Oesters & Uien

We hebben twee appelboompjes in de moestuin. De ene had dit jaar maar 1 miezerig appeltje en de andere heel veel grote rode appelen. Helaas bleken enkele appelen aangetast. Nadat mijn zoontje een diertje in het klokhuis aantrof werden de appeltjes niet meer gepakt om zo op te eten. Appelcompote vinden ze lekker dus dat is altijd nog een optie. Appeltaart maken vind ik zo’n gedoe. Ik zoek recepten waar ik een twee a drie appeltjes in kwijt kan. Het idee van een herfstbroodje zag ik op facebook voorbij komen en gisteren ben ik op mijn vrije dag aan de slag gegaan.

Ik kon hier ook mijn halve verpakkingen noten in kwijt. In het gebruikte recept stonden wal- en hazelnoten. Ik verving een deel van de noten door amandelen. Verder stond er geen zout in het recept (foutje?) en was de rijstijd erg kort ( eerste rijs 10 minuten en tweede 20 minuten). Dit heb ik aangepast. Het is een heerlijk luchtig broodje: het deeg lijkt op briochedeeg. Vanochtend heb ik het brood gegeten met wat roomboter. Het lijkt mij ook erg lekker met kweeperengelei of chocopasta!

Herfstbroodje

• 500 gram bloem
• 6 gram zout
• 40 gram boter
• 40 gram eierdooier (2 dooiers)
• 20 gram basterdsuiker
• 1 zakje instantgist
• 210 ml water van ca. 25 C.
• Vulling:
• 100 gram fijngehakte noten (bijv. 60 gram walnoten en 40 gram hazelnoot (of 40 gram amandel)
• 2 kleine appels, gehalveerd en daarna in dunne plakjes gesneden
• 4 eetlepels kristalsuiker
• 1 tl kaneelpoeder
• zonnenbloemolie

Doe bloem, zout, boter, eierdooier, basterdsuiker, gist en water in een kom (van de BBM) en kneed alles goed door. Laat 40 minuten rijzen.

Bestrijk een broodvorm met boter of olie en voorzie dit van een laagje suiker. Rol het deeg uit tot een lap van 22 centimeter breed en 30 centimeter hoog. Strijk dit in met zonnebloemolie. Bestrooi eerst met suiker-kaneelmengsel, daarna met notenmengsel en leg de appelpartjes over het deeg. Rol dit (zo strak mogelijk) op en leg de deegrol met naad naar beneden in de broodvorm. Laat 40 minuten rijzen.

Afbakken op 225 C. 18-20 minuten.

Geluk en pech: een joekel van een kreeft op een doordeweekse dag en kortsluiting van de inductieplaat bij het koken van het water. Gevolg was dat de kreeft buiten op de gasbrander is gekookt en het huis moest luchten vanwege de zware vuurwerkgeur van de doorgebrande inductieplaat. De apparaten in de keuken houden het momenteel 1 voor 1 voor gezien. Vorige maand hebben wij al een nieuwe koelkast neer moeten zetten.

Vooralsnog koken wij momenteel op de elektrische tweepits kookplaat uit de studententijd. En de kreeft is de volgende dag als voorgerechtje op tafel gezet met een groentecocktailsausje. Erg lekker en nog lekkerder met ook nog een beetje mayonaise er naast voor de afwisseling. Nu dus op zoek naar een fornuis. Ik denk aan een 6-pits zachtgeel emaille Engels fornuis, een soort AGA maar dan met inductie en een A-energie keurmerk want de ouderwetse AGA’s schijnen energie te slurpen.

Kreeft met een groentecocktailsaus

• 1 flinke kreeft
• 2 tomaten
• halve komkommer, zonder zaadjes
• 1 kleine gele paprika
• 1 lente-ui
• 1 spaanse peper (zonder zaadjes)
• bosje verse koriander/peterselie
• 2 el eerste persing olijfolie
• 1 el witte wijnazijn
• peper en zout
• (mayonaise)

Kook de kreeft: 500 gram 5 minuten plus per 100 gram 1 minuut erbij. Laat afkoelen. Halveer en haal het kreeftenvlees uit de scharen en staart. Maak de groentecocktailsaus met behulp van een blender of snij alles zeer fijn: tomaat, komkommer, paprika, ui, peper en verse kruiden plus olijfolie en azijn met peper en zout. Serveer de kreeft met de groentecocktailsaus en mayonaise om te dippen.

Zeewier, in Nederland nog relatief weinig gebruikt als smaakmaker. Via sushi en poke-bowls wordt het langzamerhand steeds meer gegeten. De zeewier-burger staat hier in Zeeland wel eens bij visrestaurants op de kaart maar is in de winkel niet of nauwelijks te koop. Enkele weken geleden zag ik een reclame van een grootgrutter voor seanuggets: een veganistische nugget met zeewier. Die moest ik eens uitproberen. Ze zijn ons goed bevallen. De nuggets zijn krokant na het bakken en hebben een lekkere hartige smaak door het zeewier.

