Met het mooie lenteweer, wordt de trek in visgerechten weer groter. Vorige week nog kon ik een aanbieding slibtong niet weerstaan. De week daarvoor bestelde ik zeetong bij een etentje in een plaatselijk restaurant en bij een feest met buffet lagen er al gauw zalm-scholrolletjes op het bord. Ook bij de rest van de familieleden zie ik het terug. Gisteren kwam het verzoek om vis als avondeten, dus ben ik de vriezer ingedoken en heb daar Noordzee kabeljauw uit gevist.
Na het ontdooien is van de filets het vel verwijderd want ik wilde dit keer de kabeljauw omwikkelen met spek en dan in de oven bakken. Bij dit gerecht is het belangrijk dat het spek heel dun is gesneden dus katenspek en de dikke ronde plakken ontbijtspek zou ik niet aanraden. Je kan ook parmaham nemen in plaats van spek, maar dan wordt het eindresultaat wel iets droger. De salieroomsaus smaakt zowel bij de vis als bij de witlof zeer goed. Dit gerecht is eenvoudig te maken en het eindresultaat oogt feestelijk:
Kabeljauw in spek met witlof en een salieroomsaus
4 stukken kabeljauw
1 ons zeer dun gesneden ontbijtspek
zout, peper
100 ml kookroom
2 el witte wijn
2 el geraspte kaas
boter
6 salieblaadjes, fijn gesneden
evt. 1 tl groentebouillonpoeder/kwart blokje groentebouillon
of zout
peper
4 stronkjes witlof
boter
zout, peper
Verwarm de oven voor op 200 C. Bestrooi de moten kabeljauw met zout en peper. Leg de plakjes met ietsje overlap over de moten en vouw het spek onder de moot en doe hetzelfde met de overige drie. Leg de moten in een ingevette ovenschaal. Maak het salieroomsausje: smelt wat boter in de pan en bak hier even de salie in aan. Voeg dan de kookroom toe en verwarm dit. Doe er dan nog de kaas bij, bouillonpoeder of zout en peper. Laat dit zachtjes een beetje inkoken. Zet de vis in de oven: 8 minuten voor een moot van ca anderhalve centimeter hoog en iets langer indien de moot dikker is, zo’n 10 minuten. Roerbak tijdens de oventijd, de in grove stukken gesneden witlof aan in hete boter totdat de witlof zachter is geworden. Maak op smaak met zout en peper. Leg het gare vispakketje op de witlof en verdeel de saus er overheen of naast.
Makreel is makkelijk te vangen, heb ik mij laten vertellen. Je hoeft slechts een keer in de buurt van een onderwaterwrak in de Noordzee een lijntje uit te gooien en je hebt er al een paar aan bungelen. Vorig jaar hebben we enkele makrelen 
Linksboven op de voorkant staat “Dit is alles wat ik zoek in een kookboek Nigella Lawson”. Dat maakt nieuwsgierig. Ook de ondertitel van het boek: “makkelijk eten, groots van smaak”, schept verwachting. De auteur van dit kookboek is Diana Henry. Zij heeft al meerdere kookboeken op haar naam staan maar is volgens mij in Nederland niet zo bekend. In Groot-Brittanie is zij een beroemd culinair schrijfster.
Afgelopen maandag was ik jarig en mocht ik bepalen wat er die avond op tafel zou komen. Bij mij is dat vrij eenvoudig. Het komt bijna altijd neer op iets met Hollandse garnalen. Daarnaast had ik dit jaar zin in krabbenpoten. De krabbenpoten bleken alleen in het weekend te worden verkocht, dus moest ik even omschakelen. Gelukkig had ik een aanbieding coquilles de week daarvoor gekocht en konden wij het onderstaande heerlijke gerecht maken met de eerste asperges van het seizoen.
Bij andere bloggers heb ik al vaak het Midden-Oosterse gerecht Shakshuka voorbij zien komen, een gerecht van eieren die zijn gepocheerd in een pittige tomatensaus. Ook in andere delen van de wereld hebben ze gerechten met eieren die zijn gegaard in de stoofschotel zelf, zoals Huevos rancheros. Dat is een Mexicaans ontbijtgerecht met bonen, stukken worst en eieren in tomatensaus.
