Gisteren hadden de kinderen een kerstmaaltijd op de BSO, vanavond op school en dan is kerstmis nog niet begonnen. Het is voor ons volwassenen een kans om eens wat op de eettafel te zetten waar wij op het gemakje van kunnen genieten. Vorig jaar waren dat coquilles met rivierkreeft in gembersaus en dit jaar kreeft. De combinatie kreeft met vadouvan-boter is super, net zo geweldig als kreeft met vanillesaus. s’Middags zag ik bij de Agrimarkt een bak met zeekraal dus was de keuze voor wat ik er nog bij zou doen makkelijk.
Dit is onderdeel van de kerstvoorpret. De kerstdagen zelf hoef ik niet te koken. Wel vind ik het altijd leuk om mee te helpen in de keuken dus ik zal daar tijdens de kerst toch wel een tijdje doorbrengen. Verder kijk ik deze dagen voor kerst altijd de folders van de supermarkten even door want dan hebben ze bijzondere aanbiedingen. Dit zijn de dagen waarop er bavette in de supermarkt ligt en kwartels. En kreeft dus, waarbij dit recept een aanrader is en makkelijk te maken!
Gekookte kreeft met vadouvan botersaus
Voor 2 personen:
1 gekookte kreeft, ca 600 gram
50 gram boter
halve theelepel vadouvan
zout, peper
1 ons zeekraal
verse peterselie
Kook de kreeft:
Ingevroren en al gekookte kreeft: laat van tevoren de kreeft ontdooien en verwarm de kreeft 5 minuten in kokend water.
Verse kreeft: Doe de kreeft in één keer in het kokende vocht. De kooktijd voor 500 g is 5 minuten. De kreeft is dan helemaal gaar en direct gereed voor verdere consumptie. Reken voor elke 100 gram meer, een minuut langere kooktijd.
Smelt ondertussen de boter in een pannetje, haal de melkvlokjes uit de boter en voeg de vadouvan, snufje zout en peper aan de geklaarde boter toe. Kook de zeekraal in ca. 6 minuten beetgaar. Leg een plukje zeekraal op een bord. Halveer de kreeft in de lengte en leg een helft op de zeekraal. Giet wat van de botersaus over het kreeftenvlees en wat over de zeekraal en bestrooi de kreeft met plukjes verse peterselie. Zet het restant van de botersaus ernaast zodat ieder naar smaak kan toevoegen.
Gisteren was ik met twee met medefoodbloggers, Martine van het blog 
Het jachtseizoen is weer begonnen en dat betekent hier in Zuid-Beveland dat er vooral veel hazen worden geschoten. Vorige week werd op zaterdag weer een haas in de achtertuin panklaar gemaakt en het vlees ging dezelfde dag nog in de marinade. Ik had namelijk een boek uit de bibliotheek gehaald met recepten van Europese streekgerechten. Er stonden twee recepten voor haas in. Het recept voor zoet-zure haas uit Italië sprak mij niet zo aan, maar het Russische recept van haas in roomsaus wel.
Ik had eergisteren de groente en het vlees klaarliggen voor het avondeten. De vraag was alleen nog wat er mee te gaan doen. Met biefpuntjes en een mix van knapperige groente kan je veel kanten op. Ik kon er iets Oosters mee maken: groente en vlees kort wokken, wat ketjap e.d. en dan eten met mie of mihoen. Ik kon er ook een lekkere pittige curry mee maken. Bij alles wat ik opperde was er wel een huisgenoot die er geen zin in had. Tot opeens een gerecht binnenschoot dat ik al zo’n tien jaar niet had klaargemaakt: Siciliaanse risotto met biefreepjes. Daar kreeg ik geen protest tegen.
Misschien herken je het volgende. Je hebt zin om jezelf (en gezelschap) eens te verwennen met een lunch in een broodjeszaak. Het oog valt bij het bekijken van de menukaart gelijk op het luxe broodje brie. Als de bediening het broodje voor je zet, val je vol verwachting aan en dan: is er met de honing uitgeschoten/de sla is al aan het verleppen/het broodje is gortdroog/vul hier een eigen ervaring in. Kortom genoeg redenen om thuis aan de slag te gaan om van een lekker vers broodje warme brie te genieten. Door een paar druppels balsamico-azijn en noten-olie (of stukjes walnoot) en nog wat verse groente wordt het geen plat broodje brie met honing maar een lekker verwenbroodje.
De knop is omgegaan: het is herfstweer en dat zie je ook op de eettafel terug. De eerste pompoensoep is al gemaakt en de slowcooker gaat weer aan voor stoofpotten. In de moestuin groeien nog wel wat tomaten, pepers en puntpaprika’s in de kas, maar voor de rest ziet het er maar herfstig uit. De muskaatpompoenen zijn inmiddels naar het overdekte terras bij huis verplaatst om nog wat bij te rijpen. Alleen de wintergroenten doen nog hun best, zoals de aardperen en boerenkool.
De twee appelboompjes in de moestuin hebben dit seizoen hun tweede oogstjaar. Wij hadden de appeltjes niet uitgedund dus het resultaat is te omschrijven als trosappeltjes. In het gunstigste geval zijn ze net zo groot geworden als de kinderappeltjes uit de winkel. We hadden wel meer appeltjes dan verwacht. Sommige zien er door wat beschadigingen niet zo mooi uit en die gaan in baksels. De Hollandse appeltaart is twee weken geleden al op tafel gezet. Nu was het tijd om weer eens wat anders te bakken en dan het liefst een eenvoudig recept.
Een herfstig stoofpotje heb ik deze stoverij genoemd. Je kan het ook wat culinairder omschrijven zoals: stoofvlees met kastanjechampignons in een kruidige rode wijnsaus. Bij de herfst horen paddenstoelen en krachtige rode wijn. De tijm en rozemarijn haal je nog vers uit de tuin. Ik heb zelf paddenstoelenbouillon in de stoofpot gebruikt maar je kan deze makkelijk vervangen door groentebouillon of tuinkruidenbouillon. Paddenstoelenbouillonblokjes zijn niet gemakkelijk te verkrijgen en als een supermarktketen als de Aldi of Lidl ze opeens in het schap hebben, sla dan gauw een paar pakjes in!
De in deze ovenschotel verwerkte courgettes zijn echt de laatste van dit seizoen uit eigen tuin. Het moestuinseizoen is nu voor de meeste groente en fruit afgelopen. Er staan nu nog enkele bietjes, wat (aangevreten) kolen, aardperen, snijbiet en andijvie in de tuin. Het zal wel even wennen zijn om niet meer om de paar dagen naar de moestuin te hoeven gaan. Alleen in de kas zal ik nog wat kunnen telen.
Pepers heb je, net als bij tomaten en aardbeien, nooit genoeg in de moestuin. De voorraad aardbeienjam is al flink geslonken en van tomaten had ik helaas dit jaar te weinig om de vriezer vol te stoppen met soep en saus. De rode pepers zijn pas laat in het seizoen aan het groeien en rijpen gegaan. Met 250 gram maak je deze pepersaus. De smaak van de saus lijkt nog het meest op tabasco. Als je geen eigen oogst pepers hebt: er zijn op dit moment op de markt of bij de toko ook zakjes pepers te kopen tegen een goede prijs.