Je kan ze net als andere nuggets gewoon met friet eten. Ik ging voor een goed gevulde salade. De avocado was (wonder boven wonder) rijp en smeuïg , de botersla had ik bij het plaatselijke groentestalletje gekocht en de gele kerstomaatjes en een romatomaatje kwamen uit de kas, net als de twee snackkomkommers. Dit jaar heb ik overigens een geweldige komkommeroogst gehad, voor de rest was het een lastig moestuinseizoen.

Vul de salade eventueel nog aan met olijven en kappertjes en lekkere verse kruiden!

Salade met avocado en seanuggets

• Botersla
• Kerstomaatjes
• 1 avocado in repen
• halve komkommer/2 snackkomkommers
• 12 (3 a 4 per persoon) seanuggets
• olijfolie (eerste persing)
• citroensap
• witte wijnazijn
• peper/zout

Scheur de gewassen botersla in kleine stukken, verdeel er de gehalveerde kerstomaatjes over, de komkommer in stukjes en de avocado in repen. Besmeer de avocado met citroensap om verkleuren te voorkomen. Maak een sausje van olijfolie, wijnazijn (3:1 verhouding) met zout en peper en sprenkel dit over de salade. Bak de seanuggets krokant en leg per persoon 3 a 4 nuggets op de salade.

Dit idee stond al een paar jaar op mijn Pinterest- te koken- lijstje. In de comments zag ik enthousiaste berichten: de een had het met witvis klaargemaakt, een ander weer met kip. Het idee is simpel. Klem de vis (of kip) met wat smaakmakers tussen ananasschillen en leg dit op de bbq. Ik koos voor wilde zalm en als smaakmakers Japanse sojasaus, rode peper-ringetjes en verse koriander. Ik was erg nieuwsgierig naar de uiteindelijke smaak van de vis.

Ik had enkele vragen voordat ik hier aan begon. Ik vroeg mij bijvoorbeeld af of de vis niet teveel naar ananas zou gaan smaken oftewel dat het eindresultaat naar vis met ananasstukjes zou smaken. Gelukkig is dit niet het geval: het smaakt exotisch (Caribisch) maar niet herleidbaar naar ananas. Verder vroeg ik mij af of bij mijn versie van dit idee de sojasaus zou overheersen: dit bleek ook niet het geval. Nog iets: zou het keukentouw niet in de fik vliegen. Ook dit is niet gebeurd. Het touw zag wel zwart maar ik moest het toch met redelijke kracht kapot trekken na het roosteren.

De volgende keer ga ik het recept een keertje met kipfilet uitproberen.

Wilde zalm in ananasschil van de bbq

• 4 moten wilde zalm van ca. 1,5 centimeter dikte
• Japanse sojasaus
• zout
• rode pepers
• ananas
• verse koriander of peterselie
• keukentouw

Snijd de ananas verticaal doormidden. Snij met een fileermes de schil van de halve ananas in 1 stuk er af. Bewaar het ananasvruchtvlees voor een lekker toetje. Bestrijk de zalmmoten met sojasaus en bestrooi met een beetje zout. Leg de moten zo tussen de schillen dat de zalmlaag overal even dik is (ca. 3 centimeter) . Bestrooi met rode peperringetjes (beide kanten). Bind de schillen met een keukentouw aan elkaar zodat ze niet gaan schuiven tijdens het keren op de bbq. Bak per kant: ca. 10 minuten met deksel op bbq, 12 tot 14 minuten zonder deksel. Kijk af en toe even naar de zalm en gebruik eventueel een vleesthermometer.

Bij het thuis werken merk ik dat ik het af en toe even nodig heb om tussendoor actief bezig te zijn. Op het werk ging ik af en toe even een rondje lopen. Aangezien het kantoor aan de rand van het (koop-)centrum ligt, was het makkelijk om gelijk even wat boodschappen te halen. Thuis loop ik geen rondje rond het blok. Een bezoek aan de supermarkt doe ik het liefst als ik klaar ben met werk. Ik ben daarom onbewust wat meer gaan bakken thuis: zowel brood als zoete baksels. In het zomerseizoen kan ik daar mooi alle vruchten in kwijt die op moeten. Er staan er in de kast wat potjes die wel eens leeg kunnen worden gemaakt, zoals bijvoorbeeld een grote bus Stevia, versuikerde honing en chocopasta.

