Er wordt tegenwoordig niet alleen maar lappen vlees op de barbecue gegooid, maar met behulp van de barbecue ook lekkere groentegerechtjes gecreëerd. Bij ons gaan bijna altijd ook wel wat spiesjes met verschillende gemarineerde groenten op de grill. Een spiesje met in kruidenolie gemarineerde champignons, ui en paprika is bijvoorbeeld een heerlijk bijgerecht. Ook gegrilde meloen met feta vind ik zelf bij een zomerse barbecue erg lekker.
Op onze laatste barbecue-avond wilde ik eens proberen hoe gegrilde bleekselderij smaakt. Zelf ben ik niet een ontzettende bleekselderij-fan. Ik koop het voor Italiaanse gerechten zoals voor de pasta Bolognese en voor de Waldorf-salade. Door het grillen verandert de smaak van de bleekselderij: het wordt minder anijs-achtig. Ik kan het van harte aanbevelen deze:
Bleekselderij met Parmezaan
4 stengels bleekselderij
olijfolie
zout en peper
citroenschil, geraspt
Parmezaanse kaas
Verwijder zo veel mogelijk de draden van de bleekselderij. Smeer de stengels in olijfolie en kruid ze met zout en peper. Leg ze op de bbq tot dat ze iets zachter zijn geworden en een mooi kleurtje hebben gekregen. Haal ze dan van de bbq en bestrooi de stengels met schilfers Parmezaanse kaas en citroenschil.
Zeebaars is één van mijn favoriete visjes maar wel een wat duurder visje. Het is daarom goed om de aanbiedingen van de plaatselijke visboer of viskar in de gaten te houden. Zeebaarsfilet bak je eerst op de huid totdat deze knapperig is. Daarna hoef je de filet maar heel kort op de andere kant te bakken. Soms is dat zelfs al niet meer nodig. Ik koop af en toe ook wel eens een hele zeebaars. Deze vul ik dan met citroen en kruiden. Zie voor een recept, deze op de barbecue
Nadat de actifry ter ziele was gegaan, stonden wij voor de vraag een nieuwe te kopen of gewoon weer met de friteuse of oven aan de slag te gaan. Eén van de redenen om de actifry aan te schaffen, was dat ik dan frietjes in olijfolie kon gaan bakken. Een friteuse vullen met olijfolie is immers een kostbare aangelegenheid, vooral als je maar af en toe eens iets in de friteuse gooit. Daarnaast zou het frituren met hete lucht ook nog eens magerder gerechten opleveren. Uiteindelijk is de beste reden om de actifry te kopen, het gebruiksgemak gebleken.
“Pickled eggs” is een specialiteit in Cornwall. Dat moest worden geproefd tijdens een vakantie daar. In een onooglijk fish & chips-zaakje – waar natuurlijk de beste fish & chips van de regio werd verkocht – stond een glazen pot met dobberende bleke eieren in het zuur op de toonbank. Op onze vraag hoe “pickled eggs” smaakten, omschreef de verkoopster de ingelegde eieren als een “acquired taste” * en bood ons een ei gratis aan bij de bestelling. Ik had er niet zo’n trek in maar de mannen van het gezelschap hapten toe. Ik begreep uit het commentaar dat ik niet eenmaal thuis eieren in hoefde te gaan maken.
De avond voordat ik dit broodje maakte, had ik roti-wraps met warm gerookte kipfilet op het menu. Als ik zelf kipfilets rook, maak ik altijd ietsje meer want gerookte kipfilet is de volgende dag koud ook nog zo lekker. Dit keer had ik de kipfilets gewoon ingesmeerd met olijfolie, bestrooid met zout en peper en vervolgens in de fornuis-rookoven met pecanhoutsnippers gerookt. Voor een beschrijving hoe je de kipfilets rookt op het fornuis, 
Eerst wilde ik de spirellisnijder-hype aan mij voorbij laten gaan. Ik zag mij niet courgetti gaan maken. Dat is net zo iets als bloemkoolrijst of -couscous, wat ik ook niet gauw op tafel zal zetten. Maar toen ik dacht aan de salades die je er mee kan maken en aan het feit dat straks weer allemaal lekkere verse groente uit eigen tuin gaat komen, vond ik het tijd om ook maar eens op internet naar een aanbieding op zoek te gaan. Sinds de aanschaf van de snijder heb ik het al bijna wekelijks gebruikt.
In het oogstseizoen van de moestuin is het vaak duidelijk wat er op tafel komt aan groente. In de winter wordt het lastiger. Ik kan dan nog wat ingevroren groente uit de diepvries halen maar op dit moment is er weinig keuze op dat gebied: vooral veel zakken met sperziebonen en artisjokken. Om mijzelf uit te blijven dagen om wat origineels op tafel te zetten, koop ik de aanbiedingen groente en moet daar in de loop van de week iets van maken.
Hoe krijgen ze het in een restaurant voor elkaar om van die lekkere sappige visrolletjes in witte-wijn/garnalensaus te serveren. Met de sous vide techniek!. De visrolletjes drogen niet uit doordat ze in een vacuumzak op een constante temperatuur in een warm-waterbad worden gegaard. Wij hebben een sous vide-apparaat dat je in elke pan kan hangen. Het heeft ondertussen zijn waarde allang bewezen.
Voor de één is het een verwennerij en een ander weet niet goed wat er mee aan te vangen: een mandje verse oesters. Ik behoor tot de eerste categorie, zeker als het ook nog eens Zeeuwse platte oesters zijn. Zeeuwse platte oesters zijn delicaat van smaak en het beste rauw te eten, met wat citroensap of frambozenazijn. De creuse (de langwerpige oester) is wat zilter waardoor je de oester ook gegratineerd goed proeft.
Het kerstmenu is na wat wikken en wegen af. Het wordt een klassiek kerstmenu, met een moderne twist. Als tweede gang komt deze soep op tafel. Ik twijfel alleen nog of ik de peterselie zal vervangen door peterselie-olie en dan daarmee een mooie zwier in de soep zal plaatsen (of zelfs -erg modern- een pipetje met peterselie-olie bij de soep zal serveren). Aan de andere kant, niets gaat boven de smaak van vers gesnipperde peterselie. Daarnaast heb ik al genoeg te doen want het wordt een viergangendiner voor vijftien man.