meer toevoegen) en peper. Doe de deksel op de snelkookpan en zet op de laagste stand (bij mij stand 1, stand 2 is voor bijv. aardappelen). Laat 20 minuten stomen vanaf het moment dat de snelkookpan aangeeft op temperatuur te zijn. Laat dan volgens gebruiksaanwijzing van de pan  de stoom ontsnappen en verwijder de deksel. Het lijkt dan nog een vrij dunne saus met stukjes tomaat. Je kunt het dan pureren met een staafmixer of het geheel door een zeef drukken. De saus door een zeef drukken is echter veel meer werk en door het met een staafmixer te pureren wordt het een mooi gebonden, egale saus. Dit is de basissaus. De saus is nu klaar om verder verwerkt te worden of  in te vriezen**

* En inderdaad de beste tomatensaus van verse tomaten tot nu toe.
** Ik heb porties van 350 gram tomatensaus ingevroren. Pakken tomatensaus oftewel passata di pomodoro zijn bijvoorbeeld vaak 500 gram en dat ik voor mij telkens net iets te veel.

Met de slowcooker zacht gegaard en krokant afgegrild buikspek / Zeeuws spek

zeeuws spek

Ik heb lange tijd gedacht dat met Zeeuws spek knabbelspek werd bedoeld. Vroeger stond namelijk bij een bezoek aan opa en oma in Zeeland bij de lunch vaak knabbelspek op tafel. Het zachte gedeelte van het knabbelspek ging dan op de boterham en de korstjes waren voor de liefhebber of voor de hond. Inmiddels ben ik al wat meer thuis in de wondere wereld van de verschillende soorten spek. Zeeuws spek is gekruid buikspek – zonder zwoerd- en gaat afgekoeld in dunne lapjes gesneden op de boterham. Het net gegrilde, warme buikspek is echter zo lekker dat het een kunst gaat worden om een stukje over te houden voor de volgende dagen.

Je begint met het langzaam en zacht garen van het stuk buikspek. Ik heb dat met behulp van de elektrische slowcooker gedaan: natuurlijk het apparaat voor dit soort klusjes. In de slowcooker blijft de temperatuur constant op 90 C. Als het vlees supermals is geworden en de kerntemperatuur boven 70C is gekomen, zet je het stuk vlees nog even onder de grill voor een knapperige korst. Dan is het smullen.

De volgende dag kan je het afgekoelde vlees dun snijden en op brood doen*. Traditioneel eet je het met een beetje mosterd. Over de kruiding van Zeeuws spek las ik overigens dat het buikspek vroeger werd gekruid met zout, peper en de kruiden die voorhanden waren in de keuken en dat men nu vooral een soort BBQ-kruiden gebruikt. Je zou het buikspek ook lekker Oosters kunnen kruiden en warm eten met rijst en groenten. Hierbij nog een fijn recept voor de volgende dag: geroosterd buikspek met zoetzure gembersaus.

Zacht gegaard en afgegrild buikspek (Zeeuws spek)

1 kilo buikspek
2 tl gemalen peper
3 tl zout
2 a 3 el mosterd
2 tl kurkumapoeder
6 jeneverbessen, gekneusd
1 el olie

Bestrijk het buikspek royaal met mosterd. Bestrooi alle kanten flink met zout, peper en kurkuma. Kneus de jeneverbessen met de achterkant van een lepel en vermeng met de olie. Verdeel dit over spek heen. Laat liefst enkele uren intrekken. Doe het spek met de vleeskant naar onder en vetlaag naar boven in de electrische slowcooker en zet de slowcooker op high/90 C. Na vier uur is het spek mals en gaar. Prik voor de zekerheid even in met een vork en meet indien mogelijk de kerntemperatuur van het vlees. Dit moet zeker 70-75 C zijn. Zet dan de oven op grillstand en doe het spek met de vetkant naar boven in een ovenschaal en grill totdat de korst bruin en krokant is.

Kruiding naar een recept op smulweb (andere verhouding) 

*foto is van het afgekoelde spek

Mosselen met prei en Parmezaanse kaas

mosselen parmezaanse kaas

In Denemarken ben je omgeven door water. Je rijdt continu over bruggen, veerboten op etcetera. De verwachting is dan dat er ook veel visrestaurantjes rond de havens zijn maar dat is niet zo. In ieder geval niet de visrestaurantjes zoals wij die kennen. Groot is dan ook de vreugde als je op een gegeven moment tegen lunchtijd op de kop van een haven een viswinkel met restaurant ziet. Ik hoopte op het menu een Deens mosselgerecht aan te treffen maar op de kaart stond alleen een Provinciaals mosselpotje. Ik heb toen gekozen voor warm gerookte zalm met dillesaus.