Ik doe voor het eerst mee met de “Mysterybox”. Dit is een soort virtuele grabbelton, gevuld met door foodbloggers aangedragen ingrediënten. Uit deze ingrediënten worden er zes gegrabbeld. Met in ieder geval drie van de zes bedenk je een gerecht en blogt deze. Ik had sperziebonen in de virtuele grabbelton gedaan want ik heb daar nog een vrieslade vol mee liggen en kan wel een zetje gebruiken om daar mee aan de slag te gaan. Andere bijdragen waren bijvoorbeeld zaátar, chocolade en groene asperges. Uiteindelijk zijn het de volgende 6 geworden: freekeh, kikkererwten, mijn sperziebonen, gamba’s, aubergine en verse kokos.
We zijn bewust de ingevroren groente aan het opmaken. Het moestuinseizoen gaat immers binnenkort beginnen. Het moestuingedeelte voor de wisselteelt wordt volgende week omgeploegd en dan gaan de tuinboonzaden als eerste de grond in. Daarna komen de pootaardappelen, erwten, peultjes en uien aan de beurt. In de kas begin ik met spinazie. Het moestuinplan is nog niet helemaal klaar maar ik wil in ieder geval wat minder kolen en wat meer slasoorten.
Kipkerrie met erwtjes staat al jarenlang op het menu. Vroeger gebruikte ik daar de sausmix van Nederlands bekendste merk van produkten voor de Oosterse keuken voor. Sinds ik tegenwoordig vrijwel zonder pakjes en zakjes kook, valt mij op hoe zoet de kant en klare sausmixen zijn. Te zoet naar mijn smaak. En dus is de uitdaging niet meer een even lekkere saus zelf te maken maar een lekkerder. Na een aantal mislukte pogingen heb ik nu het recept voor een heerlijke kipkerrie.
Veel vegetarische burgers vind je niet op dit blog, hoewel ik een enorme burger-fan ben. Een vegetarische burger mag pas op het blog als ik de burger serieus als alternatief voor een “gewone” runderburger op tafel kan zetten. De 
rdig is het eenvoudig want je kan nu kaas online bestellen. Bij www.delekkerstekaas.nl bijvoorbeeld, hebben ze gewoon verschillende soorten schapenkaas in het assortiment. Ik bestelde pecorino (natuurlijk), daarnaast wilde ik ook wel eens Manchego, een Spaanse schapenkaas proeven en het verschil met de Hollandse schapenkaas ontdekken. De drie schapenkazen werden vacuum geseald in een doosje bezorgd, met daarbij drie stukken papier om het na gebruik in te kunnen verpakken.
n vaak is voorbehouden aan pastagerechten met sterk smakende sauzen, met name uit de regio van Rome, zoals Pasta all’Amatriciana. Ik heb de kaas inderdaad vooral met pasta gegeten. De zelfgemaakte lasagna met laagjes geraspte pecorino werd hier thuis als lekkerste ooit uitgeroepen. Maar ook heel lekker was de kaasfondue met pecorino. De pecorino zorgde bij dit kaasfondue-recept voor de pit en de brie voor de romigheid. Kijk 
pa gegeten maar ook verwerkt in gerechten. In mijn Spaanse kookboek zag ik bijvoorbeeld stokvis met manchego en met manchego gevulde aubergine. Ik heb het zelf als tapa op tafel gezet en gebruikt in een heerlijke maaltijdsalade: salade met balsamicodressing, knoflookchampignons en manchego. Kijk 
Dit was de zachtste en romigste kaas van de drie schapenkazen. Deze schapenkaas heeft het einde van de week niet gehaald! De kaas is heerlijk op brood. Ik heb er zelf nog een uientaart meegemaakt: de laatste uien uit de moestuin (700 gram rode, roze en gele uien) heb ik grof gesneden en gebakken met wat zout, peper en een eetlepel balsamicoazijn totdat ze zacht waren. Daarna gingen ze in een met 