In het oogstseizoen van de moestuin is het vaak duidelijk wat er op tafel komt aan groente. In de winter wordt het lastiger. Ik kan dan nog wat ingevroren groente uit de diepvries halen maar op dit moment is er weinig keuze op dat gebied: vooral veel zakken met sperziebonen en artisjokken. Om mijzelf uit te blijven dagen om wat origineels op tafel te zetten, koop ik de aanbiedingen groente en moet daar in de loop van de week iets van maken.
Op dit moment zijn pastinaken en allerlei knollen erg goedkoop in de winkel. Pastinaken zijn net als wortels licht zoet maar iets pikanter. Ze zijn een lekkere smaakmaker in de soep. Ik heb er dit keer een Indiase curry extra lekker mee gemaakt. Je kan zelf Korma-kruidenpasta maken en dat doe ik graag in het weekend. Gedurende de werkweek is een potje currypasta een uitkomst en heb je toch in een dik half uur een heerlijke curry met veel verse groente!
Korma curry met varkenshaas en pastinaak
4 ons varkenshaas
1 ui, gesnipperd
1 pastinaak, in dunne stukjes
1 courgette, in blokjes
1 aardappel, in kleine blokjes
Korma kruidenpasta (Patak’s 165 gram)*
250 ml kokosmelk
100 ml room
veel verse koriander of verse peterselie
peper, zout
olie of boter om in bakken
Snij de varkenshaas in dobbelstenen en kruid met zout en peper. Verhit de olie of boter en bak de varkenshaasblokjes kort aan. Doe ze in een kommetje en verhit eventueel opnieuw olie in de pan. Bak hier de ui in aan tot de ui glazig is. Voeg daarna de aardappel en pastinaak toe. Bak even mee en voeg dan de kruidenpasta toe en een flinke scheut water. Laat het geheel 10 minuten goed doorkoken. Voeg eventueel water toe als het dreigt droog te koken. Voeg dan courgette, kokosmelk en room toe en laat het nog 10 minuten doorkoken. Voeg als alles gaar genoeg is nog even de blokjes varkenshaas toe en warm deze op in de saus. Bestrooi met flinke hoeveelheid verse koriander.
* Pak je een ander merk dan kan de hoeveelheid toe te voegen currypasta, kokosmelk en room verschillen.
Hoe krijgen ze het in een restaurant voor elkaar om van die lekkere sappige visrolletjes in witte-wijn/garnalensaus te serveren. Met de sous vide techniek!. De visrolletjes drogen niet uit doordat ze in een vacuumzak op een constante temperatuur in een warm-waterbad worden gegaard. Wij hebben een sous vide-apparaat dat je in elke pan kan hangen. Het heeft ondertussen zijn waarde allang bewezen.
Voor de één is het een verwennerij en een ander weet niet goed wat er mee aan te vangen: een mandje verse oesters. Ik behoor tot de eerste categorie, zeker als het ook nog eens Zeeuwse platte oesters zijn. Zeeuwse platte oesters zijn delicaat van smaak en het beste rauw te eten, met wat citroensap of frambozenazijn. De creuse (de langwerpige oester) is wat zilter waardoor je de oester ook gegratineerd goed proeft.
Het kerstmenu is na wat wikken en wegen af. Het wordt een klassiek kerstmenu, met een moderne twist. Als tweede gang komt deze soep op tafel. Ik twijfel alleen nog of ik de peterselie zal vervangen door peterselie-olie en dan daarmee een mooie zwier in de soep zal plaatsen (of zelfs -erg modern- een pipetje met peterselie-olie bij de soep zal serveren). Aan de andere kant, niets gaat boven de smaak van vers gesnipperde peterselie. Daarnaast heb ik al genoeg te doen want het wordt een viergangendiner voor vijftien man.
Mijn kooklijstje wordt steeds kleiner maar er staat nog steeds genoeg op. Een item op het lijstje was zelf mayonaise maken. Ik had altijd een vrees voor zelfgemaakte mayonaise omdat daar een rauw ei in gaat. Een paar weken geleden schafte ik het boek “Sous vide thuis” aan en ontdekte daar het recept voor Mayonaise zonder risico. Door de eieren twee uur sous vide op 57 C te koken, behouden ze de “rauwe” structuur maar zijn ze gepasteuriseerd. Inmiddels ben ik al twee potten zelfgemaakte mayonaise verder, en staat een nieuwe portie op de agenda.
Meestal ben je er bij het plannen van het kerstdiner al snel uit wat het hoofdgerecht gaat worden. Met de kerstdagen gaan meer mensen voor een luxer stukje vlees, zoals hertenbiefstuk of varkenshaas of kies je voor een lekkere stoverij zoals hazenpeper. Het kiezen van het bijgerecht wordt al een stuk lastiger. Ik heb een aantal ideeën op een rij gezet.
Iets van aardappel is altijd een fijn bijgerecht. Je kan gaan voor kant en klare aardappelprodukten maar vers is toch het lekkerst. Smeuïge aardappelpuree met een korstje doet het altijd goed maar je kan deze net iets specialer maken door er boterraap aan toe te voegen: 
Vergeten groente doet het ook altijd goed bij kerst en gerechten als gebakken spruitjes of gestoofde rode kool. In plaats van de rode kool te stoven, kan deze ook eens als een salade worden geserveerd: 
Tot slot zijn er nog de hartige taarten in alle vormen en maten om als bijgerecht te serveren. Deze 
We zijn nu de laatste groente uit de moestuin aan het trekken. Eergisteren heb ik de maiskolven geoogst. Ze zijn ondermaats gebleven maar hebben wel die geweldige suikermais-smaak. Overigens, om te weten of de maiskolven rijp/eetbaar zijn prik je met een mes in een maiskorrel. Als er melkachtig vocht uit komt, dan is de maiskolf goed. Een gedeelte van de oogst is na het koken al verdwenen als snack, een ander gedeelte is in de 
Meestal blijven de Spaanse pepers in de moestuinkas in grootte achter bij exemplaren in de winkel. Dit jaar werden ze opeens veel groter maar bleven ze groen. Ik heb ze in de vensterbank van de keuken gelegd in de hoop dat ze nog een beetje bij zouden kleuren. Groen zijn Spaanse pepers overigens ook eetbaar maar minder pittig. Op een gegeven moment heb ik besloten ze toch maar te gaan verwerken, ook al waren ze niet allemaal rood geworden.
In September en Oktober zijn er nog genoeg mooie dagen om eens lekker uit te gaan waaien op het strand. Het Noordzeestrand is voor ons een half uur rijden met de auto. Dichterbij zijn er de Oosterscheldestrandjes. Bonus bij deze strandjes, is dat je bij laag water oesters kan rapen. Daarnaast is het leuk om de zeilboten in en uit de haven te zien varen. Wij gaan vaak naar de strandjes bij Wemeldinge.
Ik dacht dat ik een leuke puddingvorm op de kop had getikt. Ik vond hem in de koopjeshoek bij de Intratuin. Het aparte aan de vorm was dat er nog een deksel op zat met een ringetje. Thuis ging ik eens even kijken waar die deksel voor zou kunnen dienen. Toen bleek dat ik een poffertvorm had gekocht. Een poffert is een Gronings broodachtig boerengerecht. In andere delen van het land heet het ook wel ketelkoek of broeder. In een poffert gaan meestal krenten en rozijnen, melk en eieren. Het beslag lijkt een beetje op pannenkoekbeslag maar moet wel rijzen.