Ik had eergisteren de groente en het vlees klaarliggen voor het avondeten. De vraag was alleen nog wat er mee te gaan doen. Met biefpuntjes en een mix van knapperige groente kan je veel kanten op. Ik kon er iets Oosters mee maken: groente en vlees kort wokken, wat ketjap e.d. en dan eten met mie of mihoen. Ik kon er ook een lekkere pittige curry mee maken. Bij alles wat ik opperde was er wel een huisgenoot die er geen zin in had. Tot opeens een gerecht binnenschoot dat ik al zo’n tien jaar niet had klaargemaakt: Siciliaanse risotto met biefreepjes. Daar kreeg ik geen protest tegen.
Het recept stond destijds op de achterkant van een pak risotto van een bekend merk. Eerst heb ik maar eens gekeken op de website van dit merk, bij de risottorecepten. Het stond er niet tussen. Dan is het hopen dat via Google het recept nog te vinden is. Toen ik het recept weer terugvond op internet, zag ik dat de biefpuntjes/reepjes en de groente een eigen toevoeging is geweest. Wel stond bij het recept “lekker met sperziebonen”. Het is dus Siciliaanse risotto geworden zoals wij het lekker vinden: met een Italiaanse groentemix en biefpuntjes:
Siciliaanse risotto met biefstuk
200 gram risotto
500 ml groentebouillon
1 blik tomatenstukjes van 400 gram
100 ml witte wijn
1 kleine rode ui, in snippers
1 paprika, klein gesneden
1 kleine courgette, in stukjes
1 wortel, in fijne stukjes
300 gram biefstuk of bieflap, in stukjes van 2 bij 2 cm
gedroogde oregano
50 gram zwarte olijven, in schijfjes
vers gemalen peper
zout
tabasco of rode pepersaus of rode pepervlokken
olijfolie
Verhit een flinke scheut olijfolie in een ruime kookpan en roerbak de risottorijst hier even kort in. Blus af met de wijn en voeg dan driekwart van de bouillon en de tomatenstukjes toe. Laat dit zo’n 10 minuten koken en zet dan nog een koekenpan op het vuur met wat olijfolie. Bak de ui eerst en dan de rest van de groente in de pan aan. Als de groente aangebakken is, kan dit bij de risotto worden gevoegd en de olijven. Veeg dan de koekenpan uit en doe hier weer een flinke scheut olijfolie in voor de biefpuntjes. Kijk ondertussen of de risotto niet te droog wordt en voeg dan de rest van de bouillon en eventueel nog wat water toe. Maak de risotto op smaak met oregano, zout, peper en tabasco. Als de risotto bijna gaar is: bestrooi de biefpuntjes met zout en peper en bak ze kort aan in een hete pan. Geef ieder een portie risotto en wat biefpuntjes.
Misschien herken je het volgende. Je hebt zin om jezelf (en gezelschap) eens te verwennen met een lunch in een broodjeszaak. Het oog valt bij het bekijken van de menukaart gelijk op het luxe broodje brie. Als de bediening het broodje voor je zet, val je vol verwachting aan en dan: is er met de honing uitgeschoten/de sla is al aan het verleppen/het broodje is gortdroog/vul hier een eigen ervaring in. Kortom genoeg redenen om thuis aan de slag te gaan om van een lekker vers broodje warme brie te genieten. Door een paar druppels balsamico-azijn en noten-olie (of stukjes walnoot) en nog wat verse groente wordt het geen plat broodje brie met honing maar een lekker verwenbroodje.
De knop is omgegaan: het is herfstweer en dat zie je ook op de eettafel terug. De eerste pompoensoep is al gemaakt en de slowcooker gaat weer aan voor stoofpotten. In de moestuin groeien nog wel wat tomaten, pepers en puntpaprika’s in de kas, maar voor de rest ziet het er maar herfstig uit. De muskaatpompoenen zijn inmiddels naar het overdekte terras bij huis verplaatst om nog wat bij te rijpen. Alleen de wintergroenten doen nog hun best, zoals de aardperen en boerenkool.
De twee appelboompjes in de moestuin hebben dit seizoen hun tweede oogstjaar. Wij hadden de appeltjes niet uitgedund dus het resultaat is te omschrijven als trosappeltjes. In het gunstigste geval zijn ze net zo groot geworden als de kinderappeltjes uit de winkel. We hadden wel meer appeltjes dan verwacht. Sommige zien er door wat beschadigingen niet zo mooi uit en die gaan in baksels. De Hollandse appeltaart is twee weken geleden al op tafel gezet. Nu was het tijd om weer eens wat anders te bakken en dan het liefst een eenvoudig recept.
Een herfstig stoofpotje heb ik deze stoverij genoemd. Je kan het ook wat culinairder omschrijven zoals: stoofvlees met kastanjechampignons in een kruidige rode wijnsaus. Bij de herfst horen paddenstoelen en krachtige rode wijn. De tijm en rozemarijn haal je nog vers uit de tuin. Ik heb zelf paddenstoelenbouillon in de stoofpot gebruikt maar je kan deze makkelijk vervangen door groentebouillon of tuinkruidenbouillon. Paddenstoelenbouillonblokjes zijn niet gemakkelijk te verkrijgen en als een supermarktketen als de Aldi of Lidl ze opeens in het schap hebben, sla dan gauw een paar pakjes in!
De in deze ovenschotel verwerkte courgettes zijn echt de laatste van dit seizoen uit eigen tuin. Het moestuinseizoen is nu voor de meeste groente en fruit afgelopen. Er staan nu nog enkele bietjes, wat (aangevreten) kolen, aardperen, snijbiet en andijvie in de tuin. Het zal wel even wennen zijn om niet meer om de paar dagen naar de moestuin te hoeven gaan. Alleen in de kas zal ik nog wat kunnen telen.
Pepers heb je, net als bij tomaten en aardbeien, nooit genoeg in de moestuin. De voorraad aardbeienjam is al flink geslonken en van tomaten had ik helaas dit jaar te weinig om de vriezer vol te stoppen met soep en saus. De rode pepers zijn pas laat in het seizoen aan het groeien en rijpen gegaan. Met 250 gram maak je deze pepersaus. De smaak van de saus lijkt nog het meest op tabasco. Als je geen eigen oogst pepers hebt: er zijn op dit moment op de markt of bij de toko ook zakjes pepers te kopen tegen een goede prijs.
Toen ik het Venetiaanse recept voor mosselen en vongole met knoflookkruim doorlas, moest ik gelijk denken aan de 
Ik heb bietjes heel lang niet erg lekker gevonden omdat ik de al gekookte, voorverpakte bietjes kocht. Met het koken of poffen van verse bietjes ben je namelijk veel tijd kwijt. Rauw eet ik verse bietjes graag in dunne plakjes of reepjes door de salade. Bij dit recept gaan de verse bietenschijfjes een uur tot anderhalf uur in de pan. En dan heb je een fantastisch vegetarische voorgerecht (of bijgerecht) op tafel staan: een feestelijk begin van een diner.