Ik ben niet te weten gekomen hoe men in Denemarken doorgaans de mosselen bereidt. Op tv zag ik wel een kok met mosselen en komkommer in de weer maar of dat typisch Deens is? Ik heb een culinair tijdschrift gekocht met recepten en artikelen over de Deense keuken en chef-koks. Duidelijk is dat er veel naar het seizoen en met plaatselijke produkten wordt gekookt. Dat is overigens ook een kenmerk van de New Nordic Kitchen, met Noma (chefkok René Redzepi) als beroemdste vertegenwoordiger.

Met mosselen uit eigen streek en een aanbieding prei ben ik vorige week aan de slag gegaan en daarmee dit blogwaardige gerecht gemaakt:

Mosselen met prei en Parmezaanse kaas

2 kilo mosselen
1 klontje boter van ca. 25 gram
1 prei, in ringetjes
1 wortel, in kleine blokjes
1 laurierblaadje
1 bosje verse bladselderij, blaadjes fijngesneden
1 ui, fijn gesneden
1 teentje knoflook, geperst
1 el bloem
2½ dl kookvocht van de mosselen
1 volle el fijn geraspte Parmezaanse kaas
1 glaasje + 2 el droge witte wijn
2 el crème fraîche

verse peper

Kook op klassieke wijze de mosselen en begin tegelijkertijd alvast aan de preisaus want om de saus af te maken heb je 2 1/2 dl van het kookvocht nodig:

Mosselen op klassieke wijze:
Spoel de mosselen goed af en verwijder alle kapotte mosselen en de mosselen die openstaan en na een tikje op de schelp niet meer sluiten. Snij de winterwortel in reepjes en de prei en ui in dunne ringen. Hak de bladselderij fijn. Doe wortel, een derde van de prei, ui en de helft van de bladselderij met de laurier en wijn in een hoge pan en breng even aan de kook. Doe er daarna de mosselen bij (hoogstens 3/4e van de pan), deksel op de pan en laat een keer opkoken (tot de deksel van de pan omhoog komt). Schud daarna de mosselen een keer om en laat het vocht nog een keer opkoken. Hierna nog een keer omschudden. Bij de derde keer opkoken, even kijken of de mosselen open staan en dan de pan van het vuur halen. Dit duurt ongeveer 8 minuten, misschien iets meer.

Doe een klontje boter in de pan en voeg daar de rest van de preiringetjes bij. Bak even door en voeg dan de knoflook toe. Laat zachtjes bakken tot de mosselen gaar zijn. Giet het mosselvocht uit de pan door een zeef in een maatbeker totdat je 2 1/2 deciliter mosselvocht hebt. Voeg dan een eetlepel bloem bij de prei en bak dit even samen. Voeg dan mosselvocht beetje bij beetje toe. Goed doorroeren tot de saus zijn binding krijgt, daarna kan de creme fraiche, 2 eetlepels wijn en de Parmezaanse kaas er bij. Breng op smaak met nog een beetje peper en eventueel wat zout. Schep met een schuimspaan de mosselen in een diep bord en schep hier een flinke lepel saus over.

Serveer met stokbrood.

Bonencassoulet met gepocheerd ei & makkelijk een ei pocheren

bonencassoulet ei

De uien en aardappelen zijn nu uit de grond gehaald en liggen nu achter het huis onder een afdakje te drogen. We hebben lang niet het normale aantal kilo’s aardappel gehaald maar ze zijn wel van een fantastische kwaliteit. Het schilmesje glijdt er met gemak door heen. Ook de bruine uien zijn geweldig: groot en sappig. De rode uien zijn wat klein gebleven. Ik ga ze binnenkort ook eens uitproberen: ik heb nog een kooktijdschrift in Denemarken gekocht met daar in een recept voor een focaccia met rode ui.

