We zijn nu de laatste groente uit de moestuin aan het trekken. Eergisteren heb ik de maiskolven geoogst. Ze zijn ondermaats gebleven maar hebben wel die geweldige suikermais-smaak. Overigens, om te weten of de maiskolven rijp/eetbaar zijn prik je met een mes in een maiskorrel. Als er melkachtig vocht uit komt, dan is de maiskolf goed. Een gedeelte van de oogst is na het koken al verdwenen als snack, een ander gedeelte is in de Tropische kipschotel terecht gekomen en 6 kolven (zo’n 2 “volwassen” kolven) in de soep.
Ik heb een Amerikaans recept als basis genomen. De garnalen heb ik vervangen door rivierkreeftjes en het blik tomatenstukjes door verse tomaat. Verder kon ik het ook niet laten om nog een scheut witte wijn toe te voegen en nog wat room (stond toch nog open in de koelkast). Ook heb ik de soep zelf nog even tussendoor gepureerd en gezeefd want ik had geen trek in een soep vol met maiskorrels. Door de rivierkreeftjes is het een feestelijk soepje geworden en geschikt om gasten te verwennen met een bijzonder soepje.
Maissoep met rivierkreeftjes
2 maiskolven
1 liter groentebouillon
1 ui
1 teen knoflook
2 tomaten
1 (jalapeno) peper
scheut witte wijn
scheut room
peper
100 gram gepelde rivierkreeftjes
verse peterselie
Voor een licht gebonden soep:
20 gram boter
1 eetlepel bloem
Verwijder de bladeren en de draden van de kolf. Kook de maiskolven in de groentebouillon gaar in circa 15 tot 20 minuten. Haal ze uit de bouillon en laat ze even afkoelen op een snijbord. Bewaar de bouillon. Snij dan met een mes de korrels van de kolven. Verhit in een pannetje wat boter of olie. Bak hier de gesnipperde ui en knoflook in aan en voeg daarna nog even de maiskorrels toe. Doe dan alles in de bouillon en pureer de soep met een staafmixer. Voor een gladde soep: zeef de soep zodat de schilletjes achterblijven. Laat dan opnieuw aan de kook komen. Verwijder van twee tomaten het velletje en de vochtlijsten. Snij het vruchtvlees in stukjes en doe in de soep. Voeg superfijn gesneden jalapeno of Spaanse peper toe. Laat even doorkoken. Voor een licht gebonden soep: verhit in een pannetje de 20 gram boter en voeg de bloem toe als het gesmolten is. Roer totdat het iets gebakken is en voeg dan wat vocht van de soep toe tot een dikke saus ontstaat. Voeg dit bij de rest van de soep. Doe nog een scheut witte wijn en een scheut room er bij naar smaak. Dien op met gepelde rivierkreeftjes en wat verse peterselie.
Meestal blijven de Spaanse pepers in de moestuinkas in grootte achter bij exemplaren in de winkel. Dit jaar werden ze opeens veel groter maar bleven ze groen. Ik heb ze in de vensterbank van de keuken gelegd in de hoop dat ze nog een beetje bij zouden kleuren. Groen zijn Spaanse pepers overigens ook eetbaar maar minder pittig. Op een gegeven moment heb ik besloten ze toch maar te gaan verwerken, ook al waren ze niet allemaal rood geworden.
In September en Oktober zijn er nog genoeg mooie dagen om eens lekker uit te gaan waaien op het strand. Het Noordzeestrand is voor ons een half uur rijden met de auto. Dichterbij zijn er de Oosterscheldestrandjes. Bonus bij deze strandjes, is dat je bij laag water oesters kan rapen. Daarnaast is het leuk om de zeilboten in en uit de haven te zien varen. Wij gaan vaak naar de strandjes bij Wemeldinge.
Ik dacht dat ik een leuke puddingvorm op de kop had getikt. Ik vond hem in de koopjeshoek bij de Intratuin. Het aparte aan de vorm was dat er nog een deksel op zat met een ringetje. Thuis ging ik eens even kijken waar die deksel voor zou kunnen dienen. Toen bleek dat ik een poffertvorm had gekocht. Een poffert is een Gronings broodachtig boerengerecht. In andere delen van het land heet het ook wel ketelkoek of broeder. In een poffert gaan meestal krenten en rozijnen, melk en eieren. Het beslag lijkt een beetje op pannenkoekbeslag maar moet wel rijzen.
Het begon met een potje Liebig vleesextract. Dit werd aangeschaft nadat een topchef dit op televisie had aangeprezen als een fantastische smaakmaker. Sindsdien testen wij geregeld ook andere merken vleesextract. In Engeland kan je Bovril kopen. Dit is een potje vlees/gistextract. Het wordt gebruikt om een kopje drinkbouillon mee te maken of als smaakmaker in de saus. Tijdens een vakantie in Cornwall werd ons verzekerd dat je er ook stoofpotten heel lekker mee maakt.
De recepten met courgette blijven komen. Deze courgettetaart vond een tafelgenoot de lekkerste hartige taart tot nu toe. Aan een zoete courgettetaart heb ik mij nog niet gewaagd. Op de een of andere manier trekt mij dat niet zo aan terwijl ik wel dol ben op worteltaart en op aardperencake. Dat is toch ook zoet groentegebak. Ik kan mij wel voorstellen dat courgette samen met citroen nog wel iets lekker zoets op kan leveren, dus dat ga ik misschien nog wel eens uitproberen.
Ik maak regelmatig viscurry. Ik gebruik dan meestal kant-en-klare currypasta uit een potje of een zakje. Mijn favoriete merk currypasta kan ik echter nergens meer kopen. De currypasta van Patak vind ik te zoet. Gisteren ben ik daarom in de kruidenkast gedoken en heb ik samen met wat verse ingrediënten zelf de currymix gemaakt. Het recept is gebaseerd op de “Keralan fish curry” van Jamie Oliver. Ik heb er zelf nog op het laatst wat garam masala toegevoegd en de koriander vervangen door bladpeterselie.
Het mosselseizoen is weer aangebroken. Ik bedoel daarmee het seizoen van de bodemcultuur-mosselen want de hangcultuur-mosselen zijn al eerder verkrijgbaar. Over een paar weken kan je een bakje mosselen gaan halen in Yerseke, tijdens de befaamde mosseldag. Ik zie dan ’s ochtends vroeg al kleine files richting Yerseke ontstaan. Het is een druk bezocht evenement.
Weer een courgette met succes een gerecht in kunnen “rommelen”. Ik moet oppassen anders worden mijn tafelgenoten courgettemoe. De courgetteplanten draaien nu volop produktie en leveren momenteel zes courgettes per week. Hoewel ze uit eigen tuin boordevol smaak zitten, gaat elke dag courgette eten mij ook weer te ver. De vriezer en kennissen bieden voorlopig nog wel even uitkomst.
In een heel klein vissersplaatsje in Cornwall kwamen wij een kraampje van de National Thrust tegen met tweede-handsboeken. Ik kon het niet laten om even tussen de kookboeken te snuffelen en zag daar een prachtig kookboek met de titel “The red hot chilli cookbook”. Bij het doorbladeren merkte ik dat het nooit was gebruikt. Ik vraag mij dan al snel af waarom: was dit boek een verkeerd cadeau of een miskoop?. Ik had er in ieder geval wel interesse in en heb het voor 2,50 pond meegenomen.