Er waren per ongeluk twee bossen waspeen gekocht voor de cavia en de worteltjes dreigden het eind van de week niet meer te halen, dus de keuze viel op worteltjescake. De bus Stevia is er ook maar eens bij gepakt. Alles zoeten met Stevia vind ik niet lekker, dus verving ik een deel van de suiker door Stevia. Scheelt toch weer wat calorieën. Met poedersuiker en een beetje sinaasappelsap maakte ik het glazuur. Natuurlijk kan je ook de klassieke roomkaasglazuur maken, maar ik heb de cake gemaakt met alles dat ik huis had: krenten in plaats van rozijnen en hazelnoot in plaats van walnoot. Resultaat was een lekkere luchtige tulbandcake:

Worteltulband met sinaasappelglazuur (minder suiker)

• 2 eieren
• 110 gram suiker (75 gram suiker plus 10 tl stevia)
• 175 gram zonnebloemolie
• 145 gram bloem
• 1 tl bakpoeder
• 175 gram geraspte peen
• 35 gram gemalen noten (hazelnoot of walnoot)
• 50 gram krenten of rozijnen
• 1/2 tl speculaaskruiden
• 1 tl rum
• poedersuiker
• sinaasappelsap

Recept is voor kleine tulbandvorm van 16 cm doorsnede. Oven voorverwarmen op 180C. Eieren met suiker luchtig kloppen. Al kloppende de olie toevoegen. Voeg daarna de bloem en bakpoeder toe en klop dit nog even door. Meng de peen, noten, krenten, speculaaskruiden en rum door de mix. In een ingevette vorm. Bak in ca. 45 minuten gaar. Afkoelen 15 minuten en op een rooster storten en verder af laten koelen Poedersuiker en sinaasappelsap mengen tot een glazuur en er over druppelen.

Vast element in de moestuin zijn de pompoenplanten. Ze vullen de ruimte lekker op en zijn bijna altijd productief. Daarnaast is pompoen natuurlijk lekker veelzijdig in de keuken. Ik heb al eens een overzicht gemaakt van pompoenrecepten: van hartig pompoenbrood tot pompoenjam. Daarbij zijn inmiddels nog mooie licht oranje pompoenpita’s gekomen op de site. Pompoentaart had ik nog nooit gemaakt. Ik zag altijd een beetje op tegen het maken en uitrollen van het deeg voor bodem en zijkant. Met deze taart heb je daar geen last van want de bodem bestaat uit gemalen koekjes met boter, net zoals bij kwarktaart.

Aanleiding om deze pompoentaart te maken, is de koop van een nieuwe koelkast die extra breed is en niet te diep. Hierdoor kunnen de oude krakkemikkige (gedateerde) koel-vriescombinaties weg. Nu is het snel nog even zoveel mogelijk leegmaken voordat ze mee worden genomen. In de diepvriesladen zit veel vis, groente uit de moestuin en nog wat wild. Met 1 van de 2 verpakkingen pompoenpuree (ik was zo slim om dit te wegen voordat het de diepvries inging) maakte ik deze taart. De structuur van de taart lijkt een beetje op kwarttaart maar er zit qua zuivel alleen een halve blik gecondenseerde melk in.

Pompoentaart met koekjesbodem

• 200 gram koekjes (digestive biscuits of bastonje bv)
• 40 gram boter
• 250 gram gecondenseerde gesuikerde melk (blik Friesche vlag)
• 1 tl speculaaskruiden
• 500 a 600 gram pompoenpuree
• evt. 10 gram suiker*
• 2 eieren
• evt slagroom

Verwarm de oven voor op 180C. Smelt de boter zachtjes in een pannetje. Vermaal de koekjes (met de hand: in een zakje doen en stuk slaan of met behulp van blender/foodprocessor). Voeg de koekkruimels bij de boter en roer dit goed door. Bekleed de onderkant van een springvorm van ca. 20 cm doorsnede met bakpapier en plaats dan de ring er op. Knip het bakpapier eventueel bij. Smeer de binnenkant van de zijkant (is de ring) in met een beetje boter of olie. Verdeel de koekkruimels over de bodem en druk deze aan met de achterkant van een lepel. Doe de pompoenpuree in een kom en voeg hier de gecondenseerde gesuikerde melk bij. Roer dit door met een garde en proef even of je het zoet genoeg vindt, * voeg anders nog een beetje suiker toe. Breek er de eitjes bij en voeg de speculaaskruiden toe. Meng alles weer door met een garde. Giet het beslag op de koekjesbodem (beslag is dun, niet schrikken) en zet alles in de midden van de oven. Zet de temperatuur van de oven terug naar 150 C en bak in ca. 80 minuten goudbruin. Laat enkele uren afkoelen en verwijder dan de ring van de vorm. Serveer eventueel met een toefje slagroom.