De eigen oogst heb ik kunnen gebruiken in het onderstaande recept. Het basisrecept komt uit het Volkskrantmagazine en is een recept uit de keuken van Vork en Mes met chefkok Jonathan Karpathios.  Hij kookt volgens het principe 80-20: veel plant, weinig dier op het bord. Ik heb zelf in plaats van gedroogde bonen, al gekookte witte bonen gebruikt en nog wat snijboon toegevoegd: een soort “blote billetjes in het gras” 2.0. Daarnaast heb ik de eieren gepocheerd door een trucje te gebruiken die ik ooit (volgens mij ook in de Volkskrant) heb gelezen: je breekt de eieren in een ingevet boterhamzakje en pocheert ze in een dichtgeknoopt zakje in kokend water. Zie beschrijving hieronder. 

Bonencassoulet met gepocheerd ei

1 grote pot witte bonen (450 gram uitgelekt)*
1 zakje snijbonen
1 ui
1 aardappel
1 teen knoflook
2 el boter
1/2 dl olijfolie
2 takjes tijm
2 takjes rozemarijn
100 gram gerookt spek
2 tomaten
4 takjes oregano
2 takjes munt**
rasp van een citroen
half bosje peterselie
4 verse eieren***
zout, peper****
evt. tijm- of oreganobloemetjes ter garnering

Snipper de ui en knoflook. Snij de aardappel, spek en de tomaten (alvast) in blokjes. Was en snij de snijbonen in dunne reepjes. Verwarm de helft van de olie en boter in een pan en bak hier het spek, de ui, knoflook en aardappelblokjes op laag vuur in. Doe er dan de snijbonen en de tijm en rozemarijn bij en laat zachtjes bakken. Laat de witte bonen even uitlekken voeg deze na 5 minuten toe. Verwarm alles even goed door. Hak de oregano, munt en peterselie ondertussen fijn. Indien de bonen gaar zijn voeg dan deze kruiden. citroenrasp en de tomatenblokjes nog toe. Verwarm alles nog even goed door, maak de cassoulet smeuig met de rest van de boter en olie en bestrooi met zout en peper. Serveer met gepocheerde eieren:

Makkelijk pocheren van een ei:

Pak een boterhamzakje en spuit daar wat olie in. Strijk zodanig over de buitenkant van het zakje dat de olie zich verspreid. Breek dan een eitje voorzichtig in een kommetje en laat dat voorzichtig in het ingevette boterhamzakje glijden, zodanig dat de eierdooier in tact blijft. Knoop het boterhamzakje vlak boven het ei dicht. Doe dat nog drie maal. Breng water aan de kook en laat de zakjes met ei voorzichtig in het water zakken. De eitjes moeten onder staan. Kook 4 minuten bij kleine eieren en 4 en een 1/2 tot 5 minuten bij grote eieren. Haal de zakjes dan uit het kokende water en zet ze onder koud stromend water. Knip de zakjes net onder het knoopje door en leg de gepocheerde eitjes op de bonencassoulet. 

Bron; Volkskrant magazine, Smaak, 30 augustus 2014

* of 400 gram diverse soorten gedroogde bonen: zet ze de avond ervoor in de week. Voeg ze na de blokjes aardappel toe, samen met alvast de tijm en rozemarijn. Laat zeker nog een half uur garen voordat de snijbonen worden toegevoegd.
**4 volgens basisrecept
*** 3 dl azijn op 3 liter water om te pocheren volgens koksmethode: draaikolk maken en het eitje daar in breken, 3 minuten pocheren en in ijswater leggen. Ik heb zelf de methode met boterhamzakjes gedaan (zie recept)
**** Geen zout en peper in oorspronkelijk recept

Tip: ben je nou echt een vleesliefhebber dan kan je hier nog verse braadworst bij serveren.

Spaghetti carbonara met courgette

spaghetti carbonara courgette

De courgetteplanten vormen samen met de pompoenplanten de mastodonten van mijn moestuin. Zij beslaan minstens een vierkante meter per plant. Gestaag leveren zij courgettes af. Dit jaar heb ik voor de verandering weer eens meer gele dan groene courgettes. De eerste keer dat ik courgette uit (buurmans) eigen tuin proefde was een openbaring: zo hoort dus courgette te smaken. Dit had niets te maken met de waterige, smaakloze groene bommetjes uit de supermarkt. Sindsdien staan er minimaal twee courgetteplanten in de achtertuin, tegenwoordig moestuin.

Ik heb inmiddels al heel wat lekkere recepten verzameld met courgette. Deze “courgette carbonara” kwam ik tegen op de Engelse site van Jamie Oliver. Wij zijn gek op zelf gemaakte Spaghetti Carbonara en ik was wel nieuwsgierig of de toevoeging van courgette en tijm een nog lekkerder bord pasta op zouden leveren. Het antwoord is ja. Door de courgettestukjes in het spekvet mee te bakken worden ze extra lekker en de stukjes courgettebloem over het gerecht maken het daarnaast voor het oog feestelijk.   

Spaghetti carbonara met courgette

2 groene of gele courgettes
1 pak spaghetti
3 scharreleieren, de dooiers
125 ml (zure) room
1 handje gemalen Parmezaanse kaas
100 gram gerookte spek
de blaadjes van een paar verse takjes tijm
courgette bloemen
zeezout
vers gemalen peper
olijfolie

Snij de courgette’s overlangs door en dan nog een keer en verwijder de zaadlijsten. Snij dit in kleine stukjes, het gerookte spek eveneens. Meng de eidooiers met de room en de helft van de kaas in een kommetje. Verhit een scheut olijfolie in een bakpan en bak het spek bruin en knapperig. Voeg hier de courgette aan toe en bak deze mee. Kruid met de blaadjes tijm, wat zout en flink wat peper. Laat bakken tot de courgette zacht maar toch nog sappig is. Breng ondertussen water met zout aan de kook voor de pasta. Kook de pasta volgens gebruiksaanwijzing. Giet af en zet de pan met spaghetti van het vuur. Voeg het ei-roommengsel toe en hussel goed door. Voeg daarna de spek en courgette toe en hussel dit ook nog even door. Dien gelijk op met reepjes courgettebloemen en de Parmezaanse kaas.

Bron: www.jamieoliver.com

Gratin van kip en broccoli in citroenroomsaus

gratin kip broccoli

Twee jaar geleden probeerde ik voor het eerst broccoli te kweken. De zaadjes werden al gauw plantjes en het leek allemaal erg voorspoedig te gaan. Tot de broccoliplant begon te bloeien en ik besefte dat er geen mooie broccolistronkjes meer zouden komen. Het jaar daarna heb ik in plaats daarvan venkel geprobeerd en dat was een groot succes. Dit jaar is de tuinbak in gebruik voor diverse soorten sla.

Afgelopen mei kwam ik bij de plaatselijk bouwmarkt een tray met kleine broccoliplantjes tegen voor weinig geld en ben ik toch voor de bijl gegaan. Ik wilde het nog een keer proberen met 1 plantje.  Het ziet er op dit moment niet erg hoopvol uit. Er heeft zich nog maar een broccolistronkje van 2 centimeter doorsnede gevormd. Nu weet ik zeker dat ik mij op andere groenten moet gaan richten: broccoli koop ik voortaan in de winkel.

Vandaag heb ik broccoli samen met stukken kipfilet in een ovenschotel gedaan, overgoten met citroenroomsaus, daarna bestrooid met paneermeel en kaas en het geheel in de oven gegratineerd. Met dit recept doe ik mee aan het foodblogevent, dat deze maand wordt gehost door Marloes van het blog Lemon & rosemary met het thema “citrusvruchten”.

Gratin van kip en broccoli in citroenroomsaus

450 gram kipfilet, in grove stukken gesneden
1 stronk broccoli
450 ml melk
2 el maizena
100 gram crème fraîche
3 tl mosterd
geraspte citroenschil van 1 citroen
3 el citroensap
zout, peper
paneermeel
geraspte (Parmezaanse) kaas
olijfolie (of boter)

Verhit de oven voor op 180C. Bestrooi de kipfilet met zout en peper. Bak de stukken kipfilet in olie of boter aan alle kanten bruin. Voeg dan de melk en maizena toe en breng aan de kook. Als de saus begint in te dikken, voeg dan de creme fraiche, citroensap, citroenrasp mosterd en wat zout en peper toe. Snij ondertussen de broccoli in roosjes en kook deze roosje een minuut in gezouten water. Laat uitlekken. Doe de roosjes in een ovenschaal en schenk hier de kip met citroenroomsaus over. Bestrooi met paneermeel en spray of sprenkel hier olie of gesmolten boter over. Bestrooi tot slot met geraspte kaas. Zet een kwartier in de oven. Mocht de korst nog niet bruin genoeg zijn, zet dan nog even de grill aan voor een mooie bruine korst.